Αυτό το γυαλί, κόβει βαθιά!

Γράφει ο Γιώργος Παντάκης

Τα μεγάλα «μαγαζιά» θέλουν και μεγάλους πολιτικούς. Μεγάλους ηγέτες έντιμους, πατριώτες και οραματιστές. Δεν θέλουν ψεύτες, μικρούς και απατεωνίσκους πολιτικάντηδες. Αυτοί είναι για μικρά “μαγαζάκια” μακριά από τον κεντροδεξιό χώρο.

Θέλουν πολιτικούς με ανάστημα, που αγαπούν την πατρίδα, σέβονται την ιστορία της και φροντίζουν τον λαό και έχουν σταθερές και αδιαπραγμάτευτες ιδέες . Πολιτικούς που δεν φοβούνται το πολιτικό κόστος. Αυτή είναι η δουλειά τους και γι’ αυτό τους επιλέγει ο λαός.

Βέβαια, το έχουμε χιλιογράψει το έχουμε χιλιοκουβεντιάσει. Ο λαός δεν είναι αλάνθαστος, δεν είναι άμοιρος ευθυνών και θα πρέπει να σταματήσει να κρύβεται. Έχει και αυτός το δικό του μερίδιο ευθύνης. Λίγο ή πολύ, δεν έχει σημασία, έχει ευθύνη.

Οι περισσότεροι κοιτάζουν το ίδιον στιγμιαίο όφελος, οικονομικό συνήθως, παρά το κοινό καλό ή το μελλοντικό χτίσιμο της χώρας. Έτσι “εκπαιδεύτηκαν”, ειδικότερα τα τελευταία χρονια.  Γι’ αυτό και γίνονται θύματα κάποιων επιτηδευμένων απατεώνων πολιτικών. Επιδιώκοντας το βόλεμα ή το εύκολο χρήμα.

Όπως όλα τα πράγματα αλλάζουν, φθείρονται, ξεπέφτουν έτσι αλλάζει και η πολιτική. Φθείρεται, ξεπέφτει. Και η πολιτική και οι πολιτικοί. Εδώ και χρόνια, ηγέτες μεγάλου βεληνεκούς, σπανίζουν, πολλώ δε μάλλον στην Ελλάδα. Υπάρχουν άπειροι, μέτριοι και πολλοί κακοί, που στη μεγάλη πλειοψηφία τους είναι νέοι.

Η ΕΛΠΙΔΑ όμως ποτέ δεν χάνεται.

Αλλά για να μην είμαστε μηδενιστές, πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν πραγματικά εμπνευσμένοι πολιτικοί, με όραμα και ηγετικά προσόντα. Πολιτικοί έντιμοι, εργατικοί, που σέβονται την κοινωνία, αγαπούν τον λαό και έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία στην ιστορία και το μέλλον της  πατρίδας τους. Είναι όμως λίγοι και ειναι ανάμεσα μας.  Διότι όπως είπαμε, ηγέτες υπήρχαν και θα υπάρχουν, αρκεί να μπορούμε να τους διακρίνουμε.

Οι “ειδικοί”, οι ανίκανοι κάνουν τις δικές τους προσπάθειες να μην τους ξεχωρίζουμε να μην τους διακρίνουμε. Θέλουν να τους βλέπουμε ΟΛΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ. Διότι εκεί μέσα κρύβονται. Μέσα στους όλους ίδιους. Όμως δεν ειναι έτσι.

Όταν αυτός ο κάποιος, ο ξεχωριστός διακριθεί, εκεί αρχίζει η προσπάθεια να τον λασπώσουν, να τον σπιλώσουν. Να τον “κάψουν” πολιτικά, να τον ποδοπάτησαν ηθικά… Αυτό όμως δεν πιάνει πάντα ή ακόμα καλύτερα, δεν πιάνει σε όλους….

Ο χρόνος είναι αυτός που πάντα αποκαλύπτει την αλήθεια, επαναφέρει την πραγματικότητα. Έτσι και τώρα ήρθε ο χρόνος να αποκαλυφθεί η βρωμιά, ήρθε η ώρα να λογοδοτήσουν.

Με λάθος άνθρωπο βρήκαν να “παίξουν”

Έτσι κάποιοι απατεώνες κάποιοι σαλτιμπάγκοι, κάποιοι πολύ μικροί και ανίκανοι προσπάθησαν με καποιες μαρξιστικές σε συνδυασμό με ΚΥΠατζίδικες μεθόδους, να “τελειώσουν” τον πολιτικό Αντώνη Σαμαρά. Λογικό. Ενοχλεί ο Σαμαράς.

Ενοχλεί η παρουσία του, θαμπώνει η δυναμική του, η άριστη πολιτική του πορεία, η φυσική του παρουσία, η διορατικότητα του, η καθαρότητα του, η εντιμότητα και η αστική του ευγένεια. Η τεράστια πολιτική εμπειρία και οι πολιτικές του απόψεις και θέσεις.

Όμως ειναι είναι πολύ μικροί ειναι ελάχιστοι. Το μόνο που κατάφεραν ήταν, να καταστρέψουν την χώρα, κάνοντας κάποιες μικρές γρατζουνιές στον ίδιο. Τώρα θα τον βρουν μπροστά τους.

Ο Σαμαράς δικαιώθηκε πολιτικά και μάλιστα πανηγυρικά. Τώρα θα δικαιωθεί και ηθικά. Διότι όποιος παίζει με τα γυαλιά κόβετε. Και αυτό το γυαλί … κόβει βαθιά.

Η όλη πορεία του Αντώνη Σαμαρά δείχνει τι πολιτικό “σκαρί” ειναι. Τα εβαλαν με εντελώς λάθος άνθρωπο. Καλά ξεμπερδέματα.

Υστερόγραφο. Οι σαλτιμπάγκοι δεν βρίσκονται ΜΟΝΟ στο αντίπαλο στρατόπεδο. Βρίσκονται παντού. Βρίσκονται κυρίως απέναντι αλλά δυστυχώς και στην από δω πλευρά.