Η Εταιρεία των Αιθέρων… (διήγημα)

Γράφει ο Δημήτριος Χαδόλιας

Οι επιβάτες έχοντας διανύσει την υποχρεωτική  σπείρα των διαφημίσεων η οποία μετέτρεπε τα εφτά πραγματικά μέτρα πού χώριζαν την αίθουσα αναμονής από το σημείο επιβίβασης σε πενήντα  μέτρα διαφημιστικής πληροφόρησης στεκόταν πια μπροστά στην υπάλληλο της Εταιρείας των Αιθέρων για τον τελικό έλεγχο της εφαρμογής του πρωτοκόλλου επιβίβασης με βάση την τελευταία αναπροσαρμογή του, έπειτα από την τελευταία κρατική επιχορήγησή της από τη Δημοκρατία της Μπανάνας.

-Να ξεκινήσουν όσοι  έχουν κάνει τη συμμόρφωση να βλέπω έναν έναν παρακαλώ!

Φώναξε η υπάλληλος της Εταιρείας των Αιθέρων. Μια κοπέλα μέσου αναστήματος με ένα ψηλό βαθύ καπέλο και τη στολή της εταιρείας που είχε διαμορφωθεί θυμίζοντας ένα μπλε φαρδύ  σακί με σκοπό να αποκρύπτεται κάθε τι που θα αναδείκνυε το γυναικείο κάλος, το σωματότυπο, την ύπαρξη ή όχι περιττών κιλών και κάθε άλλη διακριτή εμφανισιακή διαφορά που θα δημιουργούσε συνθήκες ανομοιομορφίας μεταξύ του προσωπικού της Εταιρείας των Αιθέρων.

– Για να δούμε… Εεεε ναι μάλιστα κύριε αυτό το μπουφάν πρέπει να βγει και μαζί με αυτή τη σακούλα να μπουν στο βαλιτσάκι καμπίνας. Σας παρακαλώ…

-Μα ακόμη κι αν τα βάλω θα ζυγίζει κάτω από το επιτρεπτό όριο κιλών, αφήστε με να τα κρατήσω.. Αν τα σφηνώσω όλα μέσα θα τσαλακωθεί, κι όσα έχει η σακούλα θα σπάσουν…

– Σας παρακαλώ κύριε! Σας παρακαλώ!  Ένα αντικείμενο στην καμπίνα αυτό έχετε υπογράψει!

Από το τέλος της ουράς ακουγόταν η φωνή ενός ψηλόλιγνου νεαρού επιβάτη με εξεζητημένο ντύσιμο “Ναι σου λέω… γνωρίζονται από έξω και η παραγωγή τους έβαλε μέσα γνωρίζοντας το για να κάνουν κλίκα… Αμ η άλλη τί περίμενε τις ανέσεις που είχε έξω και μέσα στο παιχνίδι; Έπρεπε κάποιος να της πει δεν είσαι εσύ για το Μαλλιά κουβάρια στη ζούγκλα κοπέλα μου…

Ο επόμενος κύριος πλησίασε την υπάλληλο επιβίβασης λέγοντας:

– Εγώ είμαι καλά νομίζω, δεν έχω τίποτα, για να έχω ήσυχο το κεφάλι μου πλήρωσα και παρέδωσα τη μεγάλη βαλίτσα, δύο μεροκάματα μου κόστισε

– Για να σας δω… ααα ναι μάλιστα θα πετάξετε οπωσδήποτε στον κάδο την εφημερίδα σας… εεεε ελααάτε έτσι πρέπει να γίνει η Εταιρεία των Αιθέρων απαγορεύει ρητά στην καμπίνα κάθε τι που αφορά τα πολιτικά, αυτά έξω από εμάς… και ξέρετε…συζητήσεις, αντιπαραθέσεις, όλα αυτά συνεπάγονται δυνάμωμα της φωνής, διασπορά σταγονιδίων είναι και ζήτημα υγιεινής τελοσπάντων..

Όλη αυτή την ώρα ο ψηλόλιγνος νεαρός επιβάτης συνέχιζε να μιλά στο τηλέφωνο. ” Πρέπει να πήραν δυνάμεις αυτοί που κέρδισαν τη δοκιμασία είναι κρίσιμο για τη συνέχεια,  το Μαλλιά κουβάρια στη ζούγκλα δεν βγαίνει έτσι εύκολα…κι είδες τι ανακοίνωσε στην ηττημένη ομάδα; Θα σας δώσω κάτι που θα σας κάνει να μασάτε αλλά δε θα χορταίνετε και τους έδωσε από ένα κουτάκι τσιχλόφουσκες … αχαχα  αχαχα… τί είπε ο άνθρωπος! Στην τσέπη πια την έχει την ατάκα αυτός ο Τάκης Βραχμανίδης;

Ήταν η σειρά μιας μητέρας που κρατούσε το χεράκι ενός μικρού κοριτσιού να πλησιάσει την υπάλληλο.

– Εντάξει εσείς μπαίνετε, δε χρειάζεται να στέκεστε εδώ.

– Ξέρετε με βάλατε στη θέση 4 και το παιδί στην 22.

– Ελααάτε τώρα αυτά δεν πρέπει να σας ανησυχούν…αφήστε που προσβάλλουν και τα πρωτόκολλα ασφάλειας της Εταιρείας των Αιθέρων το παιδί θα είναι μια χαρά πίσω. Κι ακόμη να ξέρετε αυτό έγινε γιατί είχαμε αναφορές πως με οικογένειες είχαμε παλιά αγκαλιές, αγάπες, γλυκόλογα και τέτοια.

– Μα ξέρετε το παιδί είναι μικρό…

– Στην καμπίνα μας έχουμε και γυναίκες που κυρία μου, έχουν κάνει πιο σύγχρονες επιλογές ζωής  από τις δικές σας. Επιλογές καριέρας, δεν έχουμε το δικαίωμα να τις κλονίζουμε να τις  στρεσάρουμε να  ασκούμε ψυχική βία  πάνω τους,  για να κανακεύετε τη μικρή ακόμη και στο δίωρο της πτήσης. Προχωρήστε παρακαλώ και καθίστε στις θέσεις σας η ασφάλειά της είναι εγγυημένη.

Η τηλεφωνική συνομιλία όλη αυτή την ώρα συνεχιζόταν στο ίδιο τέμπο. “Για χαζό τον έχεις; Aυτός πάει για το έπαθλο και υπολoγίζει και τη μερίδα σκόπιμα τους τάϊζε φακόρυζο και τους άνοιξε τις καρύδες που είχε φυλαγμένες…τους φούσκωσε και αμέσως μετά τους φώναξαν για τη δοκιμασία και δεν μπορούσαν να πάρουν τα πόδια τους…τον βλέπω τελικό στα φετινά Μαλλιά κουβάρια στη ζούγκλα…άσε που φαίνεται πως τα έχει κάνει πλακάκια με την παραγωγή.

Ένας καλοντυμένος κύριος πλησίασε την υπάλληλο και της είπε με σιγουριά.

-Εγώ νομίζω πως είμαι εντάξει ούτε πράγματα, ούτε έντυπα, ούτε αντικείμενα.

– Ναι ναι, μια χαρά μου είστε εσείς… Ααάπ απ απ μια στιγμή! Ένα λεπτό…το κάνατε το λαθάκι σας!  Τί είναι αυτό το σταυρουδάκι; Φέρτε το εδώ να το βάλω στο κουτάκι και θα σας το δώσω όταν φτάσουμε.

– Μα είστε σοβαροί για ποιο λόγο?

– Αχ δε βλέπατε τι υπογράφατε όταν κάνατε την κράτησή σας… βάση της τελευταίας αναθεώρησης  του πρωτοκόλλου επιβίβασης απαγορεύονται σύμβολα θρησκευτικά φορτισμένα…η Εταιρεία των Αιθέρων ανοίγεται στο παγκόσμιο επιβατικό κοινό έχει περάσει πια τα όρια της Δημοκρατίας της Μπανάνας…ελαααάτε τώρα βγάλτε το και φέρτε τό μου ..Μα κι εσείς νέος άνθρωπος τέτοια κολλήματα….ελαααάτε θα σας δώσω και μια συμβουλή που μας είπανε στα εταιρικά μας σεμινάρια…ξεπεράστε αυτές τις αγκυλώσεις, είναι πολύ καλύτερο για όλους μας τους ανθρώπους του κόσμου να συμφωνήσουμε ότι αναγνωρίζουμε μία οικουμενική Παγκόσμια Δύναμη της Δημιουργίας…Κάντε το κι εσείς, αφήστε τα στην άκρη αυτά τα ξεπερασμένα, μόνο προβλήματα θα σας δημιουργούν από εδώ και μπρος…

Ο ψηλόλιγνος νεαρός συνέχιζε όλη αυτή την ώρα να μιλά στο τηλέφωνο με πάθος για τις εξελίξεις στο Μαλλιά κουβάρια στη ζούγκλα, αλλά πια είχε φτάσει και η δική του σειρά για έλεγχο επιβίβασης

– Έλα ναι, ίσως πρέπει να σε κλείσω, μπαίνω αεροπλάνο, αχ και θα χάσω τέτοιο επεισόδιο σήμερα…

– Μην ενοχλήστε του είπε η υπάλληλος μιλάτε όσο σας τσεκάρω..για να δούμε…ένα αντικείμενο μόνο….χέρια ελεύθερα…τίποτα που να απαγορεύεται…για άλλη μια φορά άψογος…τρίτη συνεχόμενη..ορίστε και το κουπονάκι σας για μικρό νεράκι στην προνομιακή τιμούλα των δύο ευρώ…Αααα πάρτε και το χαρτάκι για να συνδεθείτε στην ψυχαγωγική μας εφαρμογή.

Ο νεαρός κοίταξε το χαρτάκι που μετά τα γνωστά για το πως γίνεται η σύνδεση έγραφε με έντονη γραμματοσειρά. “Εφαρμογή Αιθέρες app, Βρείτε σήμερα  on demand πριν ακόμη και από  την τηλεοπτική του προβολή, το σημερινό επεισόδιο του παιχνιδιού που καθηλώνει το τηλεοπτικό κοινό στη Δημοκρατία της  Μπανάνας,  Μαλλιά κουβάρια στη ζούγκλα!  Συνδεθείτε κι απολαύστε πετώντας…

“Έλα σε κλείνω! Δε φαντάζεσαι τί έγινε!…Οι άνθρωποι είναι μπροστά…οι άνθρωποι μας σκέφτονται!…Αγαπώ Εταιρεία των Αιθέρων!…Θα στα πώ μετά…ένα σου λέω μόνο..μπαίνω να δω Μαλλιά κουβάρια!!!