Ομαλή Μετάβαση

Γράφει ο Νίκος Μιχαλόπουλος, Ελεύθερος Επαγγελματίας

Η υποθετική θέση της Νέας Δημοκρατίας αναφορικά με την θέση της για τον δημόσιο τομέα, έχει γίνει στοιχείο προπαγάνδας για τους αντιπάλους της. Κάποιοι προκειμένου να αντλήσουν ψήφους κατηγορούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη πως θα απαξιώσει το δημόσιο, πραγματοποιώντας χιλιάδες απολύσεις. Αλλά υπάρχουν και άλλοι, οι οποίοι από την αντίθετη κατεύθυνση τον κατηγορούν ως «κρατιστή» θεωρώντας πως θα διατηρήσει το δημόσιο, τροφοδοτώντας το με δικά του στελέχη! Από ότι καταλαβαίνετε οι δυο αυτές εκ διαμέτρου αντίθετες τάσεις πολιτικών επιθέσεων αλληλοαναιρούνται που σημαίνει πως εμπίπτουν σε μια πολιτική συκοφαντία με σκοπό την παραπλάνηση του εκλογικού σώματος! Τι συμβαίνει όμως πραγματικά;

Βαθύ πελατειακό κράτος!! Μια φράση που χαρακτηρίζει την ελληνική νοοτροπία! Ένα στοιχείο που συνέβαλε στην παρακμή και την γιγάντωση του ελληνικού δημοσίου. Έχουμε ακούσει αρκετές φορές την φράση ότι επειδή δεν πέρασε η Ελλάδα τον διαφωτισμό, δεν αναπτύχθηκε ιδεολογικά και δεν μπορούσε να αναπτυχθεί όπως η υπόλοιπη Ευρώπη.

Αρκετοί το λαμβάνουν αυτό ως προσβολή, αλλά είναι η πικρή αλήθεια, δεν είναι υποτιμητικό αλλά στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, το έθνος μας δεν γνώρισε τις νέες φιλοσοφικές τάσεις, την βιομηχανική επανάσταση και την ελεύθερη αγορά! Δεν έμαθε να παράγει χρήμα!

Τα χρόνια υποδούλωσης άλλαξαν την νοοτροπία του, μαθαίνοντας τον λαό να είναι υποτελής σε Κοτζαμπάσηδες και τοπικούς άρχοντες, η εργασία έγινε δουλεία, δημιουργώντας την νοοτροπία ότι μόνο η εξαρτημένη και η μόνιμη εργασία είναι δουλειά.

Με την απελευθέρωση, ο κάθε εκλεγμένος πολιτειακός άρχοντας έπαιρνε υπό την προστασία του, δίνοντας τους νευραλγικές θέσεις και αξιώματα του δημοσίου, ως αντάλλαγμα για την στήριξη τους, ανθρώπους που τον βοήθησαν! Όταν άλλαζε η κυβέρνηση, όλοι αυτοί οι άνθρωποι έπαυαν της εργασίας τους, καθώς σε αυτές τις θέσεις τοποθετούνταν υποστηριχτές της νέας κυβέρνησης! Οι απολυμένοι υπάλληλοι, (Παυσανίες όπως τους αποκαλούσαν), συνήθιζαν να διαδηλώνουν κλαίγοντας στην Πλατεία Αισχύλου, η οποία λόγω των οδυρμών των απολυμένων, μετονομάστηκε σε Πλατεία Κλαυθμώνος!

Δεδομένου πως δεν υπήρχε αξιοκρατία και για να σταματήσει αυτή η κατάσταση, ο Ελευθέριος Βενιζέλος ψηφίζει στην αναθεωρητική Βουλή το 1911, ψήφισμα για την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, προκειμένου να μην γίνονται υποχείρια της εκάστοτε κυβέρνησης!

Οι Έλληνες δεν είχαν αναπτύξει την επιχειρηματικότητα! Δεν είχαν μάθει να παράγουν χρήμα με αποτέλεσμα αυτή η σταθερή εργασία να γίνει αυτοσκοπός για τους τότε νέους, οι οποίοι βολεύονταν με μια εισοδηματική σταθερότητα, στην συνέχεια με την συνδικαλιστική δράση, τα σωματεία των δημοσίων υπαλλήλων γιγαντώθηκαν με αποτέλεσμα να ορίζουν εκείνοι την κυβέρνηση ανάλογα με τα πολιτικά ανταλλάγματα! Αυτό το εκμεταλλεύτηκε ο λαοπλάνος Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος διορίζοντας πολύ κόσμο παραχωρώντας τους πρωτοφανή προνόμια, εξαγόρασε την συνείδηση και τις ψήφους τους χτίζοντας ένα ολόκληρο κράτος, μια εξουσία πάνω στο κόμμα του!

Με τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα αποσυμφόρησης του δημοσίου τομέα και την σταδιακή μείωση του, με την σωστή αξιολόγηση και επιμόρφωση των υπαλλήλων του! Αλλά αυτό πως θα γίνει;

Υπάρχουν πολλοί που απαιτούν την άμεση απόλυση δημοσίων υπαλλήλων, κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για την οικονομία της χώρας, στα χρόνια της κρίσης, η χώρα έχει ήδη γεμίσει με ανέργους κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα, δεν χρειάζεται να χυθεί άλλο οικονομικό αίμα τόσο απότομα γιατί αν η χώρα γεμίσει με ανέργους θα μειωθεί ακόμα περισσότερο η κυκλοφορία του χρήματος, μια αλυσιδωτή αντίδραση με δυσχερή οικονομικά αποτελέσματα!

Η αποσυμφόρηση του δημοσίου μπορεί να στηριχτεί αρχικά σε τρεις άξονες!

Εθελουσία έξοδο με κίνητρα και ταυτόχρονη κατάργηση μη νευραλγικών και παραγωγικών θέσεων του δημοσίου.

Ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ και ρύθμιση ώστε να εισέλθουν και να επενδύσουν εταιρείες, σπάζοντας τα κρατικά μονοπώλια, συμβάλλοντας στον ελεύθερο ανταγωνισμό και την μείωση της ανεργίας.
Προστασία και κίνητρα για την έναρξη ελεύθερων επαγγελμάτων και εταιρειών, ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.

Κάθε δημόσια υπηρεσία να ετοιμάζει έκθεση προϋπηρεσίας, ικανοτήτων και δεξιοτήτων του, η οποία θα συντάσσεται από ανεξάρτητο οργανισμό αξιολόγησης, ετησίως ανανεούμενο. Αυτή η πιστοποίηση θα είναι η απόδειξη πως αξίζει να διαθέτει αυτήν την θέση εργασίας, όπως επίσης θα μπορεί να την χρησιμοποιήσει σαν συστατική επιστολή, προκειμένου να μετακινηθεί από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα.

Τέλος, όσοι τοποθετήθηκαν παράνομα σε θέσεις δημοσίου με την τελευταία κυβέρνηση, θα τεθούν σε διαθεσιμότητα, όχι εκδικητικά αλλά επειδή σε περίοδο που είχαν παγώσει οι προσλήψεις, μπήκαν από την «πίσω πόρτα» αδικώντας άλλους, που πιθανότατα διέθεταν περισσότερα προσόντα.

Σε μια οικονομία που πεθαίνει, είναι ανήθικη προπαγάνδα να εκφοβίζεις, ή να διχάζεις!

Το δημόσιο δεν γίνεται να διατηρηθεί έτσι όπως είναι, γιατί λειτουργεί ανασταλτικά στην οικονομική ανάπτυξη και οι αλλαγές είναι αναγκαίες. Και αυτοί, που επιδιώκουν να παρουσιάσουν πως για την οικονομική παρακμή υπεύθυνοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, λαϊκίζοντας προς την αντίθετη κατεύθυνση, κάνοντας πρόταση να απολυθούν όλοι, γίνεται εκ του ασφαλούς και για λόγους εντυπωσιασμού, καθώς έτσι θα καταντήσουμε μια χώρα ανέργων με την οικονομία μας να βυθίζεται περισσότερο. Η μετάβαση, απαιτεί λεπτούς χειρισμούς και πρέπει γίνει σταδιακά. Ενισχύεις τον ιδιωτικό τομέα, δημιουργείς τομείς απασχόλησης και μειώνεις σε ανάλογο βαθμό το δημόσιο, κρατώντας την ισορροπία με γνώμονα την ανάπτυξη, την κυκλοφορία του χρήματος και την ευημερία όλων!