Στους διακινητές της εν λόγω αφίσας, αφιερώνω…

Γράφει ο Σωτήρης Χήνος

Στους διακινητές και οπαδούς της εν λόγω αφίσας, αφιερώνω την παλιά ιστορία του βάζου….

Κάποιος αγόρασε ένα βάζο πληρώνοντας 70 ευρώ. Ένας φίλος του τον επισκέφτηκε, είδε το βάζο και ενθουσιάστηκε. “Πόσο το πήρες;”, τον ρώτησε; “70 ευρώ”. “Στο αγοράζω με 100 ευρώ, μ’ αρέσει πολύ”. Συμφώνησε ο πωλητής και το βάζο άλλαξε χέρια.

Μετά από μία βδομάδα, ο πωλητής του βάζου επισκέφτηκε το σπίτι του αγοραστή. Βλέπει το παλιό του βάζο, σκέπτεται ότι κακώς το πούλησε και λέει στον φίλο του: “Τελικά είναι όντως πολύ ωραίο. Μου το ξαναπουλάς 150 ευρώ;”. Και του το πούλησε.

Μην τα πολυλογούμε, αυτή η συναλλαγή επαναλήφθηκε αρκετές φορές, και η αξία του βάζου είχε φτάσει στα 350 ευρώ.

Ο τελευταίος πωλητής, επισκέπτεται τον τελευταίο αγοραστή, κοιτάει δεξιά, κοιτάει αριστερά, δεν το βλέπει πουθενά το βάζο.

“Τι το έκανες το βάζο;;;!!!!”, ρωτάει με αγωνία….
“Αααα, ήρθε ένας φίλος από την Ιταλία προχθές, το είδε, του άρεσε, μου πρόσφερε 500 ευρώ και του το πούλησα”….
Απογοητευμένος ο φίλος του τον κοιτάει και του λέει:
“Τι μ@λάκας είσαι ρε;;; Όσο το είχαμε εμείς, βγάζαμε και ένα μεροκάματο”…

Άμα βρεθεί κάποιος πάντως από το εξωτερικό και σας προσφέρει χρήματα για το δικό σας βάζο, δωσ’ τε το…