Ημερολόγιο καταστρώματος. Ο Τσίπρας… χάρηκε που είδε την Αγιά Σοφιά

Γράφει ο Μηχανικός

Δεν υπάρχει ‘Έλληνας που πριν να μπει στην Αγιά Σοφιά, στην Κωνσταντινούπολη, δεν πιάνεται η ψυχή του βλέποντας το Ιουστινιάνειο αριστούργημα να περιβάλλεται από τους μιναρέδες. Είναι όλα αυτά που διηγώντας τα να κλαις.

Δεν υπάρχει Ελληνας, που πλησιάζοντας στην Κωνσταντινούπολη από τον Βόσπορο, να μην τρέχουν δάκρυα απο τα μάτια, καθώς μνήμες βυζαντινές, αλλά και μνήμες του πάλαι ποτέ ισχυρού Ελληνισμού της Πόλης τον κατακλύζουν.

Και πάει ο άμουσος και αγεωμέτρητος να επισκεφθεί -μάλλον η πρώτη του φορά θα ήταν- το μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς της Χριστιανοσύνης και δηλώνει ότι “είναι πολύ χαρούμενος“. Τίποτε άλλο, Έτσι μια λέξη, έστω για υπόμνηση.

Γιατί είναι χαρούμενο το χαζό παιδί χαρά γεμἀτο; Επειδή σφίγγει ο κλοιός των φανατικών, που θέλει την Αγιά Σοφιά τζαμί ή γιατί πάει ο Ερντογάν και διαβάζει παρέα με τον μουφτή το κοράνι κάποια Παρασκευή; Μην προχωρήσω την σκέψη μου ἀλλο. Γιατί πέρα από τη λογική υπάρχει η terra incognita του επικίνδυνα ανιστόρητου…

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2019