Ας το τρελό στη τρέλα του!
Γράφει ο Απόστολος Τσιμογιάννης
«Amber Alert» εξέδωσε σε άρθρο του, στις 13 Αυγούστου, ο Διευθυντής της εφημερίδας «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», Αλέξης Παπαχελάς. «Αναζητούνται επειγόντως τρελοί αλλά και καθαροί» .
«Άσε μας κουκλίτσα μου», θα του απαντούσε με το γνωστό ύφος του, ο Ηλίας Ψινάκης. Δεν είδες τι έπαθα εγώ ως δήμαρχος…
«Οι πολιτικοί προτιμούν τους βολικούς για τις κρίσιμες θέσεις, όμως την ώρα της κρίσης ανακαλύπτουν ότι ο βολικός βολεύει μέχρι να καταρρεύσει, μαζί με όλο το σύστημα, και να σε πλακώσει», συνεχίζει και επισημαίνει στο άρθρο του.
Πρίν ακριβώς 5 χρόνια, με αφορμή τη καταστροφή στο Μάτι, είχα θίξει το θέμα, σε άρθρο μου με τίτλο «Τα 5 «Α» που σκοτώνουν (Αδιαφορία – Απειθαρχία – Ατομικισμός – Αυθαιρεσία – Αναξιοκρατία)» !
Παρά τις όποιες καλές προθέσεις ορισμένων, επιβεβαιώνεται ότι, η εκάστοτε πολιτική ηγεσία δεν μπορεί να ξεμακρύνει από τα αίτια αυτής της κατάρας και να επενδύσει στην εκπαίδευση πολιτών, με όλη τη σημασία της λέξης. Το θέμα δεν αφορά μόνο τους δημόσιους λειτουργούς, αλλά όλους τους πολίτες.
«Η αγωγή του πολίτη», η ανιδιοτελής προσφορά, ο σεβασμός στα ήθη και τα έθιμα, στους άλλους, στη θρησκεία, στους ιστορικούς ήρωες, η επισήμανση των υποχρεώσεων του πολίτη, η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης κράτους-πολίτη και όχι η «σεξουαλική αγωγή», οι τράνς, ο δικαιωματισμός, η χειραγώγηση μέσω του διαδικτύου και η καλλιέργεια του ατομικισμού, θα βοηθούσαν στη διαμόρφωση μιας υγειούς κοινωνίας.
Αντί αυτού καταργούνται τα κοινωνικά πλαίσια , στερεότυπα τα λέμε τώρα, νομοθετούνται διαρκώς νόμοι προς εξυπηρέτηση ιδιοτελών συμφερόντων, ή παροχή υπερβολικών δικαιωμάτων, γεγονός που ευνουχίζει τις όποιες δράσεις όσων έχουν ακόμα τη δύναμη να παλέψουν με τη λερναία ύδρα…
Που διδάσκεται η ηθική, η νομοταγής και ανιδιοτελής συμπεριφορά, ο σεβασμός στα όργανα του κράτους; Τι σημαίνει σήμερα αξιοπρέπεια και φιλότιμο, έννοιες που καθορίζονταν από τα κοινωνικά πλαίσια και την ανθρώπινη συμπεριφορά, από την αγάπη, την αλληλεγγύη και τη καλοσύνη!!! «Στο λόγο της τιμής μου», σημαίνει κάτι σήμερα;
Που καλλιεργείται η ευγενής άμιλλα; Όλα έχουν εμπορευματοποιηθεί και διαβρωθεί. Ποιο παράδειγμα δίνεται στη νεολαία; Γιατί αποδομούνται οι γενναίοι της Ελληνικής ιστορίας και αποφεύγεται η προσέγγιση σε βαθιές αξίες που τους ώθησαν σε ανδραγαθίες; Πως θα εμπνευσθούν οι αναγκαίοι, σημερινοί γενναίοι;
Μια δημοκρατική κυβέρνηση έχει υποχρέωση να καλλιεργεί το εθνικό συναίσθημα ως συνδετικό κρίκο των πολιτών και όχι να επιδίδεται σε συνεχείς δράσεις υποχωρήσεων και πρόκλησης ηττοπάθειας (Ελληνοτουρκικά, δικαιώματα μεταναστών και δήθεν ευάλωτων, επιβράβευση βολικών, κλπ.)
Γιατί χρειάζονται ηλίθια κίνητρα για να υπηρετήσει κάποιος τη θητεία του. Το Σύνταγμα δεν επαρκεί; Ο στρατός δεν είναι ΙΕΚ! Η υποχρέωση αυτή καθιερώνει την ισότητα όλων σε ένα κοινό σκοπό, όπως αναλύω στο παλαιότερο άρθρο μου.
Στο Βέλγιο, μου έλεγε φίλος που διέμενε εκεί, εκπρόσωποι των ΕΔ, των ΣΑ, του νοσοκομειακού προσωπικού, εμφανίζονται στα σχολεία, εξηγούν το έργο τους και καλλιεργούν το σεβασμό από και προς τα μέλη τους.
Είμαι περήφανος γιατί θεωρώ ότι κι’ εγώ ανήκω σ’ αυτή τη κατηγορία που δήθεν αναζητείται, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες, που όμως θα μειώνονται συνεχώς. Δε θα βγούνε μπροστά, ώστε οι υπόλοιποι να εξασφαλίσουν τη ησυχία και τη βολή τους, να μπορούν να καταχρώνται το δημόσιο πλούτο, να παραβιάζουν κάθε έννοια νομιμότητας , να νέμονται τα δημόσια αξιώματα και να λένε ευτυχώς έχουμε το μα@α$α, που μας σώζει.
Κάποιοι απ’ αυτούς θα συμβιβαστούν και θα μπουν στο παιχνίδι και κάποιοι απλά θα αποχωρήσουν ή μάλλον θα αποβληθούν ως «ασυμβίβαστοι». Αν είναι λοιπόν να χαθούμε, θα χαθούμε όλοι μαζί.
Όσον αφορά στο θέμα της αξιολόγησης, εκτιμώ ότι δεν υπάρχει διάθεση ειλικρινούς αλλαγής, αλλά είναι άλλη μία δήθεν ριζοσπαστική κίνηση, που απέτυχε και αποσύρθηκε άρον άρον, από τον ίδιο άνθρωπο, το σημερινό πρωθυπουργό .
Έζησα από μέσα το μπάχαλο της πρώτης προσπάθειας (2013-14), τις απίθανες οδηγίες και την προσπάθεια να το μαζέψουν, όπως-όπως. Επανέρχονται γιατί είναι «πιασάρικο» και θα αποδειχθεί επικερδές για τις ιδιωτικές εταιρίες αξιολόγησης. Ατελέσφορο όμως, αφού δεν θα έχουν χτυπηθεί τα πραγματικά αίτια, σε κάποια από τα οποία αναφέρθηκα στο παλαιότερο άρθρο μου.
Η ίδρυση Υπουργείου κοινωνικής συνοχής και δημογραφίας, είναι άλλη μια απόδειξη των όσων προείπα, αφού ο πρωθυπουργός στη εκεί επίσκεψή του, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, δεν είπε ούτε μια λέξη περί οικογένειας.
Η ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων, εκτιμώ επίσης ότι είναι μια δήθεν κίνηση, που δεν θα ανεβάσει το μορφωτικό επίπεδο μας, απλά θα ικανοποιήσει τη μεγαλομανία των νεοελλήνων, να πάρουν ένα χαρτί για να παριστάνουν τους μορφωμένους. Οι καλοί θα φύγουν στο εξωτερικό, όπου εκεί αναγνωρίζονται οι αξίες και δίνονται κίνητρα προόδου.
Όσον αφορά στην αξιοκρατική τοποθέτηση υπηρεσιακών παραγόντων, δε σημαίνει ότι όσοι βρίσκονται σε καίρια πόστα είναι ανίκανοι ή αναποτελεσματικοί. Εξαρτάται από τις προτεραιότητες τους και συνήθως πρώτη είναι η φιλοδοξία και «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Έτσι δηλητηριάζουν και τους υφισταμένους τους οι οποίοι στη κρίσιμη ώρα απουσιάζουν ή αδιαφορούν.
Η ήσσονα προσπάθεια, μπολιάστηκε εδώ και χρόνια στο Ελληνικό DNA και αναπαράγεται διαρκώς. Η όποια δραστική αλλαγή αποτελεί πλέον Ηράκλειο άθλο.
Με αφορμή και τα πρόσφατα ποδοσφαιρικά, συστήνω στη κυβέρνηση να επαναφέρει το νόμο του «Βασικού μετόχου», του Κώστα Καραμανλή, που τόσο πολεμήθηκε στο εσωτερικό αλλά και από την … αδιάφθορη ΕΕ, με επέκτασή του και στους ιδιοκτήτες ομάδων. Η δήθεν αποφασιστική ενέργεια με συσκέψεις ΟΥΕΦΑ και προέδρων ΠΑΕ, ήταν το κερασάκι στη τούρτα της υποκρισίας .
Αναγνωρίζοντας, τέλος, ότι κάθε δημόσιος λειτουργός θα βρεθεί ενώπιον αναγκαίων συμβιβασμών, προς όφελος βέβαια της πολιτείας, αφιερώνω στο κ. Παπαχελά μια δική μου ρήση :
«Ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η φιλοδοξία του. Ο ισχυρός όσο του επιτρέπει η αξιοπρέπειά του».
Διερωτώμαι τέλος γιατί πρέπει να τους χαρακτηρίζεται τρελούς κ. Παπαχελά; Αυτοί θα είναι οι γενναίοι της σύγχρονης εποχής, μικρότεροι ή μεγαλύτεροι ηγέτες, που καταφέρνουν να εμπνεύσουν και άλλους να τους ακολουθήσουν !
