Τα καλά πρέπει να λέγονται και να αναδεικνύονται

Γράφει ο Σωτήρης Χήνος

Ομολογώ ότι δεν περίμενα το εν λόγω τολμηρό βήμα από το υπουργείο παιδείας, που στα 3 χρόνια διακυβέρνησης, χαρακτηρίστηκε από αναποφαστιστικότητα.
Γιατί δεν το περίμενα; Για 2 βασικούς πολιτικάντικους τακτικίστικους λόγους:

1. Για να μην κατηγορηθεί ότι καταργεί τις κομματικές (όχι πολιτικές) παρατάξεις τη χρονιά που υπάρχει σοβαρή αμφισβήτηση για την πρωτιά της ΔΑΠ.

2. Για να μην βάλει ένα θέμα που μπορεί να δημιουργήσει ισχυρές αντιδράσεις της φωνασκούσης μειοψηφίας σε χρόνο πολύ κοντικό σε εκλογές.

Βάσει των ανωτέρω, το 99% των κυβερνήσεων, θα το άφηνε για μετά τις εκλογές, ή σε ανύποπτο χρόνο. Και για να προσπεράσεις τους εύκολους τακτικισμούς χρειάζονται κοχόνες. Προφανώς η κυβέρνηση νιώθει και κοινωνικά ισχυρή και ότι έχει την αποκλειστική πρωτοβουλία των κινήσεων. Εν τούτοις, σπανίως αναλαμβάνονται τέτοια ρίσκα.

Η ψήφιση του νομοσχεδίου πρέπει να συνοδευτεί από πανελλαδική συνδιάσκεψη της ΔΑΠ που να αποφασιστεί η οριστική αναστολή της δραστηριότητάς της στις σχολές, με τη μορφή που είχε από το 1974 μέχρι και σήμερα. Και να συμπαραταχτεί με τους ενεργούς, πραγματικούς φοιτητές στην άμεση δημιουργία ελεύθερων, ακομμάτιστων, μαζικών, πραγματικά φοιτητικών συλλόγων….Για να ξεμπερδεύουν μια και καλή τα ΑΕΙ μας από τη σημερινή απόλυτη ξεφτίλα.

Οι λοιπές προβλέψεις είναι επίσης προς τη σωστή κατεύθυνση. Τόσο η επαναφορά του συμβουλίου διοίκησης, που είχε νομοθετήσει η Διαμαντοπούλου και κατάργησε ο ισόβιος φοιτητής Φίλης.
Πανεπιστήμια χωρίς τεχνοκρατικό εξειδικευμένο management δεν είναι πανεπιστήμια, είναι κ@λοχανεία.
Επίσης θετική η δυνατότητα παρακολούθησης μαθημάτων σε άλλο ΑΕΙ (εσωτερικό Erasmus), ακόμα και άλλης θεωρητικής κατεύθυνσης….

Άντε να δούμε…