Κι έλεγα ότι φέτος δεν θα τσακωθούμε για το Άγιο Φως

Γράφει ο Αγκιτάτορας

Τέλος. Είμαστε πατροπαράδοτοι τύποι. Τα τηρούμε τα έθιμα μας. Γραμμένα κι άγραφα. Τυπικά και άτυπα. Ποιος κορωνοϊός και ποια πανδημία; Τίποτα δεν μας πτοεί!

Έτσι και φέτος, παρά την ιδιαιτερότητα της κατάστασης ή μήπως ακριβώς λόγω αυτής, δεν ξεχάσαμε τον συνήθη τσακωμό για το Άγιο Φως, μέσα στην Πασχαλινή περίοδο. Μόνο που φέτος δεν προλάβαμε να επικεντρωθούμε στο… φλέγον θέμα της ιερότητας του Φωτός και του τρόπου δημιουργίας του.

Η διαμάχη διανθίστηκε γρήγορα με… πανδημιακές αναφορές. Να έρθει και πότε το Φως στη χώρα μας; Να μοιραστεί ή όχι στους κατατόπους Δήμους και τις Μητροπόλεις; Να επιτραπεί ή όχι η παραλαβή του από τους πιστούς;

Συγγνώμη που θα σας την χαλάσω αλλά όταν το θέμα άπτεται υγειονομικού ενδιαφέροντος, η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα δεν προκύπτει μέσα από δογματισμούς και προσωπικές επιθυμίες. Υπάρχει η επιστημονική κοινότητα για να δώσει τις κατάλληλες απαντήσεις.

Δυο επισημάνσεις όμως. Η όποια επικινδυνότητα επαφής υποθέτω ότι πρέπει να ισχύει για οτιδήποτε κι όχι ειδικά για συγκεκριμένες δραστηριότητες. Επίσης, οι… διαφωτισμένοι συμπολίτες μας να σταματήσουν να προκαλούν το θρησκευτικό συναίσθημα της πλειοψηφίας της κοινωνίας που δείχνει συγκράτηση και ωριμότητα λόγω των συνθηκών.

Η προστασία των ζωών μας είναι το πρώτιστο αυτή τη στιγμή, όμως η συμμόρφωση σε γενικούς κανόνες δεν επιτρέπει σε κανέναν να κουνά επιδεικτικά το δάκτυλο σε οποίον εκφράζει απορίες και αγωνία για την τήρηση των εθίμων. Πειθώ και λογικά επιχειρήματα χρειάζονται, όχι αφ’ υψηλού δεικτική αντιμετώπιση.