Υψωσαν, την σημαία της Παλαιστίνης ως ένδειξη αλληλεγγύης…
Αναρωτιέμαι τελικά πόση πιά ανοησία θα αντέξουμε;
Της Αριστοθέας Λαζαρίδη
Τριάντα (30) ελληνικοί Δήμοι ύψωσαν, λέει, την σημαία της Παλαιστίνης ως ένδειξη αλληλεγγύης στην 76η Επέτειο Μνήμης της Νάκμπα. Σοβαρά τώρα;
Ας μου εξηγήσει κάποιος τι είδους επιλεκτική αλληλεγγύη είναι πάλι αυτό!
Όταν η Χαμάς επιτέθηκε πρώτη στο Ισραήλ 7 Οκτωβρίου 2023 και επιδόθηκε σε απίστευτης έκτασης αγριότητες και πήρε ομήρους τους οποίους βασάνισε με τον πιο βάναυσο τρόπο, έδειξε κάποιος αλληλεγγύη; Ενδιαφέρθηκε για αυτούς τους πολίτες ή επιλέγουμε ποιο θύμα βιαιότητας μας ταιριάζει και ποιο όχι;
Όταν ο ISIS έσφαζε σε «ζωντανή» μετάδοση Αμερικανούς ομήρους, ανήρτησε κάποιος την Αμερικανική σημαία σε ένδειξη συμπαράστασης; Όχι βέβαια! Θεός φυλάξοι!
Τοπικοί «άρχοντες» οι οποίοι χειραγωγούνται και με τη σειρά τους χειραγωγούν τους πολίτες τους! Και πολίτες που δεν προσπαθούν να μάθουν τι είναι σωστό και τι λάθος. Όπως τα πρόβατα που οδηγούνται από τον τσοπάνη και όπου τους πάει…
Πόσο λυπάμαι….
Οι τοπικοί αυτοί «άρχοντες», λοιπόν, που δείχνουν τόση ευαισθησία για την Παλαιστίνη, αλήθεια, ποια ευαισθησία έδειξαν μέχρι σήμερα για την Κύπρο;
Ύψωσε κάποιος τη σημαία της Κύπρου ή ανήρτησε κάποιο πανό «Ελευθερώστε την Κύπρο»;
Κι αυτό δεν αφορά μόνο τους συγκεκριμένους Δήμους αλλά και πολλούς άλλους (άσχετους) που δείχνουν να συμπαρίστανται μόνο σε θύματα που… πουλάνε….. Πόσο τραγικό!
Αλήθεια αναρωτήθηκε κάποιος γιατί οι αραβικές χώρες δεν θέλουνε Παλαιστινίους στα εδάφη τους; Μήπως όλοι αυτοί που κόπτονται για τον, ομολογουμένως, βασανισμένο Παλαιστινιακό λαό, θα έπρεπε να διαβάσουν λίγο ιστορία για το Λίβανο και το Ιράκ που επί σειρά ετών είχαν «φιλοξενήσει» Παλαιστινίους στα εδάφη τους; Και το πλήρωσαν….
Νοιάστηκε μήπως κάποιος για τους ίδιους τους Παλαιστίνιους που μετά από πολύνεκρες συγκρούσεις μεταξύ οπαδών της «Παλαιστινιακής Αρχής» και οπάδών της Χαμάς οι μέν εκδιώχθηκαν από τη Γάζα και οι δε τέθηκαν εκτός νόμου στη Δυτική Όχθη;;;
Δύο Παλαιστινιακές πλευρές που μισιούνται μεταξύ τους και αλληλοσκοτώνονται… Άραγε σε ποιο Παλαιστινιακό κράτος αναφερόμαστε; Ποιοι θέλουμε να απελευθερωθούν; Και από ποιους;
Οι λαοί γενικά μπορεί να μήν είναι άμεσα υπεύθυνοι για όλα τα δεινά τους, φέρουν όμως μέρος των ευθυνών για ότι, στην πορεία, τους καταδυναστεύει.
Όλοι αυτοί που κόπτονται τόσο πολύ για την “απελευθέρωση της Παλαιστίνης», αλήθεια τι γνωρίζουν για αυτό το λαό; Αναρωτήθηκε κάποιος ποιά είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ των Παλαιστινίων;
Τι απέγινε η P.L.O. (Palestinian Liberation Organization – Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης) του ηγέτη της Φατάχ Yasir Arafat που επι σειρά ετών γνωρίζαμε ως ηγέτη αυτού του λαού;
Γνωρίζουν όλοι αυτοί οι άσχετοι – αδαείς, ποια ήταν η οργάνωση P.F.L.P. (Popular Front for the Liberation of Palestine -Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης) του Δρα George Habash και ποιος ήταν ο ρόλος που διαδραμάτισε στην πορεία του Παλαιστινιακού λαού (αφότου αποσχίστηκε από την P.L.O);
Η οργάνωση αυτή αποδείχθηκε ότι ήταν τρομοκρατική καθώς ήταν υπεύθυνη για αεροπειρατείες και επιθέσεις (καμία όμως σχέση με την μετέπειτα Χαμάς). Βέβαια η τρομοκρατία είναι τρομοκρατία και δεν υπάρχει καλή και κακή.
Και επειδή η ανοησία και ασχετοσύνη εξαπλώνονται ωσάν πανδημία, εμφανίστηκε και δημόσιο πρόσωπο που δήλωσε περίτρανα ότι: «μέρος» της Χαμάς είναι τρομοκράτες. Δηλαδή οι υπόλοιποι τι είναι; Ευυπόληπτοι πολίτες;;
Θα μου πείς βέβαια, ο καημένος (;;), τόσα ξέρει, τόσα λέει… Τελικά η μελέτη της ιστορίας και η γνώση, είναι όπως φαίνεται πολύ δύσκολη υπόθεση…
Στην ουσία όμως η ιστορία είναι αυτή που θα μας ανοίξει τα μάτια και θα μας δείξει το δρόμο….
Και εμφανίστηκε η Χαμάς.
Όλοι αυτοί οι ανόητοι που ανεμίζουν Παλαιστινιακές σημαίες έχουν άραγε αναρωτηθεί κατά πόσον η οργάνωση αυτή (Χαμάς) εκφράζει το σύνολο του Παλαιστινιακού λαού;
Ή μήπως και οι Παλαιστίνιοι έχουν υποφέρει στα χέρια τους (όπως ήδη αναφέρθηκε);
Πρίν χρόνια γνώρισα από κοντά αυτήν την ιστορία ….
Έμαθα αραβικά για να μπορώ να συνεννοούμαι καλύτερα όταν ταξιδέψω σε αραβικές χώρες (όπως και έγινε). Και λίγα φαρσί για να επισκεφθώ την Περσία. Την αγάπησα τη Μέση Ανατολή αλλά και τους αραβικούς λαούς Συρίας, Ιράκ, Παλαιστίνης και Λιβάνου (οι τελευταίοι είναι Φοίνικες και όχι άραβες). Ωραίοι άνθρωποι (ομολογώ), απλοί. Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι που έμαθαν να ζούν μαζί χωρίς κάτι να τους χωρίζει εκτός απο τα «ξένα» συμφέρονται και την τρομοκρατία. Χωριά στα βάθη της Συρίας δίπλα στους ποταμούς Τίγρη και Ευφράτη που οι κάτοικοι έμαθαν να παίζουν τούρκικη μουσική στην όχθη του Τίγρη ποταμού, για να εξευμενίσουν τους Τούρκους στρατιώτες στην αντίπερα όχθη για να μήν τους… πυροβολούν…. Βασανισμένοι πολλοί εξ αυτών απο τις ηγεσίες τους αλλά και απο τους… ξένους.
Έμαθα να γνωρίζω την αδικία και να ξεχωρίζω την τρομοκρατία από τον πατριωτισμό.
Οι «δικοί μας» βουτηγμένοι μέσα στην άγνοια και στην ανάγκη της επίδειξης του «ότι να’ ναι» μήπως θα έπρεπε, (αφού είναι μάλλον ανίκανοι να διαβάσουν λίγο ιστορία) να κάνουν ένα ταξιδάκι σε κάποια από τις αραβικές χώρες που προανέφερα (και όχι μόνο); Όχι ταξιδάκι αναψυχής, περιτριγυρισμένοι με ένοπλη προστασία. Έχουν τα κότσια;
Και μετά, μήπως θα έπρεπε να πάνε στην Κύπρο να δούν από κοντά τα «σύνορα» στη Λευκωσία…
Θα νοιώσουν άραγε τη γροθιά στο στομάχι και την έκδηλη οργή, όταν αντικρύζεις τα συρματοπλέγματα μέσα στην πόλη; Μία διχοτομημένη πόλη, ένα διχοτομημένο νησί που χωρίστηκε μετά από βίαιη εισβολή εχθρικών δυνάμεων. Οι άνθρωποι αυτοί που ξεκληρίστηκαν και υπέφεραν και κυρίως που είναι ΑΔΕΛΦΙΑ μας, δεν αξίζουν αλληλεγγύη;
Αλήθεια, ποιος ασχολείται με τον ξεριζωμό αυτών των ανθρώπων; Ή μήπως, άραγε, η Κύπρος δεν πουλάει;;
Αν είναι δυνατόν! Πόση πιά ανοησία θα αντέξουμε;
Η μαύρη επέτειος της γενοκτονίας των Ποντίων (19 Μαΐου 1919) πέρασε «στα ψιλά» με ελάχιστες αναφορές στα γεγονότα. Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου και του Ασσυριακού λαού που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η εκτόπιση, η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες ή εκτελέσεις.
Αλληλεγγύη σ’ αυτά θύματα, που είναι αναπόσπαστο κομμάτι του λαού και της ιστορίας μας, όμως δεν βλέπω να δείχνουμε. Ίσως δεν θέλουμε να δυσαρεστήσουμε τους.. γείτονές μας… Τι να πώ;
Όμως οφείλουμε να θυμόμαστε! Δείχνοντας έτσι τον ελάχιστο σεβασμό στα θύματα και την ιστορία μας…
Όσοι φωνάζουν και υψώνουν σημαίες της Παλαιστίνης, κλείνουν δρόμους και διαδηλώνουν για τη δικαιοσύνη των λαών μήπως θα πρέπει να δούν πρώτα τα του οίκου τους; Μα τι λέω; Αυτό αποτελεί κάποιο επίπεδο ελάχιστης νοημοσύνης η οποία εκλείπει σιγά σιγά.
Θα μου πείτε βέβαια, τι παραδείγματα λαμβάνει αυτός ο όχλος, από, γενικά αναφέρομαι, ρηχούς, άβουλους, και σαθρούς ηγέτες χωρίς θάρρος, αποφασιστικότητα και πυγμή….
Υπάρχουν εμβόλια για να καταπολεμήσουμε τη γρίπη, τον Covid και άλλες ασθένειες. Υπάρχουν μάσκες για να περιορίσουμε τον κίνδυνο λοιμώξεων.
Για να προστατευθούμε όμως από την ανοησία, από… «επικίνδυνους» ανθρώπους με σοβαρή έλλειψη μόρφωσης και παιδείας, δεν υπάρχει δυστυχώς κάποιο «φάρμακο» ή άλλο μέτρο προστασίας…
Αναρωτιέμαι τελικά πόση πιά ανοησία θα αντέξουμε;
