Το ταμπού της απόλυσης…

Γράφει ο Σωτήρης Χήνος

Ο υπουργός υγείας ανακοίνωσε – άκουσα – ότι θα επανέλθουν στην εργασία τους οι υγειονομικοί που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα γιατί αρνούνταν να εμβολιαστούν. Η αλήθεια είναι ότι, στην παρούσα φάση, η συμπεριφορά του κορωνοιού επιτρέπει την επιστροφή τους στην εργασία. Άλλωστε, δεν προβλέπεται μαζικός εκ νέου εμβολιασμός του πληθυσμού (πόσο μάλλον υποχρεωτικότητα), βάσει των στοιχείων επίδρασης στην υγεία.

Το ερώτημα είναι άλλο. Αν σε μία επιχείρηση που παράγει τρόφιμα, κάποιοι εργαζόμενοι αρνούνταν να λάβουν τα αναγκαία μέτρα υγιεινής, θα μπαίνανε σε διαθεσιμότητα μηνών και μετά θα επέστρεφαν;
Αν σε μία εταιρεία παροχής υπηρεσιών, κάποιοι εργαζόμενοι διαφωνούσαν με τις παρεχόμενες υπηρεσίες θα πήγαιναν δι ολίγον σπίτι τους μέχρι η επιχείρηση να μην προσφέρει τις υπηρεσίες αυτές;;;

Τι διαφοροποιεί τον εργαζόμενο στον ιδιωτικό τομέα από αυτόν στο δημόσιο;
Γιατί ο πρώτος οφείλει να σέβεται και κανόνες και πολιτικές και νόμους, άλλως απολύεται, ενώ ο δεύτερος δύναται να τουφεκάει αμέριμνος και ουδείς να μπορεί να του στερήσει την εργασία:;; Γιατί ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα δεν μπορεί να είναι ένας τρισχαριτωμένος ψέκας που να διαδίδει ότι η εταιρεία που εργάζεται, πουλάει το υλικό των ψεκασμών στα αεροπλάνα;;;

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι οι υγειονομικοί αυτοί χρειάζονται για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος. Γιατί, το κράτος δεν μπορεί να βρει άλλους; Αν κάνει έναν διαγωνισμό δεν θα υπάρξει ζήτηση για θέση από την οποία δεν απολύεσαι ποτέ, ακόμα και αν πρεσβεύεις ότι οι θεραπείες προέρχονται από το νυχτερινό άγγιγμα της Αγίας Αθανασίας του Αιγάλεω;;;

Η απόλυση του δημοσίου υπαλλήλου ως ταμπού, για οποιονδήποτε λόγο, ακόμα και την έλλειψη σεβασμού στην επιστήμη που θεωρητικώς υπηρετεί, είναι η μεγαλύτερη εργασιακή και κοινωνική διάκριση που υφίσταται στον τόπο μας. Καταργείται στην πράξη η ισονομία μεταξύ των πολιτών. Δημιουργεί πατρίκιους και πληβείους…

Και εν προκειμένω, ποινικοποιεί τον ορθολογισμό και αθωώνει τον σουρεαλισμό….της άσπρης ρόμπας…