Οικονομία του υδρογόνου και ευρωπαϊκή πράσινη στρατηγική

Γράφει ο Βαγγέλης Αντωνιάδης

Στις μέρες μας το υδρογόνο αποτελεί μόλις το 2% της κατανάλωσης ενέργειας και η χρήση του αφορά σχεδόν αποκλειστικά στην διαδικασία παραγωγής χημικών προϊόντων, όπως πλαστικών και λιπασμάτων.

Σχεδόν το σύνολο της παραγωγής υδρογόνου παράγεται με κύριο καύσιμο το φυσικό αέριο, που εκπέμπει μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα στην διαδικασία παραγωγής, γεγονός που προκαλεί σημαντική περιβαλλοντική επιβάρυνση.

Η ευρωπαϊκή πράσινη στρατηγική αποσκοπεί στην μεσοπρόθεσμη ολοκλήρωση ενός ευρύτερου ενεργειακού δικτύου παραγωγής ενέργειας, του οποίου όλοι οι κλάδοι θα λειτουργούν ολοκληρωμένα και απαλλαγμένα από τον άνθρακα. Σ αυτό το υπό διαμόρφωση σύστημα το υδρογόνο πρόκειται να αποτελέσει δομικό στοιχείο καθώς ο ρόλος αλλά και το ευρύτερο πεδίο εφαρμογής του καθιστούν αναγκαίες νέες προσεγγίσεις.

Ακριβώς στο πλαίσιο που διαμορφώνει αυτή η στρατηγική, τον περασμένο Ιούλιο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε ένα νέο ειδικό πρόγραμμα για το υδρογόνο. Στόχος του νέου ειδικού project αποτελεί η ενοποίηση διαφόρων επιμέρους τμημάτων, από την έρευνα και την καινοτομία ως την παραγωγή και τις υποδομές που θα αθροίζει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Όπως ένα αποτελεσματικότερο και συνάμα κυκλικό σύστημα στο οποίο η πλεονάζουσα ενέργεια θα αποθηκεύεται με στόχο να επαναχρησιμοποιηθεί.

Ένα καθαρό σύστημα παραγωγής και διάθεσης ηλεκτρικής ενέργειας με αμεσότερες μορφές ηλεκτροδότησης τομέων τελικής χρήσης όπως η θέρμανση, οι μεταφορές και τα Logistics και κυρίως η βιομηχανία και ειδικότερα η βαριά βιομηχανία.