Ο ξεπεσμός της πολιτικής ζωής

Γράφει ο Αλέξανδρος Κριτσίκης, Δικηγόρος

Λίγους μήνες μετά τις περιφερειακές-δημοτικές και εθνικές εκλογές ο ελληνικός λαός επέλεξε στην διακυβέρνηση της χώρας έναν νέο άνθρωπο, γόνο γνωστής πολιτικής οικογένειας να αλλάξει την πορεία της χώρας. Πέραν όμως από τον Κυριάκο Μητσοτάκη εμπιστεύθηκε και πολλούς άλλους νέους ανθρώπους στην τοπική αυτοδιοίκηση.

«Αρχή άνδρα δείκνυσι» λέει το γνωστό ρητό. Ο ελληνικός λαός το 2015 έπειτα από τόσα χρόνια σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής και ραγδαίας υποβάθμισης του βιοτικού του επιπέδου είχε απελπιστεί τόσο που έσπευσε άκριτα να εμπιστευτεί αυτόν που υποσχόταν τα πάντα στους πάντες, και ορκιζόταν, ότι θα σκίσει τα μνημόνια με ένα νόμο και ένα άρθρο. Το αποτέλεσμα; Η περήφανη διαπραγμάτευση του 2015 έφερε άλλα δύο μνημόνια με τις γνωστές ολέθριες συνέπειες για τον λαό, ο οποίος για άλλη μία κλήθηκε να πληρώσει τα σπασμένα και να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Τι έδειξαν όλα αυτά τελικά; Ότι το νέο και άφθαρτο δεν ήταν και τόσο λυτρωτικό για τα δεδομένα. Ότι το νέο και το άφθαρτο που υποσχόταν ο Αλέξης Τσίπρας περισσότερα προβλήματα δημιούργησε παρά έλυσε.

Το 2019 ίσως αποδειχθεί σωτήριο για τον Ελληνικό λαό. Ίσως είναι η ευκαιρία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο ελληνικός λαός να ξυπνήσει και να βάλει επιτέλους τέλος στον λαϊκισμό και να μην ξαναπέσει θύμα προεκλογικών σειρήνων που άλλα έταζαν προεκλογικά και άλλα έπρατταν μετεκλογικά. Βέβαια σαν λαός έχουμε μία ροπή προς το ψέμα . Γοητευόμαστε όταν μας χαϊδεύουν τα αυτιά. Θα ξυπνήσουμε άραγε ποτέ;

Πέραν όμως από τη κεντρική πολιτική σκηνή ο λαϊκισμός ζει και βασιλεύει και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Συχνά ο λαός επιλέγει άτομα χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές, σπουδές ή επαγγελματική εμπειρία με μόνο κριτήριο, ότι είναι νέοι, άφθαρτοι, έχουν ωραία εικόνα και υπόσχονται ότι θα τα αλλάξουν όλα. Και όταν αυτά τα άτομα καταφέρνουν να αναρριχηθούν στην εξουσία γίνονται πιο κατεστημένο από το κατεστημένο. Περιστοιχίζονται συχνά από παλιά και φθαρμένα στελέχη και ακολουθούν τις ίδιες πολιτικές. Ο ελληνικός λαός για άλλη μια φορά την έχει πατήσει και είναι αργά για δάκρυα.

Πότε επιτέλους θα ξυπνήσει ο ελληνικός λαός; Πότε επιτέλους θα συνειδητοποιήσει ότι το νέο δεν λύνει αναγκαστικά τα προβλήματα αλλά περισσότερο τα περιπλέκει. Βέβαια ας μην βάζουμε όλους τους νέους στο ίδιο τσουβάλι. Υπάρχουν και νέοι αξιόλογοι και πολλά υποσχόμενοι αυτοδιοικητικοί, που όχι μόνο μπορούν να προσφέρουν στον τόπο τους αλλά ακόμη και να τον αλλάξουν. Και μετά από όλα αυτά το ερώτημα είναι απλό. Αξίζει κανείς να ασχοληθεί με την πολιτική όταν ιδίως είναι αποκατεστημένος επαγγελματικά; Όχι θαρρώ, εκτός αν είναι τρελός ή ψώνιο ή ανεπάγγελτος ή πιστεύει ότι μπορεί να τα βάλει με το σύστημα τάχα και να το νικήσει….