Ύποπτες ανησυχίες
Γράφει ο Διονύσης Κ. Καραχάλιος
Με την Ιδρυτική Διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας (04.10.1974) ο Κωνσταντίνος Καραμανλής οριοθέτησε ως εξής το ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο του κόμματος: «Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις που ταυτίζει το Έθνος με τον Λαόν, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της, την Πολιτεία με τους Πολίτες της, την Εθνική Ανεξαρτησία με την Λαϊκή Κυριαρχία, την Πρόοδο με το Κοινό Αγαθό, την Πολιτική Ελευθερία με την Έννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη».
Παράλληλα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υποσχέθηκε ότι το νέο κόμμα, «δεν θα φεισθεί κόπων και θυσιών για να καταστήσει την Ελλάδα ισχυρή και απρόσβλητη. Με εκσυγχρονισμένες τις Ένοπλες Δυνάμεις η ανεξαρτησία της Ελλάδος θα κατοχυρωθεί. Και θα είναι σεβαστή από όλους, χωρίς την ανάγκη άλλων προστατών, εκτός από τους συλλογικούς οργανισμούς στους οποίους θα μετέχει με την ελεύθερη βούλησή της και σύμφωνα με τα πάγια συμφέροντα του Ελληνισμού, στα οποία περιλαμβάνεται και η μοίρα της Κύπρου». Επί πλέον, ο ιδρυτής του κόμματος τόνισε, πως, «η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι η Ελλάς όχι μόνο δικαιούται αλλά και ημπορεί να εξασφαλίσει την εξέχουσα θέση και την ευτυχία του λαού της μέσα στην Ευρώπη όπου ανήκει, αν επιστρατεύσει όλες τις ικανότητες και αν αξιοποιήσει όλες τις αρετές του λαού της» και ακόμη ότι, «ανεξάρτητα από το μέγεθος της, η Ελλάς με την πνευματική κληρονομιά της, την ακτινοβολία του Ελληνισμού, αλλά και την ζωντάνια του λαού της, ημπορεί να συμβάλει πολιτικά, ηθικά και πολιτιστικά στην πραγματοποίηση της ιδέας μιας ενωμένης Ευρώπης».
Στις 5 Μαΐου 1979, στο Α΄ Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, στην Χαλκιδική, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προσδιόρισε την ιδεολογία του κόμματος, την οποία ονόμασε “ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό» και διατύπωσε τις κατευθυντήριες γραμμές της, με πρώτη «την πίστη της Νέας Δημοκρατίας στην ιδέα του έθνους». Αναλύοντας δε αυτή την θεμελιώδη ιδεολογική αρχή, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τόνισε τα εξής: « Η Νέα Δημοκρατία αναγνωρίζει και δέχεται ότι το έθνος παραμένει το φυσιολογικό πλαίσιο της ζωής του ατόμου. Κανένα πρόσωπο και κανένας σχηματισμός δεν καταξιώνεται ηθικά, πολιτικά και πολιτισμικά έξω από τα εθνικά πλαίσια. Η εθνική συνείδηση είναι συνείδηση μιας αποστολής. Εμπνέει τα άτομα και τα παρακινεί να μοχθήσουν για την πρόοδο και την ανεξαρτησία της πατρίδος τους και να την υπερασπιστούν ακόμη και με θυσία της ζωής τους. Η Νέα Δημοκρατία εμπνέεται και παραδειγματίζεται από τα λαμπρά πολιτιστικά πρότυπα που εδημιούργησε ο ελληνικός πολιτισμός κατά την διαδρομή των αιώνων. Η ουσία της πολιτικής της φιλοσοφίας είναι ελληνική και συνδυάζει την υγιά παράδοση με ό,τι καλύτερο έχει να μας προσφέρει η σύγχρονη σκέψη. Η Νέα Δημοκρατία θεωρεί πρωταρχικό χρέος της την διασφάλιση της εθνικής ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας. Πιστεύει ότι το ελληνικό έθνος μόνον ελεύθερο, ανεξάρτητο και κυρίαρχο μπορεί να συνεχίσει την ιστορική του πορεία και να καλλιεργεί τον εθνικό του πολιτισμό. Η εθνική ανεξαρτησία άλλωστε αποτελεί προϋπόθεση της δημοκρατίας. Υπήρξαν ασφαλώς και υπάρχουν χώρες ανεξάρτητες χωρίς δημοκρατία, αλλά δεν υπήρξαν ποτέ και δεν θα υπάρξουν χώρες δημοκρατικές χωρίς εθνική ανεξαρτησία».
Κατόπιν όλων αυτών τίθεται το ερώτημα:
Υπάρχει έστω και μια λέξη, από την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στο πρόσφατο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, που να έρχεται σε αντίθεση ή να θέτει σε αμφισβήτηση, έστω και κατ’ ελάχιστο, έστω και έμμεσα, έστω και πλαγίως, έστω και ακροθιγώς, τις προαναφερόμενες θεμελιώδεις ιδεολογικές θέσεις της Νέας Δημοκρατίας;
Απάντηση: Ούτε μία!
Ερώτημα 2ο:
Τότε γιατί ξεσηκώθηκαν κάποιοι διαπρύσιοι κονδυλοφόροι και έσπευσαν να μιλήσουν πικρόχολα για «πατριώτες του 19ου αιώνα και για πατριώτες του 21ου αιώνα» (Πάσχος Μανδραβέλης, «Καθημερινή», 10.05), για «μειοψηφικό οικόσιτο εθνολαϊκισμό» (Μιχάλης Τσιντσίνης, ομοίως «Καθημερινή», 10.05) και για «το δεξιότατο πρόγραμμα της βαθύτατης δεξιάς που θέλει να εκπροσωπεί ο Αντώνης Σαμαράς, με τον εθνικιστικό του λόγο» σε ένα κόμμα «που είναι αδιαφανής (!) συνασπισμός κομμάτων με συγκολλητική ουσία την εξουσία» (Δημήτρης Ψυχογιός, «ΤΑ ΝΕΑ», 10.05);
Απάντηση: Διότι, στην πραγματικότητα και σε αντίθεση με το δήθεν ενδιαφέρον τους για την «πολιτική ορθότητα» της Νέας Δημοκρατίας, εκείνο που τους ενδιαφέρει πρωτίστως είναι δουν τη κυβερνητική παράταξη διασπασμένη και αποκομμένη από την σταθερή βάση της, που, είτε το θέλουν, είτε όχι, είναι η μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων της, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως δεξιοί, ή, έστω, ως «κεντροδεξιοί», όσοι εξ αυτών, υποκείμενοι στον φόβο που τους προκαλεί η ιδεολογική τρομοκρατία κάποιων «προοδευτικών», αισθάνονται την ανάγκη να «νερώσουν» κάπως το κρασί τους…
Ενοχλήθηκαν αυτοί οι «δημοκράτες» κονδυλοφόροι, επειδή ο Σαμαράς θεωρεί την Τουρκία «πειρατή» της Ανατολικής Μεσογείου! Μήπως είναι ψέμα; Ενοχλήθηκαν επειδή αναφέρθηκε στην απαράδεκτη κατοχή της Κύπρου και στον εποικισμό της Αμμοχώστου! Μήπως θα έπρεπε να χειροκροτούμε τον τουρκικό βιασμό της Μεγαλονήσου; Ενοχλήθηκαν επειδή αναφέρθηκε στο ανοσιούργημα των Τσίπρα – Κοτζιά, την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών! Υπάρχει κάποιος, εκτός από τους εθνικά αναίσθητους αριστερούς, που να είναι υπερήφανος για την παραχώρηση ονόματος, γλώσσας και ταυτότητας στους Σκοπιανούς, με μοναδικό αντάλλαγμα την γραβάτα του Ζάεφ; Ενοχλήθηκαν ακόμη και για την αναφορά του Αντώνη Σαμαρά στον ΄Άγιο Παΐσιο! Διότι όταν είσαι «προοδευτικός» και «πατριώτης του 21ου αιώνα», η «αισθητική» σου αντέχει μόνον την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα και όχι τον Άγιο Παΐσιο…
Όλοι αυτοί οι νεοαγανακτισμένοι, προφανώς θεωρούν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αγνοεί την ψυχή, τον σφιγμό, την παράδοση και την ιστορία της παράταξης, που εκπροσωπεί η Νέα Δημοκρατία και η οποία τον ανέδειξε στην ηγεσία της. Και νομίζουν ότι, με τις δήθεν ανησυχίες τους, του προσφέρουν υπηρεσίες, όταν, ενώ παλεύει, εδώ και τρία χρόνια, για να αντιμετωπίσει τις θύελλες που ενέσκηψαν στην κυβερνητική του θητεία, υπονομεύουν το κόμμα του οποίου ηγείται, με ανοησίες που πραγματικά θυμίζουν όχι μόνον τον 19ο αιώνα, αλλά και το άσβεστο αιώνιο μίσος της αμετανόητης αριστεράς κατά της δεξιάς… Περαστικά τους!
