Η Νέα Δημοκρατία οφείλει να μιλήσει στην καρδιά του λαού

Γράφει ο Νικόλας Γιάννου, Φοιτητής Θεολογίας

Πριν λίγες εβδομάδες είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την κεντρική εκδήλωση της ΟΝΝΕΔ για το “Αύριο” στον Ελληνικό κόσμο. Μια πολύ έξυπνη και επίκαιρη κίνηση της νεολαίας της Νέας Δημοκρατίας που άφησε τον λαϊκισμό στην άκρη και επικεντρώθηκε στην παρουσίαση μερικών ρεαλιστικών προτάσεων για τα προβλήματα των νέων, αρκετές από τις οποίες ο Πρόεδρος του κόμματος δεσμεύτηκε να υιοθετήσει.

Οι ομιλίες των Προέδρων της ΟΝΝΕΔ και της ΝΔ αντίστοιχα ήταν πολύ ενδιαφέρουσες και παρέπεμπαν σε πολιτική παράταξη ευρωπαϊκού επιπέδου. ΟΜΩΣ. Την ομιλία Μητσοτάκη ακολούθησε ένα χειροκρότημα και μετά τέλος. Σπίτια σας. Καμία ένδειξη αποδοχής, ενθουσιασμού ή παραταξιακού πνεύματος. Ακούστηκαν οι ομιλίες και τέλος. Θα μπορούσε κάποιος κάλλιστα να πει “τί ήθελες δηλαδή εσύ”.

Θα φανεί πολύ πεζό αυτό που θα πω αλλά θα ήθελα να ακουγόταν και ένα σύνθημα βρε παιδί μου! Νεολαία είμαστε στο κάτω-κάτω. “Ναι αλλά δεν ήταν κεντρική πολιτική ομιλία, ήταν μια παρουσίαση αρχών και θέσεων”. Θα το δεχόμουν εάν ήταν η εξαίρεση, είναι όμως ο κανόνας. Αυτή η μικρή λεπτομέρεια είναι κομμάτι της γενικότερης επικοινωνιακής πολιτικής που ακολουθεί η Νέα Δημοκρατία. Εξηγούμαι.

Στο επικοινωνιακό επιτελείο από ότι φαίνεται πιστεύουν πως θα κερδίσουν τον λαό με αλλαγές του τύπου “στο προσυνέδριο δεν έχουμε βήμα, έχουμε πάνελ”, “όχι συνθήματα” κλπ. Πρόσφατο παράδειγμα το Συνέδριο του κόμματος το Δεκέμβριο, όπου για άλλη μια φορά όχι μόνο απαγορεύτηκαν τα συνθήματα στην ΟΝΝΕΔ, αλλά αυτό έγινε και ζωντανά, μέσω μικροφώνου! Με την αιτιολογία ότι πρέπει να ακουστούν οι ομιλίες.

Η αλήθεια είναι πως δεν παρατηρούμε για πρώτη φορά τέτοιες επικοινωνιακές τακτικές. Είναι ήδη γνωστές από το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη. Από το 6,5% των ευρωεκλογών στην αφάνεια να ελπίζει να σωθεί με το νέο φορέα της κεντροαριστεράς. Χωρίς να πάρει μέρος σε κυβέρνηση.

ΠΡΟΣΟΧΗ. Δεν αναφέρομαι στο ηθικό κομμάτι του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης γυρνάει όλη την Ελλάδα, επικοινωνεί με φορείς και πολίτες και διαμορφώνει το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας όπως παρουσιάστηκε στο 11ο συνέδριο της παράταξης. Έφτιαξε δε οριστικά τα οικονομικά του κόμματος κάνοντας το να ζει πλέον ουσιαστικά από τα ίδια του τα έσοδα με την κομματική επιχορήγηση που δίδεται από το κράτος να πηγαίνει για την αποπληρωμή των χρεών.

Υπάρχει όμως ο κίνδυνος, αν συνεχίσει η ίδια αυτή επικοινωνιακή πολιτική να καταλήξει ο Κ. Μητσοτάκης σε αυτό που λέγανε για τον Ράλλη “Θα ήταν καλός Πρωθυπουργός για το Βέλγιο”.

ΟΧΙ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να γίνει ο επόμενος αυτοδύναμος Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Και για να το κάνει αυτό οφείλει να απευθυνθεί στον κόσμο αποτελεσματικά.

Τα συνθήματα και οι συναφείς πράξεις συνήθως αποδοκιμάζονται ως ένα δείγμα παλαιοκομματισμού. Ως κάτι σχεδόν βάρβαρο, απολίτιστο. Γηπεδική συμπεριφορά. Δεν είναι ψέμα ότι αποτελούν κατάλοιπο μιας άλλης εποχής, όμως ισχύει και κάτι άλλο: Δε βλάπτουν κανέναν. Όταν τουλάχιστον δεν είναι υβριστικά και δεν ξεπερνούν το μέτρο. Και για την πολιτική επιτυχία δεν αρκεί η λογική και τα επιχειρήματα. Χρειάζεται και συναίσθημα. Παλμός, αίσθηση ότι κάτι κάνεις, παραταξιακό πνεύμα. Για να πετύχεις όλα αυτά δεν αρκεί μια στείρα ομιλία.

Δείτε αυτούς με τι μαεστρία παρουσιάζουν τα φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Σου παίρνουν 1000 σου δίνουν 10 και λες και ευχαριστώ. Η Νέα Δημοκρατία έχει χρόνιο επικοινωνιακό πρόβλημα καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις στις οποίες πράγματα που έκανε, έργο που πρόσφερε στον ελληνικό λαό δεν κατάφερε να το διαφημίσει με αποτέλεσμα να θαφτεί. Ή να το οικειοποιηθούν άλλοι.

Ο κόσμος έχει καταλάβει πως ο ΣΥΡΙΖΑ κορόιδεψε τους πάντες με τον πιο χυδαίο τρόπο. Όποιον και αν ρωτήσετε θα σας το πει “Είναι ο μεγαλύτερος απατεώνας που υπήρξε ποτέ”. Το πρόβλημα όμως είναι πως ενώ όλοι το παραδέχονται αυτό δεν πάνε και προς την Νέα Δημοκρατία με την απαραίτητη αυτή μαζικότητα που θα φέρει την αυτοδυναμία. Τα βασικά “κολλήματα” που αναφέρουν όλοι αυτοί οι ψηφοφόροι είναι πως “ολοι ίδιοι είναι”, “και με ποιον να παω με τον Κούλη;”, “αυτός θα τα κάνει χειρότερα”κλπ.

Το μεγάλο στοίχημα οπότε του Κυριάκου Μητσοτάκη (αφού έχει φτάσει στο ταβάνι την συσπείρωση) είναι να ανοιχτεί σε αυτό το ακροατήριο, να πείσει όλους αυτούς τους “μηδενιστές” πως έχει όραμα, πως μπορεί να φέρει την πραγματική λύση για τα προβλήματα της πατρίδας μας και να μην περιμένει απλά με την λογική “την τελευταία εβδομάδα οι αναποφάσιστοι πάνε με τον πρώτο”. Και να το κάνει αυτό χωρίς να απολέσει τον Δεξιό χαρακτήρα της παράταξης που είναι και ο βασικός της πυρήνας!

Αν δεν το καταφέρει οποιαδήποτε νίκη στις εκλογές που δε θα οδηγήσει σε κυβερνητική αλλαγή θα είναι πύρρειος.