Τι να ξεχάσουμε;
Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Αναρωτήθηκε στην ομιλία του, στη Βουλή, ο Τσίπρας γιατί θυμόμαστε το παρελθόν, ενώ αυτός μιλά για το παρόν και το μέλλον. Θα έπρεπε, κατά τη γνώμη του, να είχαμε ξεχάσει τις πιο τρομακτικές μέρες, από Μεταπολιτεύσεως, που έζησε η Ελλάδα.
Να ξεχάσουμε τον Νοέμβρη του 2014, όταν η οικονομία, με τις μεταρρυθμίσεις που έκανε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, έπαιρνε τα πάνω της, κι αυτός, από πάθος εξουσίας, παρέσυρε τα πάντα. Με τα επαίσχυντα ψέματά του, υποσχόμενος τα άρρητα και αθέμιτα, κατέστρεψε τόση δουλειά της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Πετάχτηκαν στα σκουπίδια και οι θυσίες των πολιτών, που είχαν δεινοπαθήσει.
Να ξεχάσουμε τα ψέματά του ότι βρήκε άδεια τα ταμεία. Αλήθεια, αφού τα βρήκε άδεια, πώς πορεύτηκε το πρώτο επτάμηνο, όταν η δική του τέλεια άγνοια και η πορεία στην Ευρωπαϊκή Ενωση του Βαρουφάκη, σαν τρελό φορτηγό, «στέγνωσαν» τα πάντα;
Ηταν τόσο τυφλωμένος για την κατάληψη του Μαξίμου, που εκβιάζοντας τους ψοφοδεείς τού Κουβέλη και παρασύροντας τους ανερμάτιστους του Καμμένου να μην ψηφίσουν ως Πρόεδρο τον ευπρεπή και ήρεμο Δήμα, έσυρε την Ελλάδα πίσω, στα αδιέξοδα του 2011.
Να ξεχάσουμε και την κασέτα στη μονταζιέρα του Λαζόπουλου, που την παρουσίασε σε πρωινό τηλεοπτικό πρόγραμμα έχοντας στο πλευρό του τον Παύλο Χαϊκάλη, ο οποίος δήθεν αποκάλυπτε προσπάθεια εξαγοράς του! Ποιος; Ο Χαϊκάλης.