Το περιβάλλον μέσα από τα covid μάτια

Γράφει ο Δημοσθένης Δαββέτας, Καθηγητής φιλοσοφίας της τέχνης , ποιητής, εικαστικός

Μετα την τελευταία διεθνή Συνάντηση ενενήντα αρχηγών κρατών στο Παρίσι για να μιλήσουν για το κλιματικό ζήτημα, δεν υπήρξε αλλη. Βέβαια, υπήρξε το θέμα covid, ενω έχουμε την επιστροφή των Αμερικανών του Μπαιντεν στην οικολογική οικογένεια.

Δίπλα σ’αυτούς οι πιο μεγάλες διεθνώς επιχειρήσεις και η αφρόκρεμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής πραγματικότητας. Σε συνεργασία με την Παγκόσμια τράπεζα και τον ΟΗΕ, οι κυβερνήσεις κι οι χώρες τους ετοιμάζονται να δουν το περιβάλλον πλέον μεσσ απο τα covidματια. Πολλοί ηγέτες θα εκμεταλλευτούν το γεγονός της covidεμπειριας για να ενισχύσουν την πολιτική τους εικόνα . Επειδή για πολύ καιρό κάποιοι ηγέτες κατηγορήθηκαν ότι έβαζαν σε δευτερεύουσα θέση τα περιβαλλοντολογικά ζητήματα , αυτή την φορά θα φροντίσουν να δώσουν σημαντική δημοσιότητα στο αναμενόμενο κλιματικό μεταcovid μέλλον του πλανήτη.

Έτοιμη λοιπόν η επιστροφή γι’αναζητηση του ηγετικού ρόλου που θα στηριχθεί σε νέες οικολογικές συμφωνίες.. Βέβαια τ’ αποτελέσματα θα δείξουν κατα ποσον θα υπάρξει πραγματικά περιβαντολογικο ενδιαφέρον. Οι προηγούμενες δεσμεύσεις οπως πχ αυτη της COP21 το 2015 δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί σ’οτι αφορούσε την συγκράτηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Συνεπώς καλύτερα που σ’αυτην την νέα συνάντηση “one planet summit” δεν έγιναν εντυπωσιακές ανακοινώσεις. Στην πραγματικότητα πέρα από τις μεγαλόσχημες ανακοινώσεις και την αδυναμία ηγετών και κρατών να βοηθήσουν στην προστασία του περιβάλλοντος ,αυτοί που εκμεταλλεύονται γόνιμα την κατάσταση είναι οι επιχειρηματιες κι οι επιχειρήσεις. Φροντίζοντας με καινοτομικές τεχνικες ναχουν προτάσεις για το περιβάλλον και την προστασία του, ταυτόχρονα φροντίζουν και τα κέρδη τους.

Κι είναι αυτό το πνεύμα που πρεπει να προσεχθει στην νεα μεταcovid οικολογικη περιπετεια. Η προστασία του κλίματος να μην συμπορεύεται κι εξαρταται υποχρεωτικα με τα κέρδη των επιχειρήσεων .

Ο σοσιαλιστής Φαμπιούς το ειχε είπε παλιοτερα δίχως περιστροφές: Ας προσπαθήσουμε όλοι ώστε αυτή η “ηθική ανάγκη ” προστασίας του κλίματος να γίνει ” μια καλή επικερδής επιχειρηματικότητα “. Όσο και να ενοχλεί μια τέτοια πρόταση τους ρομαντικούς ανιδιοτελείς υποστηρικτές του περιβάλλοντος άλλο τόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική: οι επιχειρήσεις αντιλαμβανόμενες ,την ,από την πίεση του κοινού ,ανάπτυξη των οικολογικών θεμάτων, κάνουν business και οικολογία κι οικονομία μοιάζουν να συγχρονίζονται.

Αφήνοντας λιγο στην άκρη τα φιλανθρωπικά ζητήματα ρίχνουν το βάρος , το μεν χρηματοπιστωτικό σύστημα ,στις ενέργειες fossiles για να πριμοδοτήσουν τις επενδύσεις στην ενεργητική καινοτομική μετάβαση , ενώ οι μεγάλες επιχειρήσεις στηρίζουν τις δραστηριότητες που είναι σύμφωνες με τις οικολογικές προτεραιότητες .

Πρόκειται για μια πρώτη συνέργεια πολιτικής – επιχειρήσεων – οικονομίας στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης. Πρόκειται για την πιο ξεκάθαρη επέμβαση-συμμετοχή του επιχειρησιακού παράγοντα σε ζητήματα του περιβάλλοντος. Θα δούμε σύντομα κατά πόσον όλη αυτή η συνοδοιπορία θα βοηθήσει το κλίμα η μόνο τα κέρδη των επιχειρήσεων .