Φιλοποίμην ο ΜεγαλοπολίτηςΟ στρατηγός Φιλοποίμην από τη Μεγαλόπολη ντυνόταν πολύ απλά και φτωχά. Έτσι πήγε καλεσμένος σ’ ένα δείπνο, όπου έφτασε πολύ νωρίς. Ο οικοδεσπότης έλειπε και η σύζυγός του τον πέρασε για υπηρέτη, που τον έστειλε ο σύζυγός της για να τη βοηθήσει.Τον κοίταξε και του έδειξε την πρώτη δουλειά που έπρεπε να κάμει. Να κόψει ξύλα. Εκείνος πρόθυμα έβγαλε τη φτωχή του χλαμύδα, πήρε το τσεκούρι κι άρχισε τη δουλειά.Εκείνη τη στιγμή μπήκε ο οικοδεσπότης και εμβρόντητος φώναξε: «Τι είναι αυτό;»
– Τι άλλο, του απάντησε ατάραχος ο Φιλοποίμην, παρά η ποινή μου για το ελάττωμά μου να ντύνομαι σαν ζητιάνος.
To σπυρί του Κολοκοτρώνη
Ευρισκόμενος στην Αθήνα, ο Γέρος του Μωριά έβγαλε ένα σπυρί στα οπίσθιά του και ζήτησε να μάθει πόσο μεγάλο ήταν…
Ευρισκόμενος στην Αθήνα, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έβγαλε ένα μεγάλο σπυρί στα οπίσθιά του.
Φωνάζει ένα γνωστό του και του ζητά να μάθει πόσο μεγάλο ήταν. Αυτός του απαντά ότι ήταν σαν ρεβίθι. Φωνάζει ένα δεύτερο κι αυτός του λέει ότι είναι σαν καρύδι, ενώ ένας τρίτος το βλέπει σαν αυγό.
«Περίεργο», λέει ο Γέρος του Μωριά, «από το κεφάλι ως τον κώλο μου και δεν μπορώ να μάθω την αλήθεια!
