Οι άστεγοι δεν “εξαφανίζονται” μετά τις γιορτές

Γράφουν οι: Νικολοπούλου Αναστασία, Δικηγόρος – Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, Επικοινωνιολόγος

H Ευρώπη σαν δύο κόσμοι: από τη μία το Μόναχο και το Ρότερνταμ, η 3η και η 6η πόλη σε ανάπτυξη στην ήπειρο, και από την άλλη η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη μας των δεκάδων προβλημάτων. Οι πόλεις του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, του Βυζαντίου, της Μακεδονίας… το λίκνο του δυτικού πολιτισμού και το μέρος που γεννήθηκε η Δημοκρατία, πόλεις που συνέδεσαν την μοίρα τους με τον Ανατολικό Χριστιανισμό και παραμένουν μείζονα εμπορικά κέντρα της Νότιας Ευρώπης. Είναι, όμως, και οι μεγαλουπόλεις με τα περισσότερα προβλήματα από όλες τις άλλες της ηπείρου. Από το 2008 και μετά έχουν χτυπηθεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη από την κρίση. Μαγαζιά κλείνουν αβέρτα, κόσμος βγαίνει έξω από τα σπίτια του κακήν-κακώς, τα “ενοικιάζεται” βρίσκονται παντού»…

Το 1/4, περίπου, του ΑΕΠ της Ελλάδας χάθηκε, η ανεργία ανέβηκε στο 30% plus, κυρίως στις νέες ηλικίες. Περίπου ένα εκατομμύριο κάτοικοι της Αθήνας έχουν μείνει χωρίς δουλειά. Οι άστεγοι δεν έχουν επίπτωση στο κοινωνικο-οικονομικό στάτους της πόλης και της κάθε πόλης… ”δεν φαίνονται”! Και τελικά οι Λοκομόντο μας είπανε ένα μικρο ψεματάκι. Κάνει πολύ κρύο στην Ελλάδα! Ο χειμώνας τελικά δε κρατάει τόσο λίγο όσο θέλουμε να νομίζουμε. Ειδικά από την Λαμία και πάνω… Και ποιος δεν έχει συνδυάσει τον χειμώνα με το τσουχτερό κρύο και την έντονη χιονόπτωση; Όλοι από μικροί σκεφτόμαστε πότε θα χιονίσει να χάσουμε ώρες ή και μέρες μαθήματος, να βγούμε έξω να παίξουμε χιονοπόλεμο απολαμβάνοντας το – ομολογουμένως – πανέμορφο λευκό τοπίο. Αυτές τις μέρες the winter has come for sure και έδειξε το πιο σκληρό του πρόσωπο. -19 στην Καστοριά, -16 στην Δράμα, -12 στο Κιλκίς.

Τι συμβαίνει, ωστόσο, με τους συνανθρώπους μας που βρίσκονται εγκαταλελειμμένοι και απροστάτευτοι στο δρόμο; Πώς ανταπεξέρχονται αυτοί οι άνθρωποι τα ακραία καιρικά φαινόμενα και πώς αυτοί μπορούν εν τέλει να βοηθηθούν; Είναι αυτονόητο πως σε περίπτωση αρνητικών τιμών θερμοκρασίας ή και χιονιού, οι άστεγοι είναι η ομάδα εκείνη ανθρώπων που είναι η πλέον εκτεθειμένη. Δεν έχουν κανένα ατομικό μέσο αυτοπροστασίας, γεγονός που αποτελεί πολλές φορές την αιτία ακόμη και απώλεια συνανθρώπων μας που κοιμούνται (στην καλύτερη περίπτωση) σε παγκάκια. Δε πρέπει, άλλωστε, να ξεχνάμε πως αρκετοί, στη προσπάθειά τους να προστατευτούν από το ανυπόφορο κρύο με αυτοσχέδιες κατασκευές, έχουν τραυματιστεί σοβαρά. Το αυτό, φυσικά, ισχύει και στις περιπτώσεις καύσωνα ο οποίος ουκ ολίγες φορές έχει πλήξει κατά το παρελθόν τη χώρα μας!

Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε με ιδιαίτερη έκπληξη και χαρά διάφορες πρωτοβουλίες Δήμων -αλλά και μικρότερων ομάδων- για προστασία αστέγων σε περιπτώσεις έντονων καιρικών συνθηκών. Ανοίγουν σε κεντρικά σημεία μεγάλων πόλεων θερμαινόμενοι ή κλιματιζόμενοι χώροι όπου στεγάζονται για όσο διάστημα χρειαστεί, ενώ παράλληλα δίνεται η συμβουλή στους πολίτες να οδηγούν σε αυτούς τους χώρους άτομα που δεν έχουν κατάλυμα.

”Άστεγος”, δεν είναι μόνο αυτός που μένει στο δρόμο, αλλά και αυτός που φιλοξενείται σε οικείους και φίλους, έτσι ώστε να βρει ένα πρόχειρο κατάλυμα. Επίσης, πόσες χιλιάδες είναι και εκείνοι που ναι μεν έχουν στέγη, μα δεν μπορούν να ζεστάνουν ούτε ένα μικρο διαμέρισμα 2 δωματίων. Έχε το νου σου λοιπόν στον ”ηλικιωμένο μόνο εδώ και χρόνια κύριο του 4ου ορόφου” και την ”άστεγη κυρία που βλέπεις κάθε μέρα στο πάρκο”, μπορείς να τους οδηγήσεις στην ασφάλεια ενός θερμαινόμενου δημόσιου χώρου ή έστω να τους προμηθεύσεις με ζεστά ρούχα. Δεστο σαν μια κάποια μορφή κοινωνικού ακτιβισμού.

Ας μην θρηνήσουμε κι άλλα θύματα από περιπτώσεις με μαγκάλια σε μικρούς χώρους. Συμπέρασμα; Μια ευχή – σκέψη, ουσιαστική, για το 2019. Να μη θεωρούμε τίποτα δεδομένο (ούτε και το σπίτι μας) και να προσπαθούμε να γινόμαστε ολοένα και πιο χρήσιμοι στον συνάνθρωπό μας… να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι!