Η μοναξιά του κορωνοϊού

Γράφει η… Ούρσουλα *

Πέμπτη μέρα μέσα στο σπίτι καραντίνα! Τι να κάνω, με βάλανε αναγκαστικά αφού δυο φίλες μου fashion bloggers καθόντουσαν όλη την εβδομάδα μόδας front raw στις πασαρέλες, στα prive των parties και αφού νοσήσανε, στην ιχνηλάτιση μαζέψανε και μένα παρότι ήμουν Παρίσι με τον αγαπημένο μου..!

Το μόνο χαρμόσυνο νέο της υπόθεσης είναι ότι μόλις έκανα την μάσκα της Louis Vuitton που προνόησα και μπήκα λίστα αναμονής στην Γαλλία και την έκανα χθες, περιμένοντας με αγωνία την μέρα που θα βγω φορώντας την! Τουλάχιστον να περπατάω με στυλ και οι ελάχιστοι που θα με δούνε να μείνουνε με το στόμα ανοιχτό!

Αλήθεια τώρα με τον covid και να θέλεις να κρυφτείς δεν γίνεται! Τι εννοώ;

Να, κολλάει ο τάδε που έχει παράνομο δεσμό με την τάδε και τσουπ να σου και η λεγάμενη στο Πανεπιστημιακό για εξετάσεις. Παπαπαπα τι έχει να γίνει και με αυτό το θέμα δεν θέλω να το σκέφτομαι! Και που να γίνει πλέον το σούσουρο ; Κλείσανε τα καφέ, τα εστιατόρια, τα σουαρέ στο σπίτι της Κατρίνας κομμένα, ακόμη και θέατρο να πάμε για να κουσκουσάρουμε εν τάχει στο πρώτο καμπανάκι δεν μπορούμε , καλέ τι μας βρήκε;

Έκανα βλακεία που δεν πήγα στην Λάρισα από την αρχή της εβδομάδας να ζήσω λίγο φυσιολογικά μιας και το γαλατικό χωριό μου αγρόν αγόραζε και πιστεύανε ότι θα την γλιτώσουμε και όλο καφέδες τσιπούρα και ποτάκια μου ήτανε όλοι! Και με όποιον μιλούσα κατατρομαγμένη, μου έλεγε «έλα μωρέ μια απλή γρίπη είναι δεν μπορώ να καταλάβω τι έχετε πάθει εκεί στην Αθήνα» τώρα φυσικά έχουνε περάσει, τα ίδια άτομα που περιγελούσαν την κατάσταση λίγες μέρες πριν, στο άλλο άκρο προφητεύοντας ότι θα ξεπεράσουμε την λεγόμενη πανδημία σε κανένα χρόνο.

Βρεγμένη σανίδα θέλει ο Λαρισαίος τελικά μιας και χθες και σήμερα όλοι τρέξανε στο πάρκο του Αλκαζάρ, έμαθα ότι έγινε και πηγαδάκι στο όρθιο με καφέ σε πλαστικό έξω από πολύ γνωστό, κλειστό μεν, καφέ της πόλης για το γνωστό κρούσμα μιας και όλη ο πόλη έχει αγχωθεί γιατί πολλές οι χειραψίες και τα φιλιά αφού αγαπητό το συγκεκριμένο άτομο. Περιμένω την στιγμή που θα ανοίξει κάποιο παράνομο μαγαζί για ποτό και θα σου δίνει στην είσοδο μάσκα και γάντια γιατί για όλα είμαστε ικανοί, ψέματα να μην πούμε!

Δυστυχώς όμως δεν είναι για γέλια αυτή η κατάσταση που βιώνουμε.

Δεν θα γραφτούν με κιμωλία στον μαυροπίνακα και θα αχνίσουν κάποια μέρα αλλά με ανεξίτηλο μαρκαδόρο που θα μείνει για πάντα ακόμη και με γκράφιτι στους τοίχους σαν την πρώτη πανδημία που ζήσαμε όλοι μας. Μα πάνω απ’ όλα στο μυαλό μας και ας ελπίσουμε όχι σε κάποιον χαμό κάποιου αγαπημένου μας ατόμου και ειδικότερα λόγω δικής μας αμέλειας.

Ας μην τον υποτιμήσουμε άλλο και ας πάρουμε στα σοβαρά την κατάσταση. Και τελικά ίσως με την καραντίνα εκτιμήσουμε πιο πολύ την απόφαση της πραγματικής δέσμευσης και όχι τα τσιμπολογήματα σαν τα περιστεράκια γιατί είμαι σίγουρη ότι πολλοί μου φίλοι και μη , θα καταλάβουν τι εστί μοναξιά αυτές τις δύσκολες μέρες που το «ένα» χέρι που θα κρατάει το δικό μας είναι το μόνο που επιτρέπεται , και δεν είναι το άγγιγμα στο touch screen του κινητού ή μια εικόνα στa social… Covid2019

Ούρσουλα είναι “γυναίκα-μυστήριο” με ένα μεγάλο ελάττωμα: βρίσκεται πάντα στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή και ακούει τα πάντα!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.