Τα πολλά μετάλλια αυξάνουν το κύρος μιας χώρας; Λάθος

Γράφει ο Σωτήρης Χήνος

«Οι επιτυχίες ενός αθλητή δημιουργούν πρότυπα ενασχόλησης με τον αθλητισμό. Παράδειγμα η επιτυχία της Εθνικής μπάσκετ το 1987».

Λάθος.
Αυτοί που γοητεύονται από τα οφέλη του αθλητισμού και της εκγύμνασης, είναι αρκετοί και συγκεκριμένοι. Και όσοι δεν γοητεύονται, δεν άλλαξαν γνώμη επειδή ο Γκάλης έκανε τριπλό σπάσιμο μπροστά στον Τσατσένκο.

Τι αλλάζει; Το ποσοστό των ασχολούμενων με τον αθλητισμό που θα επιλέξει το μπάσκετ. Αλλά και αγώνισμα του survivor με βουτιές στη λάσπη να επέλεγαν, μια χαρά θα γύμναζαν το σώμα τους. Απλά κάποιοι ταλαντούχοι δεν θα φόρτωναν τον τραπεζικό τους λογαριασμό…

Αν το κράτος δεν τα «χώνει» σε υποψήφιους πρωταθλητές και μεταλλιοφόρους, θα κάνουν πρωταθλητισμό μόνο οι γιοί ευπόρων οικογενειών. Πάλι λάθος.
Θεωρεί κανείς ότι οι εικονιζόμενοι είναι γιοι εφοπλιστών; Ή μήπως ότι έφτασαν στην κορυφή επειδή τότε το κράτος τους έλυνε κάθε πρόβλημα βιοπορισμού; Παιδιά φτωχών οικογενειών ή μεσοαστών, με πολύ κέφι για τον αθλητισμό, πολύ ταλέντο, ενίσχυσαν τα σωματεία που αγωνίστηκαν και απέκτησαν δόξα και πλούτο ατελείωτο…είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε (εδώ κολλάει)…

Άρα όσοι θέλουν να αθληθούν, αθλούνται και το κράτος από τους φόρους ας τους προσφέρει επαρκείς υποδομές άθλησης σε τοπικό επίπεδο. Όσοι είναι ταλαντούχοι, θα ανέβουν, θα διακριθούν και θα κονομήσουν, είτε πλούσιοι είτε φτωχοί. Χωρίς να χρειάζονται κανένα πατερναλιστικό κράτος. Που υπάρχει κάποιο θέμα;

Στα μη δημοφιλή αθλήματα. Αν ασχολείσαι με το τραμπολίνο ή το κανόε καγιάκ, ναι, δεν θα βρεις συλλόγους να επενδύσουν, ούτε χορηγούς να διαφημιστούν από τις επιτυχίες σου. Κανείς δεν έσπευσε να καταναλώσει πιο πολύ Ultrex γιατί με αυτό λούζεται ο Έλλην αθλητής, Βαλκανιονίκης στο άθλημα «Σκοποβολή με ζωντανά περιστέρια» (δεν υπάρχει πια, αλλά κάποτε υπήρχαν και χρυσοί Ολυμπιονίκες)…Αν λούζεται ο Ρονάλντο, αλλάζει το πράγμα…

Άρα τι κάνουμε με δαύτα τα αθλήματα;;

Τα χώνουμε σε υποψήφιους πρωταθλητές, μπας και τσιμπήσουμε μπόλικα μεταλλιάκια (λίγοι ασχολούνται, μικρός ο ανταγωνισμός, υπάρχουν περιθώρια διάκρισης);; Επενδύουμε σε περισσότερες ανακρούσεις του εθνικού ύμνου, άνοδο στη λίστα των μεταλλίων και τόνωση της εθνικής υπερηφάνειας;;
Με τι σκοπό;
«Τα πολλά μετάλλια αυξάνουν το κύρος μιας χώρας»…. τρίτο λάθος…

Θεωρούμε ότι αυξήθηκε το κύρος της χώρας μας επειδή έβαλε το γκολ ο Χαριστέας στον τελικό με την Πορτογαλία, ή γιατί κερδίσαμε την Dream Team στη Σαϊτάμα;;!!
Τρίχες… Ας μην χρεοκοπούσαμε και πήγαινα εγώ ο ίδιος με τα πόδια το κύπελλο του Euro στους Πορτογάλους…

Ξέρετε, οι Ελβετοί, δεν έχουν πάρει ποτέ το Euro, δεν έχουν κερδίσει ποτέ τους Αμερικάνους στο μπάσκετ και είναι μονίμως στις τελευταίες θέσεις στον πίνακα των μεταλλίων…

Δεν νομίζω όμως ότι πάσχουν και από κατάθλιψη…