Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ;
Γράφει ο Σπαρτιάτης
Η εβδομάδα που πέρασε ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα για το χώρο της κεντροαριστεράς. Ως γνωστόν εδώ και πολύ καιρό γίνεται μια προσπάθεια από τα κόμματα, τους λοιπούς πολιτικούς φορείς και ανεξάρτητες προσωπικότητες του χώρου αυτού για ανασυγκρότηση, δημιουργία ενός ενιαίου κομματικού φορέα και συμπόρευση όλων με αυτόν. Στόχος όχι απλά η ένωση δυνάμεων αλλά η εκ νέου προσέγγιση του κόσμου που έχασε το ΠΑΣΟΚ από το 2009 και μετά. Μακροπρόθεσμος στόχος να αποτελέσει πόλο εξουσίας στο άμεσο μέλλον, σαν δεύτερο ή τρίτο κόμμα.
Αν και η προσπάθεια αυτή διαρκεί χρόνια (είχε ξεκινήσει ήδη από το 2014 και έχει περάσει από διάφορες φάσεις) προσέλκυσε το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, και κυρίως με την προσχώρηση νέων φορέων (ΔΗΜΑΡ, ΚΙΔΗΣΟ κτλ) και τη λήξη κομματικών διεργασιών. Καθώς το εγχείρημα πλησιάζει στη λήξη του, μετά τη διενέργεια του συνεδρίου και εν όψει της εκλογής ενιαίας ηγεσίας, υπήρξε μια από αυτές τις περιπτώσεις, και δεν ήταν άλλη από τις παρεμβάσεις Καμινη και Λαλιώτη.
Η υποψηφιότητα του Γιώργου Καμίνη δεν είχε προαναγγελθεί από πουθενά και έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία. Η αλήθεια είναι ότι ο νυν δήμαρχος Αθηναίων ανέκαθεν διακρινόταν για τους χαμηλούς του τόνους και τη μυστικότητα των προθέσεών του. Όπως είχαμε γράψει και λίγες μέρες νωρίτερα (https://lastpoint.gr/galazia-kinitikotita-gia-ton-dimo-athinaion/) αφενός ήταν δεδομένο ότι δε μπορεί να περιμένει επανεκλογή του στο δήμο, αφετέρου η θέση του δημάρχου πάντα μπορεί να αξιοποιηθεί ως ένα βήμα εισόδου στην κεντρική πολιτική σκηνή. Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν ανέμενε από το νυν δήμαρχο να κάνει αυτό το βήμα. Προφανώς αποσκοπεί στην εκμετάλλευση του αξιώματος του τοπικού άρχοντα στο μεγαλύτερο δήμο της χώρας, και μάλιστα του πρώτου υποψηφίου της κεντροαριστεράς που πήρε το δήμο μετά από πολλά χρόνια. Επίσης η θητεία του ως δημάρχου δεν τον απομάκρυνε από την κεντρική πολιτική σκηνή, αντιθέτως του δόθηκε αρκετές φορές η δυνατότητα να παρέμβει. Γενικά ήταν φιλικός και συνεργάσιμος με την κυβέρνηση Σαμαρά, διαχώρισε όμως τη θέση του από ορισμένες πρωτοβουλίες αυτής, θέτοντας ταυτόχρονα και το όριό του απέναντι στην Κεντροδεξιά. Εντονότερη ήταν η σχέση του με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αποκορύφωμα αποτέλεσε η ενεργός εμπλοκή του στο δημοψήφισμα του 2015, στο οποίο ανέλαβε κεντρικό ρόλο ελλείψει καταλλήλου προσώπου από την κεντρική πολιτική.
Η υποψηφιότητα Καμίνη γενικότερα εκπροσωπεί το μεταρρυθμιστικό/εκσυγχρονιστικό μέρος του χώρου. Αυτό έχει φανεί τόσο από τη μέχρι ώρας απήχησή της όσο και από το background του υποψηφίου. Πρόκειται για το χώρο που ερμηνεύεται ως «κληρονομιά» του Κώστα Σημίτη, αυτόν εκπροσωπεί ο πρώην πρόεδρος Ευάγγελος Βενιζέλος, εκπροσωπήθηκε στις προηγούμενες εσωκομματικές εκλογές κατά βάση από τον Ανδρέα Λοβέρδο και σήμερα έχει μεγάλη απήχηση τόσο στα στελέχη του κόμματος όσο και στη νεολαία. Εκτός του ΠΑΣΟΚ τον εκπροσωπούν το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη και η Ώρα Αποφάσεων των Διαμαντοπούλου, Φλωρίδη κοκ. Έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε ότι μέχρι ώρας κανείς από τους φορείς αυτούς δεν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για συμμετοχή στις εσωκομματικές διεργασίες του νέου φορέα.
Από την άλλη η (ιστορική;) παρέμβαση Λαλιώτη ερμηνεύεται τελείως διαφορετικά. Παρόλο που ο ίδιος δεν το έχει παραδεχθεί ποτέ αποτελεί κοινό μυστικό ότι τόσο αυτός όσο και το περιβόητο σύστημά του που για χρόνια έβγαζε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία εδώ και 5-6 χρόνια στηρίζει το ΣΥΡΙΖΑ, και συνετέλεσε τα μέγιστα στην ανάδειξή του. Τι εξυπηρετεί η παρέμβαση του και πως πρέπει να ερμηνευτεί; Αν ερμηνευθεί σε συνδυασμό με τη δήλωση Άκη Τσοχατζόπουλου υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, και με δεδομένο ότι Άκης και Λαλιώτης ανέκαθεν ανήκαν στον ίδιο εσωκομματικό χώρο, η παρέμβαση αυτή θα μπορούσε να αποτελεί μια προσπάθεια ταύτισης Ανδρέα Παπανδρέου-Αλέξη Τσίπρα, πάντα προς όφελος του τελευταίου. Αν όμως ερμηνευτεί σε συνδυασμό με την εκ νέου προσχώρηση του Γιώργου Παπανδρέου στη Δημοκρατική Συμπαράταξη θα μπορούσε να σημαίνει ότι το σοσιαλιστικό/λαϊκίστικο μέρος της κεντροαριστεράς επιδιώκει να παίξει και πάλι ρόλο σε αυτό το χώρο; Αφήνουν το ΣΥΡΙΖΑ και επιστρέφουν στην κεντροαριστερά;
Η αλήθεια είναι πως η ορθή ερμηνεία της παρέμβασης Λαλιώτη θα φανεί μόνο όταν ακολουθήσουν κι άλλες εξελίξεις. Δε μπορούμε να γνωρίζουμε τις προθέσεις του αυτή τη στιγμή. Η αλήθεια είναι πως η λαϊκίστικη/σοσιαλιστική μερίδα του ΠΑΣΟΚ δε διαφέρει ιδιαίτερα από το ΣΥΡΙΖΑ, και πολιτικά ανέκαθεν υπερασπιζόταν τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ όταν αυτό ήταν στην αντιπολίτευση και επεδίωκε την επάνοδο στην εξουσία με κίνητρο κυρίως τα άμεσα οφέλη αυτής (διορισμούς, κονδύλια κλπ). Είναι δεδομένο ότι ένα μεγάλο μέρος της έχει ταυτιστεί με το ΣΥΡΙΖΑ και θα το ακολουθήσει παντού. Μένει να φανεί όμως πόσοι θα είναι αυτοί που θα θελήσουν να εμπλακούν με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, προτιμώντας το ενδεχόμενο εξουσίας-συμμετοχής στην επόμενη κυβέρνηση από επάνοδο στην αντιπολίτευση.
Οι εξελίξεις που θα προκαλέσουν η υποψηφιότητα Καμίνη και η παρέμβαση Λαλιώτη θα φανούν το επόμενο διάστημα. Είναι δεδομένο πάντως πως τόσο η ΝΔ όσο κι ο ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις εξελίξεις στο χώρο. Η μεν ΝΔ επιδιώκει εδώ και καιρό να προσεγγίσει το μετριοπαθή κόσμο του παλαιού ΠΑΣΟΚ, ο δε ΣΥΡΙΖΑ να διατηρήσει τους προερχόμενους από το ΠΑΣΟΚ ψηφοφόρους του. Οποιαδήποτε εξέλιξη για το νέο φορέα μπορεί να επηρεάσει. Η αλήθεια είναι ότι η επανεκλογή της Φώφης Γεννηματά στην ηγεσία και του νέου φορέα θεωρείται περίπου δεδομένη με τις μέχρι τώρα συνθήκες. Σε τέτοιες εσωκομματικές διεργασίες ο πρόεδρος σπάνια χάνει. Η κινητικότητα πάντως που φαίνεται να επιδεικνύεται και από τους δύο χώρους θα επηρεάσει καταστάσεις.
Και καλό είναι η ΝΔ να θυμάται ότι ο χώρος του κέντρου που επιθυμεί να προσεγγίσει εκτός από θολός και απροσδιόριστος πολιτικά έχει ακόμα ένα χαρακτηριστικό: Πάει με το νικητή.
