Ανάπτυξη: Περιμένοντας το ελληνικό επενδυτικό σοκ
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος. Συγγραφέας
Έχουμε επιτέλους τα οριστικά στοιχεία για την αναπτυξιακή πορεία της χώρας το 2019. Ο ετήσιος ρυθμός έκλεισε τελικά στο 1,9%. Θυμίζω ότι από τον Οκτώβριο του 2018 που κατατέθηκε ο προϋπολογισμός προέβλεπα ότι για ακόμη χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η προοπτική να ξεπεραστεί σημαντικά το 2%, όπως αναγράφονταν, ήταν σχεδόν μηδενική λόγω του αρνητικού επηρεασμού των διεθνών συνθηκών, της έλλειψης ελκυστικής επενδυτικής στρατηγικής αλλά και της προεκλογικής νοοτροπίας που δημιουργεί κλίμα αστάθειας και αμφιβολίας στις αγορές.
Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη μας την εντονότερη, του αναμενόμενου, επίδραση του παγκόσμιου εμπορικού πολέμου, της αδυναμίας της χαλαρής νομισματικής πολιτικής να καλύψει τα κενά επενδυτικής αποφασιστικότητας αλλά και το αρνητικό της διαρκούς παραφιλολογίας και των αντιφάσεων γύρω από το Brexit, δεν θα προκαλούσε εντύπωση αν το τελικό αποτέλεσμα για την Ελλάδα, οδηγούσε την ανάπτυξη πιο κοντά προς το 1,5%.
Το 2ο και το 3ο τρίμηνο κατέγραψε αρκετά καλές επιδόσεις δημιουργώντας αναμονή για συνέχιση με κάτι εξίσου ή και παραπάνω εντυπωσιακό. Βέβαια αυτά τα τρίμηνα στηρίχτηκαν, και αυτή τη χρονιά, στην υπέρβαση των στόχων από το τουριστικό μας προϊόν που επιηρεάστηκε κι από την έκρυθμη κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή. Σχετικά βελτιωμένη ήταν και η εξέλιξη στην κατανάλωση αλλά η ανασφάλεια παραμένει αφού η ανάσχεση της ανεργίας στηρίζεται ακόμη στην υποαπασχόληση και τις πολύ περιορισμένες εισοδηματικές αυξήσεις.
Στη χώρα μας, η κυβερνητική αλλαγή βελτίωσε αισθητά την τάση επανόδου στην οικονομική κανονικότητα, οι φορολογικές εξαγγελίες ως προς την φορολόγηση των επιχειρήσεων είχαν θερμή υποδοχή και οι επανειλημμένες δηλώσεις για ξεμπλοκάρισμα μιας σειράς επενδυτικών πλάνων που κωλυσιεργούσε το προηγούμενο καθεστώς, δημιούργησαν την εντύπωση ότι υπάρχει ένα μαγικό ραβδί που μέσα σε ελάχιστο διάστημα μπορεί να ανατρέψει πλήρως το αρνητικό περιβάλλον και να φέρει άμεσα απτά αποτελέσματα.
Η μεγάλη αλήθεια, που την έχουμε γράφει άπειρες φορές, είναι ότι οποιαδήποτε φορολογική παρέμβαση απαιτεί έναν κρίσιμο χρόνο, περίπου ένα δεκαοκτάμηνο, επώασης και επενδυτικής “ανταπόδοσης”. Επίσης όπως έχουμε διαρκώς τονίσει, είναι απαραίτητη η συνέχιση των μεταρρυθμίσεων και πρωτίστως η ολοκλήρωση των βημάτων που εκσυγχρονίζουν τη λειτουργία του κράτους, την ψηφιοποίηση των λειτουργιών και υπηρεσιών του και την μείωση της γραφειοκρατίας.
Φυσικά επενδυτικό σοκ δεν νοείται και δίχως απολύτως σταθεροποιημένο χρηματοπιστωτικό σύστημα, με εξορθολογισμένο χαρτοφυλάκιο και άνεση χρηματοδότησης νέων επιχειρηματικών σχεδίων. Και σε αυτό το επίπεδο υπάρχει ακόμη δρόμος να διανυθεί.
Υπομονή χρειάζεται λοιπόν και εμμονή σε πολιτικές που καθορίζουν το καλύτερο δυνατό πλαίσιο για έναν επενδυτή να αναπτύξει τα πλάνα του. Όσο αυτό συνεχίζεται και εξελίσσεται και όσο μειωθεί η αρνητική επιρροή των διεθνών συνθηκών, τόσο θα σταθεροποιείται η ανοδική οικονομική τάση, όπως ήδη έχει αρχίσει να φαίνεται σε τομείς, όπως ο τουρισμός και ο χώρος των ακινήτων.
Πηγή: primeestate.gr