Περί αληθινής πραγματικότητας

Γράφει ο Αλέξανδρος Κριτσίκης, Δικηγόρος

Ο Χόρχε Μπουκάι είχε πει κάποτε πως… «αν ό,τι βλέπεις ταιριάζει «γάντι» με την πραγματικότητα που σε «βολεύει», τότε μην πιστεύεις στα μάτια σου!» Πολλές φορές είθισται σε κάθε τομέα της δραστηριότητας μας όσο και των προσωπικών κοινωνικών, πολιτικών αλλά και ατομικών επιλογών να αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα τελείως διαφορετικά από τι δέον με συνέπειες ενδεχομένως δυσάρεστες τόσο σε προσωπικό όσο και εν ευρεία έννοια σε κοινωνικό επίπεδο, ενώ ένα τεράστιο “γιατί” πλανάται διαχρονικά…

Πόσες και πόσες φορές δεν προβαίνουμε σε λάθος επιλογές είτε από συνήθεια, είτε επηρεαζόμενοι από λάθος πρότυπα είτε εθισμένοι από εσωτερικές υπαρξιακές επιλογές που μας έχουν καλλιεργηθεί υποσυνείδητα και μας οδηγούν στις λάθος επιλογές;

Το άρθρο αυτό ξεφεύγει από τα κλασικά πολιτικά κοινωνικά άρθρα του γράφοντος και για πρώτη φορά προσπαθώ λόγω των βιωμάτων να αναζητήσω τις εσωτερικές υπαρξιακές ανησυχίες εκάστου ημών με σκοπό την ανεύρεση της ουσιαστικής αλήθειας… Στην άκρη του τούνελ υπάρχει πάντα η μία και μοναδική αλήθεια αλλά πως αλήθεια την προσεγγίζουμε και οδηγούμαστε σε αυτήν όταν ο καθένας μας έχει την δική του υποκειμενική αλήθεια;

Σημ. Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο στην μνήμη του πατρός μου που από δικές του αιτίες και αλήθειες έφυγε τόσο πρόωρα από τη ζωή. Εγώ ωστόσο κρατώ τα θετικά από αυτόν, ήτοι ότι ήταν ένας οραματιστής επαγγελματίας που οποίος συναναστράφηκε μαζί του επαγγελματικά η και πολιτικά απέκτησε λεφτά και εξουσία, ενώ ήταν αγνός ιδεολόγο του κόμματος προσηλωμένος στο καραμανλικό ιδεώδες και πάνω από όλα λάτρης του Κουλουριώτικου στοιχείου οραματιζόμενος για το νησί του μέσω εμού ένα νησί που πραγματικά μας αξίζει