Η Τέχνη της Εκλογικής Μνήμης ή αλλιώς το Ταλέντο του να Θυμάσαι Ποιοι σε Ψήφισαν!

Γράφει η Φωτεινή Ν. Σόφτη, Νομικός

 Η μνήμη είναι ένα δαιδαλώδες, σκοτεινό και ασαφές αντικείμενο μελέτης. Μια νοητική διεργασία μέσω της οποίας νοηματοδοτούμε καταστάσεις, γεγονότα,  στιγμές. Τα αρχειοθετούμε, τα κατατάσσουμε και η διεργασία παραμένει ζωντανή αλλά και ευάλωτη ες αεί. Η μνήμη, κατά τους μελετητές, διακρίνεται σε διάφορα είδη: ατομική /συλλογική, ιστορική,  προσωπική / δημόσια , αυτοβιογραφική κλπ.

Το αντικείμενο της μνήμης σε όλες του τις εκδοχές είναι εύθραυστο και απειλείται όχι μόνο από τη λήθη αλλά κι από πλάνες που το κατακλύζουν καθημερινά.  Προσβάλλεται από προκαταλήψεις, προσδοκίες, επιθυμίες, ώστε να καταλήγουμε να φτιάχνουμε αλήθειες από τις πλάνες μας, όπως πολύ εύγλωττα ανέφερε ο Μπονιουέλ  στο αυτοβιογραφικό του έργο, διαπιστώνοντας έκπληκτος ότι ο ίδιος είχε μεταμορφώσει την ανάμνηση του, σε βαθμό που ουσιαστικά την είχε επινοήσει .

Οι συνάδελφοι της μαχόμενης δικηγορίας γνωρίζουμε καλά ότι ποτέ δύο μάρτυρες δεν περιγράφουν το ίδιο γεγονός με τον ίδιο τρόπο, όπως, επίσης, ότι πάντοτε ο πελάτης θα σου πει την εκδοχή εκείνη των γεγονότων που η -φορτωμένη με προσδοκίες, πεποιθήσεις αλλά και σκοπούς προς επιδίωξη- μνήμη του έχει καταγράψει και την οποία εκδοχή έχει πλήρως ενστερνιστεί και υπερασπίζεται με σθένος ως  βιωμένη εμπειρία .

Και για να έρθουμε στην επικαιρότητα και τη μνήμη μας από τις πολύ πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις. Αναλογίζομαι ότι θέλει τέχνη, στ’ αλήθεια, να ταχτοποιήσεις στη μνήμη σου ένα εκλογικό αποτέλεσμα, κατά τρόπο με τον οποίο να μην προβάλεις σε αυτό τις επιθυμίες σου και τις προβλέψεις σου, τις οποίες διακαώς επιθυμείς να επιβεβαιώσεις μετεκλογικά.

Κι αφού ερμηνεύσεις τα γεγονότα, θέλει τέχνη να στηρίξεις την «εκλογική σου μνήμη» και να την θωρακίσεις από τους εχθρούς της, τις προσδοκίες, τις πλάνες, τους εγωισμούς της ομάδας των κυβερνώντων που θα επιχειρήσουν να τη στρεβλώσουν με αργές, μεθοδικές επιθέσεις προκειμένου να δικαιολογήσουν στη συνέχεια τις αποφάσεις τους ή χειρότερα την αδράνεια τους. Άλλωστε, είναι πολύ πιο εύκολο να τροποποιήσουμε την μνήμη μας για να συνάδει με τις αποφάσεις μας παρά τις αποφάσεις μας για να συνάδουν με την μνήμη μας!

Τι συμβαίνει, λοιπόν, με την εκλογική μνήμη της φιλελεύθερης παράταξης; Πάσχει ο σχηματισμός της, η αποθήκευση της; Ή τα χαρακτηριστικά της ηγετικής της ομάδας είναι τέτοια που δεν ευνοούν την ανάπτυξη της  τέχνης αυτής;

Δυστυχώς, κατά την άποψή, μου η εκλογική μνήμη της φιλελεύθερης παράταξης βάλλεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, δέχεται τις περισσότερες επιθέσεις -έμμεσες και άμεσες, ευθείες αλλά και ύπουλές- και  καταλήγει να είναι μία πλάνη, γεμάτη προβολές και εγωιστικές διαπιστώσεις. Πιθανώς, σε αυτό να βοηθάει και η πεποίθησή ότι οι ψηφοφόροι της παράταξης αυτής δεν εξαρτούν την επιβίωσή τους από την σχέση τους με την εξουσία.

Και αναρωτιέμαι μήπως τα βέλη του κου Τσίπρα κατά της παράταξης των περισσότερων πορφυρογέννητων, στις τάξεις των ιθυνόντων της, έχει τελικά βάση. Όχι γιατί οι γεννημένοι σε περιβάλλον οικονομικής ευρωστίας είναι λιγότερο ικανοί,  αλλά γιατί μάλλον είναι ευκολότερο για αυτούς να πολεμήσουν την εκλογική μνήμη  και να την  στρεβλώσουν,  όχι θελημένα, αλλά κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια!

Αναρωτιέμαι, λοιπόν, μήπως αυτό που ακούω από παιδί ως μετεκλογικό παράπονο των ψηφοφόρων της φιλελεύθερης παράταξης και το απέδιδα σε πολιτικές σκοπιμότητες της επόμενης μέρας ή και στη στρατηγική επιλογή για την προσέλκυση ψηφοφόρων από πολλούς χώρους, δεν είναι τελικά τίποτα άλλο παρά η ευάλωτη στις επιθέσεις εκλογική μνήμη της παράταξης αυτής. Φαίνεται ότι για πολλές δεκαετίες το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας επιλέγει να ξεχνά ποιοι και γιατί το ψήφισαν!

Τώρα που η εκλογική μνήμη είναι ακόμα νωπή και επιδέχεται διαμόρφωση και που  το ποσοστό που έλαβε ο ΣυΡιζΑ, αθροιζόμενο με αυτό του Βαρουφάκη δεν επιβεβαιώνει πολλούς εκλογολόγους και αναλυτές, είναι η κατάλληλη ώρα για την ομάδα των κυβερνώντων να σκεφτεί ποιοι είναι οι ψηφοφόροι που τίμησαν την παράταξη αυτή με την ψήφο τους. Ποιοι είναι εκείνοι που έδωσαν το 40%  και  την αυτοδυναμία και κυρίως με ποιό σκεπτικό αυτή η μερίδα των πολιτών προσήλθε στις κάλπες για να ψηφίσει υπέρ της ελεύθερης αγοράς και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, να καταψηφίσει τα επιδόματα φτώχιας, τη στασιμότητα και την αναρχία και να ψηφίσει για την  πρόοδο, τη  μόρφωση,  την ανάπτυξη και την ασφάλεια.

Κυρίως, είναι η ώρα να αποτυπώσουν στην εκλογική τους μνήμη τα χαρακτηριστικά -επαγγελματικά, κοινωνικά, μορφωτικά -των ψηφοφόρων αυτών και να μην κάνουν το λάθος να θεωρούν την εμπιστοσύνη τους δεδομένη ή τουλάχιστον εδραία σε τέτοιο βαθμό που να τους επιτρέπει να λοξοδρομήσουν και λίγο, κλείνοντας το μάτι δεξιά και αριστερά, όπως συνηθίζουν μέχρι σήμερα να πράττουν.

Η εκλογική μνήμη, κύριοι κυβερνώντες, όπως κάθε μνήμη δεν είναι στατική είναι ενεργός διαδικασία δημιουργίας νοημάτων, ενεργός διαδικασία νοηματοδότησης του παρελθόντος, γι’ αυτό και είναι τόσο μα τόσο ευάλωτη και πρέπει να προστατευθεί από τις επιθέσεις οπορτουνιστών, καιροσκόπων, εξουσιολάγνων που δε λείπουν και από τη δική σας παράταξη, όπως δε λείπουν από καμία .

Επενδύστε, λοιπόν, σκέψη και ενέργεια στην αποτύπωση αυτής της εκλογικής μνήμης και θωρακίστε την. Διότι η φιλελεύθερη παράταξη βρίσκεται σήμερα σε ένα ιστορικό σημείο δύναμης, μετασχηματισμού των θεσμών και του κράτους, αλλά και υπό την πλέον αυστηρή εποπτεία των ψηφισάντων αυτήν, οι οποίοι σε καμία περίπτωση δε θα δώσουν συγχωροχάρτι στη στρεβλή μνήμη ή χειρότερα την εκλογική αμνησία. Γι’ αυτό, λοιπόν, «Δέσποτα, μέμνησο των ψηφισάντων». 

Οι προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού, η πρώτη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας και οι ανακοινώσεις της υπουργού παιδείας είναι πράγματι ελπιδοφόρα στοιχεία. Λες, τελικά, η παράταξη αυτή να κατακτά επιτέλους την πολυπόθητη τέχνη της «εκλογικής μνήμης»; 

Αυτή είναι η υπόθεση που πρέπει να αποδειχθεί. «Όπερ έδει δείξαι», έλεγαν οι αρχαίοι για τις προς απόδειξιν υποθέσεις  ή όπως λέμε οι νεότεροι «θα δείξει»,.

Αυτά καλοί μου φίλοι …από την πτωχή τω πνεύματι και εν πολλαις αμαρτίαις ….νομικό φίλη  σας, Φωτεινή Ν. Σόφτη