Ποιους ενόχλησε η επιτυχία του συλλαλητηρίου;

Γράφει ο Αγκιτάτορας,

Φαίνεται ότι ορισμένοι υπολόγιζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Υποεκτίμησαν την δυναμική της λαϊκής αντίδρασης. Θεώρησαν δεδομένο πως το κλίμα θα είναι υποτονικό κι η συμμετοχή περιορισμένη ώστε με ευκολία οι επιμέρους γραφικότητες να καλύπτουν το ουσιαστικό μήνυμα.

Έτσι θα διευκολύνονταν κάποιοι να φορτώσουν το συλλαλητήριο σε ακροδεξιά στοιχεία και να το υποβαθμίσουν. Όμως βρέθηκαν προς εκπλήξεως. Η μαζικότητα ξεπέρασε κάθε προσδοκία, η ανθρωπογεωγραφία διατήρησε τέτοια ποικιλομορφία που κανείς δεν δικαιούται να προχωρήσει σε κατηγοροιοποιήσεις και αφορισμούς.

Μπρος στο εντυπωσιακό αποτέλεσμα, η αντίδραση των κάθε λογής επικριτών υπήρξε σπασμωδική. Αδυνατώντας να αγνοήσουν το φαινόμενο, ξεκίνησαν ένα γαϊτανάκι απαξίωσης ψάχνονταν εναλλακτικές ερμηνείες, προσωποκεντρικές αναλύσεις, αφ’ υψηλού ιδεολογικοφιλοσοφικές προσεγγίσεις.

H κυβερνητική λογική με έναν περίεργο τρόπο συνάντησε το μέτωπο του ακροκεντρώου “ρεαλισμού”. Η αριστερή ανοχή στις κάθε είδους καταλήψεις, συνάντησε τον πεφωτισμένο διαφωτισμό της ευρωπαϊζουσας εστέτ θολοκουλτούρας, σε έναν οχετό αγένειας, ασέβειας και χαρακτηρισμών προς την πλειοψηφία του ελληνικού λαού που αντιτίθεται σθεναρά στην παραχώρηση του όρου Μακεδονία.

Το μέγεθος της συγκέντρωσης δεν ήταν επαρκές. Οι διάφορες περιθωριακές ακτιβιστικές εκδηλώσεις με την συμμετοχή λίγων δεκάδων “επαναστατών” έχουν μεγαλύτερη αξία. Οι φιλοευρωπαϊκές λαοσυνάξεις που δεν ξεπέρασαν τις μερικές χιλιάδες συμμετεχόντων ήταν δείγμα πολιτισμού και… έφεραν την πολιτική στροφή Τσίπρα. Τι κι αν σ’ αυτές μετείχαν πάρα πολλοί από αυτούς που τώρα διαδηλώνουν για την ιστορική μνήμη;

Οι ομιλητές άρθρωσαν διχαστικό ή διφορούμενο λόγο. Οι ακροαροστερές  προτροπές σε κατάλυση του κράτους και της τάξης είναι πιο… δημοκρατικές. Ο “ψόφος” ως ένθεν κακείθεν προτροπή αποτελεί κορυφαίο δείγμα ανεκτικότητας.

Ο κόσμος που κατέκλυσε την Θεσσαλονίκη, στην συντριπτική του πλειοψηφία, αδιαφορεί για το ποιοι και πως επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν το λαϊκό αίσθημα. Σε κάθε μαζική κοινωνική εκδήλωση προκύπτουν ανάλογα φαινόμενα. Κατέθεσαν εκεί την αλήθεια τους, την εθνική τους ευαισθησία. Κι αυτή πάντα θα τρομάζει τους ισορροπιστές και τους ισοπεδωτικούς “οραματιστές”.