ΜΠΟΥΤΑΡΙΣΜΟΣ ως ….ιδεολογία!
Γράφει ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης, Σύμβουλος επιχειρήσεων, συγγραφέας
Ο Μπουτάρης ήταν ο εκλεκτός των ανά την επικράτεια προοδευτικούληδων.
Ηταν και ο αγαπημένος των ΜΜΕ!
Ο χαλαρός και τάχαμου απολιτίκ, που έβριζε του πολιτικούς και ήταν πάνω από κόμματα.
Ο χορτασμένος κοσμοπολίτης, ο σύγχρονος και αποτελεσματικός.
Ο πετυχημένος.
O αντισυμβατικός με το σκουλαρίκι, που μπορούσε να τα βάζει με όλους.
Που έχει άποψη για όλα!
Που μπορεί να πετάει, ό,τι του κατεβαίνει στην κούτρα του και μετά ν’ αλλάζει γνώμη, με την ίδια ευκολία που αλλάζει το….Ξινόμαυρο με το Viscanto.
Τον στήριξαν από τον ΓΑΠ και το Ποτάμι, μέχρι τη ΔΡΑΣΙ και τη ΔΗΣΥ της Ντόρας.
Και κάποιοι, της απ’ εδώ πλευράς, που ντρέπονται να λέγονται δεξιοί.
Ο Μπουτάρης, υποτίθεται, θ’ ανέβαζε την πολιτική σε άλλο επίπεδο.
7 χρόνια τώρα, μας έχει πήξει στην παπαρολογία.
Και αν μεν περιοριζόταν μόνο στη Θεσσαλονίκη, πρόβλημα των Θεσσαλονικέων!
Ας πρόσεχαν!
Οι εκλογές δεν είναι για να κάνουμε πλάκα.
Εχουν και τίμημα!
Όμως, ο Μπουτάρη προβλήθηκε ως …εθνικό πρότυπο!
Ο σύγχρονος ηγέτης!
Γνήσιος εκφραστής της παγκοσμιοποίησης!
Ο πολιτικός της πολύ-πολιτισμικότητας που υπερβαίνει τις…εθνικές μας …αγκυλώσεις!
Ο τολμηρός και πρακτικός, που γεφυρώνει διαφορές!
Που δηλώνει περήφανος (και καλά κάνει) επειδή συμμετέχει σε gay parades, αλλά αισθάνεται ντροπή για τις εθνικές παρελάσεις και τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία.
Που τα βάζει με την εκκλησία επειδή είναι μάγκας!
Που δίνει συνεντεύξεις μέσα από οίκους ανοχής επειδή είναι προοδευτικός!
Που θέλει να δώσει τουρκικά ονόματα σε λεωφόρους της Θεσσαλονίκης για να φέρει τούρκους τουρίστες.
Που θέλει ν’ αλλάξει το όνομα του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης για να μην …μπερδεύονται οι τουρίστες!
Και εγώ που νόμιζα πως οι άθλιοι καπιταλιστές βάζουν το χρήμα πάνω από τη χώρα, την ιστορία και τον πολιτισμό!
Ανακαλύπτω πως είναι και κάτι προοδευτικούληδες σαν τον Μπουτάρη!
Ο Μπουτάρης είναι ένας τοξικός πολιτικός (γιατί ως πολιτικό τον κρίνουμε εδώ) που με τη συμπεριφορά του βλάπτει τη χώρα.
Στη ηλικία του, θα περίμενε κανένας να παραδίδει μαθήματα ήθους.