Βασικά ερωτήματα και παρακολουθήσεις

Γράφει ο Ραφαήλ Μαϊόπουλος

Για το ζήτημα των παρακολουθήσεων, μερικά ερωτήματα κοινής λογικής.

1. Για την προετοιμασία του σχεδίου νόμου.

α) Γιατί κανένα κόμμα δεν έχει παρουσιάσει τι προβλέπει η νομοθεσία σύγχρονων δημοκρατικών χωρών για τις παρακολουθήσεις;

β) Το χρονικό διάστημα που ορίστηκε για τη διαβούλευση αρκούσε για να υποβληθούν προτάσεις για ένα σοβαρό αλλά και δύσκολο στον χειρισμό ζήτημα, με αρκετά αμφιλεγόμενα σημεία, όπως, για παράδειγμα, τα ακόλουθα;

– Αν είναι επιτρεπτό κάποια ομάδα πολιτών (βουλευτών σήμερα, δικαστικών, μητροπολιτών ή άλλων αύριο) να εξαιρείται a priori από την παρακολούθηση ή να τυγχάνει άλλης ειδικής μεταχείρισης.

– Αν στο όργανο που θα εκδίδει τη διάταξη παρακολούθησης θα μετέχουν είτε μόνο δικαστικοί λειτουργοί, εν ενεργεία ή συνταξιούχοι, είτε δικαστικοί λειτουργοί και ο πρόεδρος της Βουλής, μέλη της ΑΔΑΕ, άλλοι.

– Αν στη διάταξη παρακολούθησης θα αναφέρεται η αιτιολογία λήψεως του μέτρου αυτού.

– Ποια η προσφορότερη διαδικασία για την εκ των υστέρων γνωστοποίηση στον θιγέντα και ποιο το ανώτατο χρονικό όριο παρακολούθησης.

γ) Δεν θα ήταν εποικοδομητικό μια ομάδα συνταγματολόγων να παρουσίαζε ένα σχέδιο νόμου;

Κάτι σαν, και πολύ ευκολότερα υλοποιήσιμο από, το «Ενα καινοτόμο Σύνταγμα για την Ελλάδα», των Ν. Αλιβιζάτου, Π. Βουρλούμη, Γ. Γεραπετρίτη, Γ. Κτιστάκη, Στ. Μάνου, Φ. Σπυρόπουλου (2016), που μας θύμισε ο Αρης Πορτοσάλτε με το βιβλίο του «Στέφανος Μάνος. Τόλμη στην αδράνεια» (2022).

2. Για κάποιες δημόσιες δηλώσεις.

α) Είναι ή δεν είναι η Δικαιοσύνη ο πιο έγκυρος θεσμός για την έρευνα των περί παρακολουθήσεων καταγγελιών;

β) Τι θα γινόταν σε οποιαδήποτε άλλη δημοκρατική χώρα αν ένας πολίτης, μετά συνάντηση που ζήτησε και είχε με τον ανώτατο εισαγγελέα, αποτολμούσε να αναφερθεί δημόσια στη Δικαιοσύνη με εκφράσεις όπως:

– «Οι ώρες είναι κρίσιμες για τη Δημοκρατία και κυρίως για τη Δικαιοσύνη, που πρέπει να σταματήσει να κλείνει το μάτι στο πολιτικό σύστημα».

– «Πρέπει να σταθεί στο ύψος της η Δικαιοσύνη και να αφήσουμε το κρυφτούλι».

– «Κανένας δεν τους κάλεσε, καμία ανακριτική έρευνα, γιατί αυτό έχει επιλέξει ο κ. Μητσοτάκης».

– «Η Δικαιοσύνη να κάνει έρευνα και να μην πετά την μπάλα στην εξέδρα».

– «Δεν μπορεί ο κύριος Ντογιάκος και ο κάθε Ντογιάκος (σημ. γράφοντος: Ο κ. Ντογιάκος είναι ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) να διατάζει νέα προκαταρκτική σαν να είναι για την κακοποίηση μιας γάτας στην Κρήτη».

γ) Για ποιες από τις παγκοσμίως γνωστές παρακολουθήσεις (όπως αυτές του δημοσιεύματος της «Καθημερινής» στις 21.7.2021 με τίτλο «Κατασκόπευαν τον Μακρόν και ακόμη 13 ηγέτες») χύθηκε «άπλετο φως» και «έλαμψε η αλήθεια»;

δ) Πώς γίνεται ένας καταγγέλλων δημοσιογράφος να μπορεί να επικαλείται το εθιμικώς καθιερωθέν δημοσιογραφικό απόρρητο προκειμένου να μην παρουσιάσει στη Δικαιοσύνη αποδείξεις για τις καταγγελίες του, αλλά η ΕΥΠ να μην μπορεί να επικαλείται το νομοθετικώς επιβληθέν απόρρητο για τις παρακολουθήσεις;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.