Το τροχήλατο…

Γράφει ο Ηριδανός

Μές τη βαρειά θολούρα  που προκάλεσε η διαδήλωση ευτυχώς που βρέθηκε η Νοβάρτις. Την είχε καβατζάρει από πριν ο Μίμης, ο καμπούρης,  για ώρα ανάγκης. Κατασκεύασε εσύ  ένα σκάνδαλο κι άστο να βρίσκεται για ὠρα ανάγκης.

Την Κυριακή 4 Φεβρουαρίου  που έτριζαν, από τη βουή που ερχόταν από την πλατεία, τα τζάμια στο Μαξίμου, ο Τσίπρας μπορεί να έπινε το πικρό ποτήρι  από τις εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών αλλά η αγωνία του ήταν ο τελευταίος κουκουλοφόρος μάρτυρας. Αυτός  που έδινε την τελευταία κατάθεση για τις δωροδοκίες. Θα τα έλεγε καλά; Θα τα μπέρδευε; Θα θυμόταν τί του είχαν πει οι “ειδικοί»; Μόλις συμπληρώθηκε  και αυτή “η κατάθεση», έκλεισε ο φάκελος.  Είτε με  σελοτέιπ, είτε τον σάλιωσαν περιείχε το σενάριο να ξεχάσουν οι Έλληνες το Μακεδονικό και να ασχοληθούν με την ονοματολογία Νοβάρτις…

Από την ώρα που έκλεισε ο φάκελος,που είχε ανοίξει πριν από ενάμιση χρόνο– γιατί πόσο εύκολο είναι να βρεθούν έστω και προστατευόμενοι  κουκουλοφόροι ως  μάρτυρες;-  ο Τσίπρας αδημονούσε να ξημερώσει. Είχε στα χέρια του τόση λάσπη για να κτίσει  την δική του «παράγκα”, για πρωθυπουργούς και υπουργούς, και να του περισσέψει..

Τα εκατομμύρια της Νοβάρτις μοιράζονταν με βαλίτσες ή με δέσμες σε τσέπες. Στις  τροχήλατες σάμσονάιτ έμπαινε χαρτούρα, σε μωβάκι. Οι μάρτυρες έτσι άκουσαν: Ότι το χρώμα ήταν  μωβ κι έφτανε ως και πράσινο. Για τις δέσμες, στις μέσα  τσέπες, έμεινε αδιευκρίνιστο το χρώμα” του εγκλήματος».  Κι εδώ που τα λέμε 140.000 ευρώ δωροδοκία έρχεται ίσα κι ίσα με  τους …140.000 πολίτες που μέτρησε προσωπικά ο Τόσκας,  Κυριακή μεσημέρι.

Εκτός από τους αφελείς που επιμένουν στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα υπάρξει Έλληνας να πιστέψει την κατασκευή, την επαύριο του συλλαλητηρίου. Πάλι λάθος δρόμο  πήρε ο Τσίπρας. Όμως αυτή τη φορά, προς το τέλος, τον περιμένει το ειδικό δικαστήριο.

Ας  ζητήσει από τον  Παπαγγελόπουλο να του κρατήσει… το τροχήλατο. Θα του χρειαστεί για να μεταφέρει τα χρειαζούμενά του  στον Κορυδαλλό…