Η μάχη με τη λήθη
Γράφει ο Ηρακλής Γερογιώκας, Ιδιοκτήτης Κέντρου Ξένων Γλωσσών, υποψήφιος Διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας σε θέματα Τουρκικης ήπιας ισχύος
Ημέρα μνήμης σήμερα, 47 ολόκληρα χρόνια από την έναρξη της επιχείρησης Αττίλας ΙΙ, η οποία και σφράγισε την μεγάλη εθνική ήττα αλλά και 25 χρόνια από τη δολοφονία του Σολωμού Σολωμού το 1996.
Η σθεναρή αντίσταση των Ελληνοκυπρίων με τα λιγοστά μέσα, η ηρωική μάχη της ΕΛΔΥΚ, η περιφρόνηση με την οποία κοίταξε τον θάνατο κατάματα ο Σολωμός, είναι κάποια από τα γεγονότα που δεν πρέπει να παρασέρνονται από το αδυσώπητο ρέμα της λήθης, καθώς χαλκεύουν την ελληνική ταυτότητα και συνείδηση, κάτι που θα είναι απαραίτητο στις συγκρούσεις πολιτισμών του μέλλοντος. Τέτοιες μέρες βέβαια είχε ξεκινήσει και η Τουρκική αντεπίθεση που είχε σαν αποτέλεσμα την Μικρασιατική καταστροφή.
Σα να είναι μπολιασμένο το χώμα με αίμα ηρώων, ήρωες γεννιούνταν και θα γεννιούνται για πάντα σε τούτο τον τόπο, θα πεθαίνουν πάντα με μαγκιά και αγέρωχα θα τους θάβουν οι μανάδες τους. Δεν είναι αυτό που θα διασφαλίσει την διαιώνιση του έθνους όμως, ούτε την επιβίωση του κράτους. Ποτέ δεν το έχει κάνει άλλωστε. Η αυταπάρνηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου δεν μπόρεσε να υπερνικήσει την κακοδιαχείριση πόρων και ανθρώπινου δυναμικού των προκατόχων του.
Η απάντηση βρίσκεται στην χάραξη υψηλής στρατηγικής από ανθρώπους που ξέρουν και μπορούν, χωρίς φανφάρες και παραληρήματα. Η πρόσφατη εξουδετέρωση των υβριδικών απειλών στο Έβρο δείχνει πως όταν βαδίζουμε με πρόγραμμα και σχέδιο, είμαστε αποτελεσματικοί. Πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν αρκεί να αγαπάς το έθνος για να το ωφελήσεις, πρέπει και να γνωρίζεις τον τρόπο και ακόμη περισσότερο να έχεις επίγνωση των δυνατοτήτων σου. Αλλιώς θα έχεις τα αντίθετα αποτελέσματα. Δεν θα αναφερθώ σε παραδείγματα, μην σας σκανδαλίσω, μέρες που είναι.
Η γνώση , λοιπόν, έχει την δύναμη να προσφέρει πολλά. Αυτή τη γνώση έχουμε υποχρέωση να διασφαλίσουμε στα παιδιά μας, καθώς δεν θα
συμβάλλει μόνο στην προσωπική τους ευημερία αλλά και στην επιβίωση του ελληνισμού.
Καλλιεργώντας την ιστορική μνήμη και εμφυσώντας την επιθυμία για γνώση, εξασφαλίζουμε ήπια και σκληρή ισχύ για το μέλλον.
-« Μπαμπά, γιατί το τραγούδι λέει Έλληνα, μάγκα σερνικέ τον Σολωμό;»,
με διακόπτει, ο μικρός μου γιος.
-«Πάρε καρέκλα και κάθησε να σου πω».
Με αυτές τις σκέψεις θα σας αφήσω τώρα, πρέπει να δώσω μια μάχη με τη λήθη.
