Σύγκρουση Σαμαρά – Μητσοτάκη: Η νέα φαντασίωση του ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει ο Σπαρτιάτης

Η επιλογή του πρωθυπουργού να προτείνει την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου για τη θέση του ΠτΔ είχε ένα αδιαμφισβήτητο θετικό χαρακτηριστικό. Ήταν μια επιλογή με την οποία αναγκάστηκαν να συμφωνήσουν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΚΙΝΑΛ.

Παρόλο που ο μεν Αλέξης Τσίπρας είχε αναφερθεί δημοσίως στην ανάγκη να επανεκλεγεί ο Προκόπης Παυλόπουλος, η δε Φώφη Γεννηματά είχε θέσει σειρά προϋποθέσεων τις οποίες η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου δεν πληροί, αμφότεροι αναγκάστηκαν να μην τηρήσουν τα λεγόμενά τους και να συνταχθούν με την κυβερνητική πρόταση. Δεδομένου ότι η πολιτική αποδοχή είναι πάντα ένα επιθυμητό χαρακτηριστικό για τον ΠτΔ, από την άποψη αυτή η επιλογή του πρωθυπουργού αποδείχθηκε επιτυχημένη.

Όταν συνειδητοποίησαν ότι οι πολιτικοί τους φορείς εγκλωβίστηκαν στη στήριξη της κυβερνητικής πρότασης, οι δημοσιολογούντες της ευρύτερης κεντροαριστεράς για να ξεπεράσουν την κατάσταση έπιασαν ξανά το αγαπημένο τους θέμα: Τον Αντώνη Σαμαρά, και τη δήθεν σύγκρουσή του με τον πρωθυπουργό. Ξεκάθαρη προσπάθεια να δημιουργήσουν εσωτερικά ζητήματα στη ΝΔ με αφορμή ότι δεν επελέγη για τη θέση ο πρώην πρωθυπουργός.

Θα ήθελε ο Αντώνης Σαμαράς να είναι αυτός ο εκλεκτός της κυβερνητικής πλειοψηφίας για το αξίωμα; Δεν το έχει δηλώσει ποτέ δημοσίως, είναι όμως εύλογο να υποστηρίξουμε ότι θα το ήθελε. Και ποιος πολιτικός δε θέλει για τον εαυτό του το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας του; Εφόσον όμως η θέση αυτή θα μπορούσε να αποτελεί επιθυμία οποιουδήποτε βουλευτή της ΝΔ, γιατί στρέφεται η προσοχή στον Αντώνη Σαμαρά; Γιατί δε θεωρείται επικίνδυνος για τον ίδιο λόγο ο Κώστας Καραμανλής, ή ο Παναγιώτης Πικραμμένος ή κάποιος εκ των υπολοίπων που είχε ακουστεί το όνομά τους για τη θέση;

Όσοι ισχυρίζονται ότι θα μπορούσε ποτέ ο Αντώνης Σαμαράς να δημιουργήσει εσωτερικό ζήτημα στην κυβέρνηση, εις βάρος του έργου της και της συνολικής πορείας της χώρας, για ένα ζήτημα όπως είναι η θέση του ΠτΔ, πραγματικά δεν ξέρουν καθόλου καλά τον πρώην πρωθυπουργό. Ο Αντώνης Σαμαράς έχει πολλές φορές αποδείξει ότι θέτει το εθνικό συμφέρον υπεράνω του εαυτού του, και είναι ένας άνθρωπος υπερβολικά έμπειρος και έξυπνος για να πέφτει σε τέτοιες παγίδες. Και σε κάθε περίπτωση, όπως όλοι οι Πελοποννήσιοι, βάζει πολύ ψηλά την αξιοπρέπειά του, και όπως έχει πει κι ο ίδιος, είναι «της αντρικής σχολής».

Αν είχε οποιαδήποτε δυσαρέσκεια ή διαφωνία με την επιλογή του πρωθυπουργού, ή αισθανόταν ότι αδικήθηκε, θα το έλεγε ευθέως και δημοσίως, δε θα έκανε κόλπα με ταξίδια και απουσίες από την ψηφοφορία. Άλλωστε, η σταδιοδρομία του τα τελευταία χρόνια μόνο άνθρωπο «απόντα» δε θυμίζει. Κερδίζει πάντα με την παρουσία και τη δράση του, όχι με την απουσία του. Είναι πάντα παρών, πάντα εκεί όπου χρειάζεται και πάντα ενεργός. Ήταν παρών για να στηρίξει την παράταξη τη δύσκολη περίοδο της διακυβέρνησης Τσίπρα, με προσωπικό κόστος για τον ίδιο, παρόλο που η εύκολη επιλογή ήταν να αποσυρθεί και να παρακολουθεί απλά τα τεκταινόμενα. Ήταν παρών και βοήθησε τον πρωθυπουργό στο μέγιστο των δυνατοτήτων του. Περισσότερο από πολλά άλλα στελέχη, που είχαν πολύ μεγαλύτερο συμφέρον να το κάνουν.

Και όπως είπε και ο ίδιος στη συνέντευξή του ποτέ, δε θα υποβίβαζε ποτέ την παράταξή του στο επίπεδο οι προηγούμενοι ηγέτες να καταγγέλλουν τους επόμενους και οι επόμενοι να διαγράφουν τους προηγούμενους. Είναι αστείο να ισχυρίζονται κάποιοι στα σοβαρά ότι για ένα ζήτημα όπως είναι η επιλογή Προέδρου της Δημοκρατίας θα μπορούσε να παραλείψει τους αγώνες που έδωσε τα τελευταία χρόνια και να θέσει σε κίνδυνο τους καρπούς της προσπάθειάς του.

Το γεγονός ότι δε θα βρίσκεται στη Βουλή την ημέρα της ψηφοφορίας δε σημαίνει κάτι. Το ταξίδι του στις ΗΠΑ ήταν προγραμματισμένο από καιρό. Δεν το λέει μόνο ο ίδιος, το επιβεβαιώνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ο προγραμματισμός της ψηφοφορίας για τη συγκεκριμένη ημερομηνία ήταν τελείως αιφνιδιαστικός. Παρά την απουσία του όμως έκανε ξεκάθαρη δήλωση στήριξης της υποψηφίας Προέδρου, και διευκρίνισε ότι θα αποστείλει και σχετική επιστολή στη Βουλή την ημέρα της ψηφοφορίας. Θα αξιοποιήσει δηλαδή όλα τα μέσα που του δίνει ο Κανονισμός της Βουλής σε περίπτωση απουσίας του. Στο κάτω-κάτω, δεν πρόκειται για κάποια οριακή ψηφοφορία, όπου η απουσία ενός βουλευτή μπορεί να είναι κρίσιμη, ούτε υφίσταται ζήτημα να λάβει το λόγο να εκφράσει τη θέση του. Η δήλωση της πρόθεσής του να στηρίξει την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου παρά την απουσία του αρκεί, και δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών.

Οι άνθρωποι που φαντασιώνονται και διακινούν αυτά τα σενάρια μάλλον έχουν αρχίσει να επηρεάζονται δυσμενώς από την επίδραση των μαρξιστικών τους ιδεών, και βλέπουν παντού χρήσιμους ηλίθιους. Μπορούν πάντως να είναι σίγουροι ότι ο Αντώνης Σαμαράς ηλίθιος δεν υπήρξε ποτέ. Ούτε χρήσιμος ούτε άχρηστος.