Τοξικότητα και βία
Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
Τα φαινόμενα βίας γίνονται όλο και πιο συχνά, όλο και πιο άγρια. Τελευταίο ακραίο περιστατικό, η επίθεση όχλου -κυρίως ανηλίκων- κατά δύο τρανς ατόμων στην πλατεία Αριστοτέλους, στο πιο κεντρικό σημείο της Θεσσαλονίκης.
ΤΙ συμβαίνει; Τι φταίει; Τι έχει αλλάξει στην κοινωνία; Οι αιτίες είναι πολλές και σε όλα τα επίπεδα. Πώς φτάνουν, όμως, λούμπεν στοιχεία να ασκούν βία σε πολίτες γιατί είναι ευάλωτοι, γιατί έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, γιατί είναι οπαδοί άλλης ομάδας, γιατί ανήκουν σε άλλο κομματικό σχηματισμό, γιατί… έτσι γουστάρουν -δίχως αιτία και αφορμή;
ΜΙΑ βασική «πηγή» της βίας τροφοδοτείται από την τοξικότητα στα «πάνω πατώματα» της κοινωνίας. Ποια είναι αυτά; Το πολιτικό σύστημα, η ιεραρχία, οι ποδοσφαιρο-επιχειρηματικοί παράγοντες.
ΝΟΜΙΖΕΙ κανείς ότι δεν έχει αφήσει βαθιές πληγές στην κοινωνία το μίσος που εξέπεμπαν συνθήματα όπως «προδότες, κουφάλες έρχονται κρεμάλες», τα οποία ακούγονταν στις πλατείες των αγανακτισμένων πριν από μία δεκαετία; Ή το μίσος για τους… μενουμευρωπαίους;
ΟΤΑΝ επί μία πενταετία τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ ασκούν αντιπολίτευση με βασικό σύνθημα #μητσοτάκη_γ@@@@σαι, τι να περιμένει κανείς; Αυτή η ακραία, τραμπική έως φασιστική ρητορική δεν θα επηρεάσει τμήματα της κοινωνίας; Δεν θα υπάρξουν λούμπεν μπαχαλάκηδες και φασιστο-τραμπούκοι που θα καίνε και θα σπάνε ό,τι βρουν μπροστά τους;
ΟΤΑΝ ιεράρχες, αντί να κηρύσσουν το Λόγο του Θεού, την αγάπη και την ισότητα, εκτοξεύουν απειλές με μένος κατά όσων ψήφισαν το νομοσχέδιο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, τι να περιμένει κανείς; Δεν θα υπάρξουν λούμπεν στοιχεία που θα βγουν στους δρόμους να «κράξουν» και να επιτεθούν σε ομοφυλόφιλους;
ΟΤΑΝ οι παράγοντες ποδοσφαιρικών ομάδων «σφάζονται» για κάθε γκολ, πέναλτι και οφσάιντ, τι να περιμένει κανείς; Δεν θα υπάρξουν χούλιγκαν που θα βγουν παγανιά για να «κυνηγήσουν» αντίπαλους οπαδούς και να δολοφονήσουν τον Αλκη Καμπανό ή τον αστυνομικό Γιώργο Λυγγερίδη;
ΟΤΑΝ «κανονικοποιούνται» φράσεις όπως ότι «ζούμε σε χούντα», ότι «υπάρχει καθεστώς», ότι «δεν υπάρχει Κράτος Δικαίου», οι οποίες βασίζονται είτε σε fake news είτε σε τακτικές μικροκομματικής αντιπολίτευσης, τι να περιμένει κανείς;
Η τοξικότητα και η ακραία ρητορική φουσκώνουν τη βία. Και στη συνέχεια υπάρχει ανατροφοδότηση, ένας φαύλος κύκλος, από πάνω προς τα κάτω και από κάτω προς τα πάνω.
ΛΥΣΕΙΣ εύκολες δεν υπάρχουν. Ενα μέρος της κοινωνίας έχει «ποτιστεί» με οργή και μίσος. Το «σύστημα» έχει πρόβλημα και η «αντισυστημικότητα» βρίσκει εύφορο έδαφος για να φουντώσει. Αν δεν εξαλειφθεί η τοξικότητα, η κατάσταση θα εκτραχυνθεί και άλλο. Αλλά, ακόμα κι αν επικρατήσουν πιο μετριοπαθείς τάσεις, και πάλι δεν είναι βέβαιο ότι θα σταματήσουν φαινόμενα βίας, τα οποία… εκτρέφονταν εδώ και πολλά χρόνια.
Ελεύθερος Τύπος