Τα μυστικά του ανασχηματισμού

Γράφει ο Αγκιτάτορας

Στις αρχές της χρονιάς έγραφα στο Έρχεται ανασχηματισμός; ότι μετά την εκλογή ΠτΔ, κυβερνητική προτεραιότητα είναι η αναπτυξιακή πορεία της χώρας κι ότι αν χρειαζόταν ανασχηματισμός αυτός θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί κατά το φθινόπωρο, αφού θα έχει αξιολογηθεί η πορεία μιας ολόκληρης χρονιάς στην εξουσία.

Επεσήμανα, μάλιστα, ότι θα είχε μεγαλύτερη αξία αν αφορούσε δομικές αλλαγές, συγχωνεύσεις υπουργείων, μεταφορές αρμοδιοτήτων και προσανατολιζόταν, μέσα στα πλαίσια του κρατικού ψηφιακού μετασχηματισμού, στη λογική του πιο ευέλικτου και λειτουργικούς σχήματος.

Βέβαια, από τότε έτρεξε πολύ νερό στο μύλο των εξελίξεων κι η πανδημία ανέτρεψε κάθε σχεδιασμό. Επιμένω όμως ότι η προτιμότερη στιγμή για ανασχηματισμό είμαι μετά την επόμενη ΔΕΘ, σε συνδυασμό με έναν ολοκληρωμένο απολογισμό πεπραγμένων και την οριοθέτηση των νέων στόχων μέσα στο διαρκώς μεταβαλόμενο πλαίσιο.

Σκοπός του Κυριάκου Μητσοτάκη θα πρέπει να είναι η ανασυγκρότηση δυνάμεων και η διοικητική αναβάθμιση, όχι η ικανοποίηση βουλευτικών φιλοδοξιών ή οι γεωγραφικές και εσωκομματικές ισορροπίες. Το ζητούμενο δεν είναι η μετακίνηση “φιλικότερων” προς τον πρωθυπουργό προσώπων σε νέους, λιγότερο κοινωνικά συγκρουσιακούς υπουργικούς θώκους, ούτε αντίστοιχα ο… εξωστρακισμός “αντιφρονούντων” σε θέσεις “φωτιά” με τεράστια ανοιχτά ζητήματα.

Κάποιοι διαρρέουν ότι αποκλείονται από πιθανή υπουργοποίηση βουλευτές περιφερειών όπου θα πολιτευθούν για πρώτη φορά σημερινοί υπουργοί. Άλλοι πάλι μιλούν για ακόμη μεγαλύτερη αξιοποίηση εξωκοινοβουλευτικών στελεχών από τον χώρο της Κεντροαριστεράς.

Η χώρα μας βρέθηκε άθελα της στο μάτι ενός απρόβλεπτου κυκλώνα, ακριβώς τη στιγμή που δημιουργούνταν οι προϋποθέσεις για οριστική επάνοδο στην κανονικότητα. Η σοβαρότητα που διέκρινε τη διαχείριση της νέας κρίσης οφείλει να αποτελεί οδηγό και για τις όποιες θεσμικές αλλαγές. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο σε μικροπολιτικές τακτοποιήσεις.