Ανοιχτά τα μέτωπα στην ελληνοτουρκική ατζέντα
Γράφει ο Σεραφείμ Νικολάου, Πολιτικός Επιστήμονας
Η επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στην Ελλάδα έφερε στο προσκήνιο θέματα διμερή Ελλάδας Τουρκίας ,που μόνο ξεχασμένα δεν ήταν.
Πρώτο μέτωπο θεματική είναι το ζήτημα του Αιγαίου πελάγους. Είναι γνωστή η στάση της Τουρκίας περί casus belli εφόσον η Ελλάδα ασκήσει το κυριαρχικό της δικαίωμα περί επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης , αλλά ακόμα ξεκάθαρη είναι και η απόφανση της ελληνικής πλευράς ¨΄ότι δεν συνάδει με το καλό κλίμα το γεγονός ότι επικρέμεται πάνω από την χώρα η απειλή casus belli εν έτει 2017»
Δεύτερο μέτωπο μεταξύ των δυο πλευρών είναι τα περί επικαιροποίησης της Συνθήκης της Λωζάνης , ως κείμενο 94 ετών με την συμβολή της Ιαπωνίας αλλά και η σαφής είναι η δήλωση του Ερντογάν ότι η χώρα του δεν εποφθαλμιά το έδαφος άλλης χώρας.
Η Δυτική Θράκη και τα δικαιώματα των μουσουλμάνων απασχολούν ως δείχνει τον Ερντογάν, με το να θεωρεί ότι η εκλογή Αρχιμούφτη είναι επιβεβλημένη και προσιδιάζει στην παραχώρηση της τουρκικής υπηκοότητας από πλευράς Τουρκίας σε ιεράρχες του οικουμενικού πατριαρχείου.
Μια προσωπική εμμονή του Σουλτάνου, αφορά την έκδοση των Τούρκων αξιωματικών, παραγνωρίζοντας την αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου και τη δήλωση Τσίπρα ότι στην Ελλάδα υπάρχει χωρισμός εξουσιών.
Η 43χρονη κατοχή της Κύπρου , σημείο βαθιάς τριβής Ελλάδας –Τουρκίας καθορίζει τέλος την διάσταση των δυο πλευρών, με τον Σουλτάνο να υπερασπίζεται την τουρκοκυπριακή πλευρά λέγοντας ότι το σχέδιο Ανάν 2004 υπερψηφίσθηκε από την ίδια πετώντας απροκάλυπτα το μπαλάκι των ευθυνών στην ελληνοκυπριακή πλευρά , ξεχνώντας την επί σειρά ετών παράνομη εισβολή και κατοχή στο νησί.
