Τα συμπεράσματα των δημοσκοπήσεων
Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης
Τρεις εβδομάδες πριν από τις εθνικές εκλογές της 21ης Μαΐου, οι οποίες θα διενεργηθούν με το σύστημα της απλής αναλογικής, τα εξαγόμενα των τελευταίων δημοσκοπήσεων οδηγούν σε ορισμένα βασικά συμπεράσματα:
ΠΡΩΤΟΝ, η Νέα Δημοκρατία έχει δημιουργήσει μια δυναμική επανασυσπείρωσης στις τάξεις της ανακτώντας το μεγαλύτερο μέρος των απωλειών που είχε καταγράψει μετά την τραγωδία των Τεμπών και διευρύνει το προβάδισμά της έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει πως έχουν πεισθεί οι πολίτες όχι μόνο ότι μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα τις κρίσεις, γιατί αυτό το έχει αποδείξει, ούτε ότι τα καταφέρνει καλύτερα στην οικονομία, όπου επίσης η σύγκριση είναι καταλυτική, αλλά και ότι μπορεί να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις και, κυρίως, να κάνει πράξη την υπόσχεση ότι θα εξαλείψει τις χρόνιες παθογένειες του κράτους, θα φτιάξει, επιτέλους, τις υποδομές και θα εγγυηθεί την ασφάλεια.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, η διαφορά άνω των έξι εκατοστιαίων μονάδων που διατηρεί σήμερα από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σημαντική για την κατάκτηση της πρωτιάς, που θεωρείται δεδομένη, ωστόσο το ποσοστό που συγκεντρώνει, τόσο στην πρόθεση ψήφου όσο και στην εκτίμηση ψήφου, με τις αναγωγές που γίνονται και με τους αναποφάσιστους, με βάση την τελευταία έρευνα, δεν είναι ικανό να αναδείξει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο η απήχηση της Νέας Δημοκρατίας και να αποτυπωθεί σε υψηλότερα ποσοστά την πρώτη Κυριακή.
ΤΡΙΤΟΝ, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει καθηλωμένος σε χαμηλά ποσοστά για τρεις βασικούς λόγους: Πρώτον, γιατί δεν παρουσιάζει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, δεύτερον επειδή η εμπειρία των πολιτών από το κυβερνητικό παρελθόν του είναι αρνητική, κυρίως, λόγω υπερφορολόγησης και υποσχέσεων που αποδείχθηκαν ψευδείς και η σύγκριση είναι καταλυτική υπέρ της Ν.Δ., και, τρίτον, για τις παλινωδίες με τη συγκυβέρνηση ηττημένων που επαναφέρει τους εφιάλτες για μια νέα περιπέτεια τύπου 2015 που αναβιώνουν ύστερα και από την αποκάλυψη για το σχέδιο «Δήμητρα» και την έξοδο από το ευρώ του πιθανού του εταίρου ΜέΡΑ25.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ, τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ κινούνται, επίσης, σε χαμηλές πτήσεις, πληρώνοντας τις επιλογές της ηγεσίας του που απαιτεί ως τρίτο κόμμα να επιλέξει πρωθυπουργό, το ΚΚΕ σημειώνει ανοδική πορεία, όπως και το ΜέΡΑ25, που συσπειρώνει όσους επιθυμούν έξοδο από το ευρώ, το κόμμα Βελόπουλου καταγράφει απώλειες με εσωτερικά προβλήματα, ενώ το τοπίο στον χώρο της Ακροδεξιάς θα ξεκαθαρίσει μετά την επικύρωση των συνδυασμών από τον Αρειο Πάγο.
ΠΕΜΠΤΟΝ, από τα αριθμητικά στοιχεία δεν προκύπτει κυβέρνηση συνεργασίας από την πρώτη κάλπη, παρά μόνο αν αθροίζονταν οι έδρες Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, γεγονός που έχει αποκλειστεί. Η λεγόμενη κυβέρνηση ηττημένων ή ανοχής ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΜέΡΑ25 δεν θεωρείται ιδιαίτερα πιθανή, καθώς στην καλύτερη περίπτωση το σύνολο των βουλευτών που θα εκλέξουν δεν επαρκεί. Με δεδομένο ότι το ΚΚΕ δεν συμπράττει σε οποιοδήποτε σχήμα, η προσφυγή σε δεύτερες εκλογές δεν είναι μόνο δεδομένη, αλλά και αναγκαία.
ΤΟ ΒΕΒΑΙΟ είναι ότι οι ψηφοφόροι, κεντροδεξιοί ή κεντροαριστεροί, δεν επιθυμούν επανάληψη της περιπέτειας και των τυχοδιωκτισμών Τσίπρα – Βαρουφάκη του 2015, αλλά θέλουν μια σταθερή κυβέρνηση που θα πάει την Ελλάδα μπροστά.
Ελεύθερος Τύπος