Άλλο ανίκανος και άλλο απάνθρωπος

Γράφει ο Νίκος Ναούμης, Πολιτικός επιστήμονας

Είχα καιρό να γράψω. Λίγο η καλοκαιρινή ραστώνη, λίγο η ολοκλήρωση του πρώτου μου βιβλίου, λίγο ο πόνος από τα όσα τραγικά συνέβησαν τους τελευταίους μήνες, με απέτρεψαν από το να σχολιάσω την τρέχουσα επικαιρότητα. Οι 24 νεκροί της Μάνδρας και οι 97 στο Μάτι απαιτούν σεβασμό και δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο μικροπολιτικής εκμετάλλευσης. Καμία όμως φυσιολογική ανθρώπινη συνείδηση δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητη και να «σφυρίζει» αδιάφορα σε τόσο πόνο.

Οι νεκροί από φυσικές καταστροφές, ασφαλώς και δεν θεωρούνται πρωτόγνωρο φαινόμενο. Τις είχαμε συνδέσει όμως με χώρες τριτοκοσμικές και η ελληνική πραγματικότητα σήμερα, μας έδωσε ένα ισχυρό χαστούκι, προσγειώνοντας μας ανώμαλα σε αυτήν. Ένας κακοπροαίρετος θα αναρωτηθεί, αν η κυβέρνηση, θα μπορούσε να τα βάλει με τα στοιχεία της φύσης, για να του απαντήσω όχι ασφαλώς. Δεν με προβλημάτισε τόσο αυτό όσο, η αναλγησία που οι κυβερνώντες επέδειξαν στη διαχείριση όλων αυτών των τραγικών γεγονότων. Είναι θεμιτό και αποδεκτό να είναι κάποιος που κυβερνά ανίκανος. Απάνθρωπος και ανάλγητος όμως, θεωρείται απαράδεκτο και κατάπτυστο, ειδικά όταν έχει να διαχειριστεί ανθρώπινες τραγωδίες τέτοιου μεγέθους. Όταν δεν μπορεί να το κάνει, χάνει κατά τη ταπεινή μου άποψη και την ανθρώπινη ιδιότητα που φέρει. Δυστυχώς, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τόσες κρίσεις, απέδειξε σε όλους ότι βρίσκεται πολύ μακριά από αυτό που λέμε ευαισθησία και κυρίως, ταπεινότητα, συστατικά απαραίτητα για την μακροημέρευση ενός κυβερνητικού σχήματος. Το μόνο που στην πραγματικότητα την ενδιαφέρει, είναι να πολιτεύεται με όρους επικοινωνίας, μιας επικοινωνίας σοβιετικού τύπου, με ρίζες που χάνονται πίσω στον χρόνο.

Θα μου πεις, όλα αυτά είναι κατά πάσα πιθανότητα συμπτωματικά και έτυχε να συμβούν στην «βάρδια» της παρούσας κυβέρνησης… Δεν θα διαφωνήσω. Όμως, ο πάνσοφος λαός λέει ότι σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, παύει να θεωρείται σύμπτωση και θα υπερθεματίσω. Άλλωστε, ο θάνατος της μικρής Μελίνας στην Κρήτη με ευθύνη της ξαδέρφης κορυφαίου υπουργού της κυβέρνησης και η κάλυψη που παρείχε σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο στον εν λόγω υπουργό και η διαχείριση του «ατυχήματος» με σκάφος στην Αίγινα που φήμες ενέπλεκαν κορυφαίους υπουργούς, μας προϊδέασαν και μας έδειξαν ένα αξιόλογο δείγμα γραφής για το πως αντιλαμβάνονται οι εν λόγω αξιωματούχοι την ανθρώπινη υπόσταση, καθώς και με ποιον τρόπο ερμηνεύουν τον όρο «διαχείριση της εξουσίας» και δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει.

Είμαι της άποψης ότι κάθε κυβέρνηση πρέπει να ολοκληρώνει την θητεία που το Σύνταγμά μας ορίζει. Πολύ φοβάμαι όμως ότι η παραμονή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για πολύ καιρό ακόμα στην εξουσία, θα παράξει αρκετό ακόμα πόνο. Αν τα διακόσια δις που μας φέσωσαν μπορούν σε εκατό χρόνια να αποπληρωθούν, καμία καρδιά από αυτές που έπαψαν να χτυπούν εξαιτίας της ανικανότητας τους δεν θα ξαναχτυπήσει.