Βιαστικές δημοσκοπήσεις;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, σύμβουλος επιχειρήσεων, συγγραφέας

Πόση αξιοπιστία μπορούν να έχουν οι έρευνες της κοινής γνώμης που πραγματοποιούνται μετά από πολύ τραγικά γεγονότα ή όσο αυτά παραμένουν νωπά θέτοντας σε πρώτο πλάνο τη θυμική αντίδραση; Τι καταδεικνύουν οι πρώτες αντιδράσεις για την οριστική επίδραση στην εκλογική συμπεριφορά και πόσο μπορούμε να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για το πού θα καταλήξει όλο αυτό;

Μετά από ένα τόσο μεγάλο σοκ όσο αυτό που ακολούθησε το πολύνεκρο δυστύχημα των Τεμπών, είναι απολύτως αναμενόμενο να κυριαρχεί στην κοινωνία η οργή, η απογοήτευση, η ανασφάλεια. Κάθε αντίδραση πλέον, και για σημαντικό χρονικό διάστημα, είναι ελεγχόμενη από αυτά τα δυνατά αρνητικά συναισθήματα.

Φυσιολογικά λοιπόν όσα καταδεικνύουν οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Οι πολίτες ρίχνουν ευθύνες σε όλους και αγανακτούν για την αδυναμία σωστής διαχείρισης, απογοητεύονται επειδή οι διαχρονικές παθογένειες δεν βρίσκουν τη λύση τους παρά τις κατά καιρούς εξαγγελίες και υποσχέσεις, νιώθουν φοβισμένοι για το τι μπορεί να τους συμβεί σε έναν κόσμο όπου το τυχαίο καταντά προσχεδιασμένη αποτυχία.

Η εικόνα των διαθέσεων της κοινωνίας, την ώρα της βαθιάς πληγής, δείχνει ότι προφανώς και η κυβέρνηση υπόκειται σε φθορά αφού στα χέρια της “έσκασε” η βραδυφλεγής βόμβα, αλλά ταυτόχρονα κανείς δεν ωφελείται, αφού σε όλους καταλογίζεται μερίδιο ευθύνης, παρά μόνο κάποιες αντισυστημικές ή ακραίες φωνές. Οι περισσότεροι κινούνται προς τη σιωπή της αποχής ή την γκρίζα ζώνη της αναποφασιστικότητας.

Κανείς δεν μπορεί να ερμηνεύσει με απόλυτο τρόπο τι τωρινές διαθέσεις, ούτε το πώς θα διαμορφωθούν οι συμπεριφορές όταν βρεθούμε μπροστά στις κάλπες με το δίλημμα της κυβερνησιμότητας πιο απαιτητικό από ποτέ. Το αν οι κυβερνητικές απώλειες θα παγιωθούν, θα διευρυνθούν ή θα αναστραφούν παραμένει ένα ερώτημα η απάντηση του οποίου θα εξαρτηθεί από μια σειρά παραγόντων.

Πρωτίστως, αυτό που θα κριθεί το επόμενο διάστημα είναι η ικανότητα της κυβέρνησης να πείσει ότι πέρα από την αναγνώριση της ευθύνης, προχωρά ταχύτατα στη διόρθωση των λαθών που επέτρεψαν την πραγματοποίηση ενός τέτοιου δυστυχήματος και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες ώστε να διασφαλιστεί ότι δεν θα προκύψουν ανάλογα περιστατικά στο μέλλον.

Το επόμενο ισχυρό της χαρτί είναι η ανάδειξη της ανάγκης κυβερνητικής σταθερότητας σε ένα διεθνές ασταθές διεθνές περιβάλλον. Οι μνήμες από την αριστερή διαχείριση των μνημονιακών διαπραγματεύσεων φέρνουν ακόμη ζάλη. Εξίσου ισχυρή είναι και η ανάμνηση της εθνικής υποχωρητικότητας στο θέμα των Σκοπίων.

Κανένα στοιχείο δεν αφήνει περιθώρια για πιθανότητα αυτοδύναμης κυβέρνησης πέρα από αυτή της ΝΔ. Ανεξάρτητα λοιπόν από τα δικαιολογημένα αρνητικά συναισθήματα, την κρίσιμη στιγμή θα βρεθούμε μπροστά σε συγκεκριμένες εναλλακτικές κυβερνητικές επιλογές με ό,τι αυτές σηματοδοτούν για την οικονομική πολιτική και τις εξελίξεις για τα εθνικά μας θέματα και ιδιαίτερα τα ελληνοτουρκικά. Κι ο καθένας θα πρέπει να αναλάβει τις δικές τους ευθύνες απέναντι στο μέλλον της χώρας.