Πανελλήνιες Εξετάσεις: Το βιβλίο και η τεχνολογία

Γράφει η Ελένη Παπουτσή, Εκπαιδευτικός – Πολιτισμολόγος Ευρωπαϊκού Πολιτισμού

Το Υπουργείο Παιδείας ενώ χρησιμοποιεί και εξυμνεί την τεχνολογία, βάζει στις πανελλήνιες, Γλώσσα, για το παραδοσιακό βιβλίο.

Κλασικό το θέμα της Γλώσσας των Πανελληνίων. Περίμεναν κάτι πιο σύγχρονο, γιατί το Υπουργείο χρησιμοποίησε πολύ φέτος την εξ αποστάσεως εκπαίδευση δηλαδή την τεχνολογία.

Βέβαια σήμερα όταν λέμε βιβλίο, εννοούμε και το ηλεκτρονικό βιβλίο.

Καλό είναι οι νέοι να ξέρουν τα πολλά είδη βιβλίων που παρέχουν γνώσεις και μάθηση.

Αν το δούμε ιστορικά, βιβλία κατά κάποιον τρόπο ήταν και οι πλάκες του Μωυσή, βιβλία ήταν και τα φυτά οι πάπυροι, βιβλία ήταν και από τα ζώα οι περγαμηνές , βιβλία ήταν και οι πέτρες, γιατί κάτι μάθαινε ο κόσμος, βιβλία ήταν και οι δίσκοι όπως π.χ της Φαιστού που μας δίνουν πληροφορίες και σήμερα.

Βιβλία υπάρχουν και στους Αρχαίους τάφους.

Ερχόμαστε σήμερα στο ηλεκτρονικό βιβλίο και στο διαδραστικό , το οποίο καμία κατώτερη αξία δεν έχει από το χάρτινο.

Οι νέοι σήμερα δεν χρειάζεται να κρατούν μόνο ένα χάρτινο βιβλίο στο χέρι, αν δε τους ευχαριστεί, αλλά να μαθαίνουν εξ ίσου από ένα ηλεκτρονικό, γιατί μ αυτό έχουν εξοικείωση και μπορούν να ξενυχτήσουν να το τελειώσουν και κυρίως να μάθουν.

Η μάθηση δεν είναι από ένα βιβλίο καθ αυτό στο χέρι, καμωμένο από ανακύκλωση η από κομμένο δέντρο όπως λέει το κείμενο και ελπίζουμε οι νέοι να το διευκρίνισαν

Μπορεί να κρατάει κάποιος νέος ένα λάπτοπ και ένα κινητό στο χέρι και να μαθαίνει με ευχαρίστηση τη λογοτεχνία στην οποία αναφέρεται το κείμενο της Γλώσσας και η οποία ανυψώνει και εξελίσσει το άτομο.

Εξ άλλου οι νέοι με την εξοικείωση που έχουν με την τεχνολογία ,σήμερα, δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω, αν τους επιβληθεί ένα χάρτινο βιβλίο, αλλά να συμπληρώσουν τη μόρφωση τους με το ηλεκτρονικό.

Στα είδη των βιβλίων , ούτε το χαρτί ούτε το πανί δηλαδή το βιβλίο (που παίρνουμε στα μωρά) , ούτε τα βιβλία των αόμματων, ούτε αυτά που έγραφαν οι παππούδες μας στις πλάκες με τα κονδύλια, ούτε τα βιβλία στα κομμωτήρια, ούτε αυτά που γράφουν τα παιδιά στην άμμο η στους κορμούς των δέντρων, ούτε το λάπτοπ πρέπει να αποβούν εις βάρος της γνώσης.

Η Παιδεία , η γνώση , η λογοτεχνία, δεν εξαρτάται από το υλικό του μέσου στο οποίο είναι γραμμένη, σήμερα, ούτε αν μόνο ακούγεται χωρίς βιβλίο, γιατί υπάρχουν άτομα που μόνο ακούν και δεν βλέπουν, αλλά από τον εγκέφαλο που την προσλαμβάνει και εξελίσσεται.

Τα μέσα σήμερα είναι πολλά και δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει η απύθμενη πληροφορία, αλλά η επεξεργασία και η κρίση του ατόμου από αυτά που προσλαμβάνει. Μαθαίνω θα πει δημιουργώ συνδέσμους από όπου και να παίρνω τη μάθηση.