Πόσο «μετρημένο» μπορεί να είναι το πακέτο της ΔΕΘ;
Γράφει ο Άγγελος Κωβαίος
Η διακινούμενη αίσθηση, μέσω των διαύλων της κυβέρνησης, για τις εξαγγελίες Μητσοτάκη το ερχόμενο Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη, θέλει το «πακέτο» να είναι μετριοπαθές και συγκρατημένο. Αυτό άλλωστε θέλησε να υπογραμμίσει την προηγούμενη εβδομάδα και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, κατά τη δημόσια εισήγηση του στο υπουργικό συμβούλιο.
Ωστόσο, βασίμως μπορεί κανείς να εικάσε,ι ότι πρόκειται για μία κλασική επικοινωνιακή επιλογή, η οποία παγίως ακολουθείται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Η αλήθεια είναι ότι οι ανάγκες για κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια, ή μάλλον για μερικά δισ. μπορεί να προεξοφληθούν και αν λάβει κανείς υπόψη μερικές ακόμη παραμέτρους, θα μπορούσε να ποντάρει ότι μπορεί μεν να μην «τιναχθεί η μπάνκα στον αέρα», αλλά ότι σίγουρα τα δημοσιονομικά περιθώρια θα φτάσουν στα απώτατα όρια τους.
Ποιες είναι παράμετροι που θα πρέπει να συνεκτιμήσει κανείς;
Πρώτον, ότι έρχονται εκλογές. Δεύτερον, ότι όσο η Ευρώπη παρακολουθεί παραλυμένη τον Πούτιν, ο Μητσοτάκης δεν θα κάτσει να περιμένει – άλλωστε δεν είναι πλέον καν υπό δημοσιονομική επιτήρηση.
Τρίτον, ότι υπάρχει η βάσιμη προσδοκία πως η ανάπτυξη του ’22 θα ξεπεράσει κάθε προσδοκία.
Όλα αυτά καλά, το χρήμα θα μοιραστεί και από εκεί και πέρα, τα φλέγοντα ζητήματα είναι άλλα. Κατ’ αρχάς, αν θα πιάσει τόπο ή θα πέσει σε ένα βαρέλι δίχως πάτο και εν συνεχεία, πώς θα αξιολογηθούν αυτά από τις αγορές, στις οποίες προσβλέπουμε για δανεισμό, διεκδικώντας και την ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας.
Μπορεί όλα αυτά να μην είναι και τόσο απλά και ανώδυνα.