Τελικά, χρειάζονται εκλογές τώρα;
Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, σύμβουλος επιχειρήσεων – συγγραφέας
Δεν φθάνει που συνήθως λίγους μήνες μετά τις εκλογές αρχίζουμε τη συζήτηση για την ημερομηνία των επόμενων, τώρα περάσαμε στο επόμενο στάδιο όπου πρέπει να αναλύσουμε το γιατί ένας πρωθυπουργός δεν επιλέγει να καταστρατηγήσει το δικαίωμα εξάντλησης της τετραετίας, βρίσκοντας αστείες δικαιολογίες, που σπάνια έχουν σχέση με το πνεύμα του νόμου, για να προκηρύξει πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εφόσον επιβεβαιωθούν τα δεδομένα, επιλέγει τη σταθερότητα από την πιθανότητα πολιτικών αναταράξεων σε μια πολλαπλώς ασταθή περίοδο.
Ασταθής οικονομικά, με τον πληθωρισμό να παραμένει για μεγάλο διάστημα δομικό πρόβλημα κι όχι απλώς συνδεόμενο με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση.
Ασταθής εθνικά, με τις Τουρκικές προκλήσεις να εντείνονται όσο πλησιάζει η δική τους εκλογική μάχη. Ποιος επιθυμεί σε αυτή την αστάθεια, να προστεθεί και μια εγχώρια πολιτική ανισορροπία με πολλαπλές εκλογές και πιθανότατα συμμαχίες κυβερνήσεις, προϊόν συμβιβασμών;
Από την άλλη, όσοι επιμένουν στην επίσπευση των εκλογών, τονίζουν ακριβώς την ύπαρξη όλων αυτών των παραγόντων και την προοπτική επιδείνωσης τους, ως την κατάλληλη αφορμή για να επιδιωχθεί τώρα, έστω και μέσα από αλλεπάλληλες κάλπες, η συνέχιση της σταθερής κυβερνητικής πορείας για μια ακόμη τετραετία, έτσι ώστε να μη τεθεί σε κίνδυνο η μετάβαση στην αναπτυξιακή μονιμότητα.
Προσθέτουν μάλιστα ότι δημοσκοπικά η πρωτιά είναι δεδομένη για τη ΝΔ, κι η αποτύπωση της στιγμής της φέρνει σε μια απόσταση 2-4% από την αυτοδυναμία σε δεύτερες εκλογές.
Βέβαια, η απλή αναλογική δημιουργεί πιο έντονες διαθέσεις αποσυσπείρωσης, λόγω της βέβαιης αδυναμίας επίτευξης αυτοδυναμίας, παραπέμποντας περισσότερο σε κλίμα ευρωεκλογών πάρα εθνικών. Για παράδειγμα, ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, με διαχρονικές ρίζες στο ΠΑΣΟΚ, να προτιμήσουν το Κίνημα, ενώ κάποιοι δεξιοί ψηφοφόροι να στραφούν παροδικές προς άλλους σχηματισμούς στα δεξιά της ΝΔ.
Αυτό όμως που ίσως να είναι ένας ακόμη παράγοντας, εξάντλησης της κυβερνητικής θητείας να είναι κι η “αριστερή συμμαχία” που κανείς δεν παραδέχεται ευθέως αλλά όλοι την καλοβλέπουν. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, ως τον μοναδικό τρόπο επανόδου στην εξουσία όσο και το ΠΑΣΟΚ που πολλά στελέχη του θεωρούν σφάλμα τη νέα συμπόρευση με τη… Δεξιά, ακόμη κι ο Βαρουφάκης που νιώθει ως άμεση δικαίωση την αναβάθμιση του σε κυβερνητικό εταίρο.
Μάλιστα η τελευταία δημοσκόπηση της MRB, δίνει στην εκτίμηση ψήφου 12% στα εκτός βουλής κόμματα, κατεβάζοντας τον πήχη της αυτοδυναμίας γύρω στο 44%, το οποίο ω του θαύματος αγγίζει η τριανδρία, Τσίπρα – Ανδρουλάκη – Βαρουφάκη!
