Το στοίχημα των ευρωεκλογών

Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

Οσο κι αν φαίνεται περίεργο, έχουμε μπει ήδη σε μια νέα προεκλογική περίοδο. Εχουν περάσει 223 ημέρες από τις δεύτερες κάλπες των εθνικών εκλογών και απομένουν και μόλις 129 ημέρες έως τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και κάθε κάλπη στέλνει μηνύματα σε όλα τα κόμματα. Οπως πάντα -τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη- η ψήφος στις ευρωεκλογές είναι πιο «χαλαρή», ενώ σημειώνονται και μεγαλύτερα ποσοστά αποχής. Δεν παύει, όμως, το αποτέλεσμα να είναι σημαντικό για το πολιτικό σύστημα.

ΤΟ σκορ Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές του 2019 ήταν 33,12%-23,75%, ενώ μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα στις εθνικές έγινε 39,85%-31,53%. Τώρα, βέβαια, το σκηνικό έχει αλλάξει άρδην. Στις εκλογές του περασμένου Ιουνίου ο θρίαμβος της Ν.Δ. με 40,56% έναντι της πανωλεθρίας του ΣΥΡΙΖΑ με 17,83% δημιούργησε νέες ισορροπίες. Πολύ περισσότερο που σε όλες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις η εκτίμηση ψήφου δείχνει τη Ν.Δ. πάνω από 35%, το ΠΑΣΟΚ στη δεύτερη θέση να κινείται γύρω στο 15% και τον ΣΥΡΙΖΑ να καταρρέει στην τρίτη θέση και να κινείται πάνω-κάτω στο 12%.

ΠΑΡΑΔΟΞΩΣ το μεγάλο πρόβλημα αυτή τη στιγμή στη χώρα μας το έχει η αντιπολίτευση. Στην πραγματικότητα, όμως, μόνο παράδοξο δεν είναι. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ ασκούν πολιτική μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Λένε «όχι» σε πράγματα τα οποία είναι αυτονόητα για τους πολίτες εν έτει 2023. Δεν ψήφισαν την επιστολική ψήφο για τους Ελληνες του εξωτερικού. Γκρινιάζουν και αμφιταλαντεύονται για την προμήθεια των F-35. Πιθανότατα θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο για τα μη κρατικά ΑΕΙ. Ενώ, παράλληλα, στηρίζουν τις καταλήψεις στα ΑΕΙ και καταστροφολογούν καθημερινά.

ΤΗΝ ώρα, μάλιστα, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης όχι μόνο υλοποιεί μεταρρυθμίσεις, αλλά κάνει και κινήσεις πρωτόγνωρες για το πολιτικό σύστημα. Εγινε ο πρώτος πρωθυπουργός που πήγε σε αγροτικό μπλόκο, για να συζητήσει με τους γεωργούς τα αιτήματά τους.

ΑΠΟ τι θα κριθεί, όμως, το ποσοστό της Ν.Δ.; Προφανώς και οι μεταρρυθμίσεις παίζουν ρόλο. Αλλά το σημαντικότερο είναι η τσέπη. Εδώ υπάρχει το κορυφαίο πρόβλημα της ακρίβειας, που βασανίζει τα ευάλωτα νοικοκυριά και τη μεσαία τάξη.

Η κυβέρνηση έδωσε αυξήσεις σε συντάξεις, σε μισθούς Δημοσίου, ενώ ετοιμάζεται να αυξήσει τον κατώτατο μισθό πάνω από τα 820 ευρώ στον ιδιωτικό τομέα. Κινήσεις που βρίσκονται σε σωστή κατεύθυνση.

ΑΠΟ εκεί και πέρα, όμως, οι πολίτες πρέπει να δουν εμπράκτως τον πληθωρισμό της απληστίας σε προϊόντα και υπηρεσίες να φρενάρει και, γιατί όχι, και κάποιες μειώσεις τιμών.

ΣΕ συνδυασμό με τη διαρκή μείωση της ανεργίας, που πυροδοτεί αυξήσεις αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα, μπορούν να διατηρηθούν οι θετικές προσδοκίες για την επόμενη μέρα.

ΚΑΙ η Ν.Δ. να κατακτήσει μία ακόμη ισχυρή νίκη στις ευρωκάλπες. Μετά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει έναν «καθαρό διάδρομο» τριών ετών για την υλοποίηση ακόμα πιο ρηξικέλευθων μεταρρυθμίσεων και τη συνέχιση της αύξησης των εισοδημάτων. Με φόντο μια νέα Ελλάδα του 2030.

Ελεύθερος Τύπος