Τα συγκοινωνούντα δοχεία της ακρίβειας και της αποχής

Γράφει ο Άγγελος Κωβαίος

Τείνει να γίνει μία μονότονη επανάληψη, αλλά παραμένει το βασικό πρόβλημα και δεν είναι και τόσο ασήμαντο: Η ακρίβεια και ειδικά για τη μεγάλη πληθυσμιακή ομάδα των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων, είναι το μεγαλύτερο ζήτημα της εποχής και στην ουσία ακυρώνει την εικόνα που περιγράφεται από την ανάπτυξη, τις επενδύσεις και όλα τα λοιπά ωραία και όμορφα.

Στο πεδίο αυτό αισθάνεται και τη μεγαλύτερη δημοσκοπική πίεση η κυβέρνηση, έστω και αν στα ποσοστά και τις αναγωγές δεν εμφανίζει δραματικές απώλειες. Παρεμπιπτόντως, έμπειροι αναλυτές σημειώνουν ότι η μέθοδος της αναγωγής των αναποφάσιστων και αδιάφορων για την εκτίμηση ψήφου, δεν ισχύει για τις ευρωεκλογές. Αλλά αυτό είναι μία λεπτομέρεια άλλου τύπου, που θα έχει την επίδραση της.

Υπό αυτές τις συνθήκες λοιπόν, το στοίχημα της άνοιξης δεν είναι και εύκολο για την κυβέρνηση. Οι ανακοινώσεις και τα μέτρα για τις μειώσεις των τιμών από 1ης Μαρτίου θα πρέπει να αποδώσουν και οι αυξήσεις στον κατώτατο μισθό από τον Απρίλιο, θα πρέπει να έχουν κάποιο ορατό αποτέλεσμα.

Πολλοί έχουν λόγους να είναι επιφυλακτικοί για το εύρος της αποτελεσματικότητας των εξαγγελιών και των μέτρων. Πάντως εκεί θα «παιχτούν» πολλά εν όψει ευρωεκλογών, ίσως όχι ως προς τα εκλογικά κέρδη της αντιπολίτευσης ή των ακραίων, αλά σχεδόν με βεβαιότητα ως προς τα ποσοστά της αποχής…

Reporter