Θα παραγγείλω στα βουνά…

Του Απόστολου Τσιμογιάννη, Υποστράτηγου ε.α.

Αφού απορρίψαμε τις θεωρίες συνομωσίας, υπομείναμε το φραστικό διωγμό των ορθοδόξων και αποδεχτήκαμε την υστερία των ΜΜΕ,  ξαναρχίσαμε να πλένουμε τα χέρια μας και ανακαλύψαμε τα όργανα γυμναστικής στην αποθήκη μας. Βγαίνουμε από το σπίτι για να πετάξουμε τα σκουπίδια στον απέναντι κάδο και κοιτάμε γύρω, μη μας πάρει κανένα μάτι, λες και κάνουμε διακίνηση ουσιών.

Η περίφημη πανδημία ίσως να μην είναι και τόσο περίφημη, όπως επιχείρησε να αποδείξει, τις πρώτες μέρες ο κ. Τσιόδρας, για να αμβλύνει την αγωνία μας, συγκρίνοντας τα θύματά της με αυτά της εποχικής γρίπης ή άλλων σοβαρών ιώσεων, για τις οποίες δεν μιλάμε, ούτε ανησυχούμε. Έκτοτε δεν ξανάγινε συζήτηση. 

Τα επιχειρήματα των δημοσιογράφων μονότονα και ορισμένες φορές εκνευριστικά. Οι ερωτήσεις σε ειδικούς επίσης. Οι ατελείωτες διαφημίσεις του «Μένουμε σπίτι», θα οδηγήσουν μάλλον σε αντίθετο αποτέλεσμα. Άλλωστε «το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι’ ο παπάς». Φτάσανε στο σημείο να μας λένε για ένα διαφορετικό Πάσχα, έτσι για αλλαγή, βρε παιδί μου, να σπάσουμε τα κατεστημένα… Και επειδή «ο φόβος φυλάει τα έρμα», εμείς θα πειθαρχήσουμε. 

Όμως, επειδή ο κίνδυνος να πάρουμε τα βουνά και τις ραχούλες φαντάζει πιο σίγουρος από ποτέ, θα σας αφιερώσω με πολύ αγάπη, ένα δημοτικό τραγούδι που νομίζω οι στίχοι του είναι επίκαιροι αυτή τη εποχή. Ένα σαρακατσαναίïκο τσάμικο με τίτλο, «Θα παραγγείλω στα βουνά».

Θα παραγγείλω στα βουνά

να χαμηλώσουν λίγο

κι αν δε μπορέσω ν’ ανεβώ

χαμπέρι θα τους στείλω

ετούτη δω την άνοιξη

να μη με καρτερούνε

και οι ραχούλες οι ψηλές

τραγούδια μ’ δε θα ακούνε

Θα ανθίζουνε τα λέλουδα

πουλιά θα κελαηδούνε

κι οι πέτρες που’ ναι καθιστές

δε θα ξεσηκωθούνε

ήρεμο θα’ ναι το νερό

στη λίμνη σαν καθρέφτης

σαν έρθει στο κατώφλι μου

ο χάροντας ο κλέφτης

Άνοιξη, Ανάσταση, Ελληνική λεβεντιά και παράδοση, δημοτικό τραγούδι και χορός. Όλα αισιόδοξα !!!  

Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση