Οι ευθύνες για τον Λιγνάδη

Γράφει ο Χαμαιλέοντας

Όλοι ψάχνουν τις ευθύνες για το θέμα του Λιγνάδη. Ποιες ευθύνες δυσκολεύομαι να διακρίνω.

Αν μας ενδιέφερε το πώς εξελίχθηκε η συμπεριφορά του, πώς βρέθηκε να έχει την ανοχή του καλλιτεχνικού κυκλώματος, πώς τώρα εμφανίστηκαν, μετά τις αποκαλύψεις, ο ένας μετά τον άλλον για να μας ενημερώσουν ότι γνώριζαν για τις περίεργες ορέξεις του, για το πώς τις ικανοποιούσε, τότε θα πρέπει κυρίως να στραφεί αλλού η προσοχή μας.

Γιατί και με ποιο τίμημα εξαργύρωσαν, κάποιοι, τη σιωπή τους; Έχουν συναίσθηση, ότι αποτελούν συνενόχους σε ένα επαναλαμβανόμενο έγκλημα που κάλυπταν; Η διάθεση επικοινωνιακής εκμετάλλευσης μια τόσο σαθρής ιστορίας καταντά αηδιαστική.

Όμως εμείς προτιμούμε να επιμένουμε στην ανάληψη των πολιτικών ευθυνών. Για όλα φταίει η Μενδώνη. Το έγκλημα μιας ατυχής επικοινωνιακής προσέγγισης, με αυτά περί “εξαπάτησης” και “υποκριτικής”, παρουσιάζεται σαν συγκάλυψη του πραγματικού εγκλήματος για το οποίο δεν είχε καμιά γνώση.

Την καταδικάζουμε σκληρά, όχι γιατί απέτυχε ο Λιγνάδης ως διευθυντής του Εθνικού, αλλά γιατί δεν αντέδρασε πιο δυναμικά και δεν τον απομάκρυνε μια ώρα αρχύτερα, έστω κι αν δεν διέθετε εξαρχής αρκετές αποδείξεις ώστε να μην φανεί εμπαθής με μια πρόωρη αποπομπή του. Ξεχάσαμε μεμιάς το έργο της στο υπ. Πολιτισμού, τη θετική συνεισφορά της σε μια σειρά ζητημάτων, τη σύγκρουση της με συντεχνιακά συμφέροντα που σήμερα είναι τα πρώτα που ζητούν τον αποκεφαλισμό της.

Ευθύνες να αναζητούμε, αρκεί να τις κατανείμουμε αναλογικά σε όλους όσους επέτρεψαν να σέρνονται πρακτικές σαν του Λιγνάδη, χωρίς τιμωρία, σε όσους σιωπηρά τις αποδέχτηκαν και κατόπιν σε αυτούς που δέχτηκαν την αυθεντία, που οι άλλοι του επέτρεψαν να χτίσει, και τον αξιοποίησαν πολιτικά.