Συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου: Ένα βήμα προς τη Χάγη;
Γράφει ο Αγκιτάτορας
Δεν γνωρίζουμε ακόμα όλες τις λεπτομέρειες της συμφωνίας για την μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου. Οπότε οποιαδήποτε δήθεν βαθυστόχαστη ανάλυση στηρίζεται περισσότερο σε αρνητικούς συναισθηματικούς παράγοντες ή στο γενικότερο θετικό διπλωματικό κλίμα που καλώς δημιουργεί το γεγονός ότι ένα ακόμη σημαντικό εθνικό μέτωπο μπαίνει σε φάση ολοκλήρωσης.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η χώρα μας έδωσε διπλή απάντηση στο άτυπο, κι εν πολλοίς παράνομο, τουρκολυβικό σύμφωνο. Τόσο η χάραξη της ΑΟΖ με την Ιταλία, πάνω στη βάση της συμφωνίας του ’77, όσο και η αντίστοιχη, έστω μερική, κίνηση με την Αίγυπτο, επιδεικνύουν τη στιβαρότητα των θέσεων της ελληνικής πλευράς και την αναντίρρητη ισχύ των διεθνών συνθηκών και του Δίκαιου της θάλασσας.
Η διαφωνία της Αιγύπτου για την επήρεια του Καστελόριζου στην ΑΟΖ ήταν γνωστή και δεν ανέμενε κανείς να διευθετηθεί τόσο εύκολα το ομολογουμένως πιο δύσκολο σημείο. Άλλωστε η Αίγυπτος, παρά την αντίθεση της στην Τουρκία, που εντάθηκε μετά την εμπλοκή Ερντογάν στα εσωτερικά της Λιβύης, δεν θα προχωρούσε σε μια κίνηση που και η ίδια θεωρεί ότι σηκώνει συζήτηση. Προς το παρόν καταγράφουμε μια ακόμη επιτυχία αλλά με συγκεκριμένες παραχωρήσεις και κενά για μελλοντική διευθέτηση.
Όμως αυτή η συμφωνία βάζει ταφόπλακα στα όνειρα της Τουρκίας για απρόσκοπτη πρόσβαση στην Αν. Μεσόγειο, καθιστώντας πρακτικά ανενεργό το σχέδιο που επιχείρησε να επιβάλλει στη διεθνή κοινότητα. Κι αυτό είναι μια πολύ καλή αρχή.
Μπορεί να μην πρόκειται για ολοκληρωτική νίκη αλλά είναι μια ακόμη στρατηγική κίνηση στη διπλωματική σκακιέρα που ενισχύει περαιτέρω τα ελληνικά επιχειρήματα έναντι του Ερντογάν. Αν αυτά τα βήματα οδηγούν στη Χάγη και με ποια ζητούμενα, μένει να το δούμε αναλόγως των αντιδράσεων της Τουρκίας.
