Οι πολίτες ψήφισαν Ν.Δ. και κυρίως Κυριάκο…
Γράφει ο Αντώνης Πανούτσος
Μερικές φορές πρωθυπουργοί εκλέγονται ανεξάρτητα από το κόμμα με το οποίο πολιτεύονται. Συμβαίνει όταν ένας αριθμός ψηφοφόρων ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης αντιλαμβάνεται ότι είναι οι μόνοι που μπορούν να εγγυηθούν το μέλλον της χώρας. Το κλασικότερο παράδειγμα η εκλογή του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974. Η εκλογή που πέρασε στην ιστορία από τη φράση του Μίκη Θεοδωράκη «Καραμανλής ή τανκς».
Μετά την εισβολή στην Κύπρο και τη χούντα να έχει σηκώσει τα χέρια, μόνο ο Καραμανλής μπορούσε να αναλάβει την κυβέρνηση. Χωρίς να γίνει ανδρείκελο της χούντας, αλλά ούτε και των έξαλλων που μετά την επταετία ήθελαν αυτόματες εκκαθαρίσεις στον στρατό με τον κίνδυνο η Ελλάδα να μείνει ανυπεράσπιστη αμυντικά. Το 1974, 54,37% των ψηφοφόρων έδινε την εντολή στον Καραμανλή πιστεύοντας ότι είναι ο μόνος που μπορεί να εξομαλύνει την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και να την κρατήσει.
Κάτι ανάλογο ισχύει και με το 41% της 21ης Μαΐου στη Ν.Δ. Οι πολίτες ψήφιζαν τυπικά κόμμα. Περισσότερο όμως από κόμμα ψήφιζαν πρόσωπο για έναν λόγο. Για να μπορέσουν να ζήσουν επιτέλους όπως οι υπόλοιποι Δυτικοευρωπαίοι.
Οταν αναφέρομαι σε ομαλοποίηση της καθημερινής ζωής, δεν το γράφω μόνο για τα χρόνια της κρίσης. Ούτε για τις εμπνεύσεις τύπου «Δήμητρας» ή κατάληψης του Νομισματοκοπείου για να τυπώνουμε χρήματα που θα άξιζαν λιγότερο από το βάρος τους σε χαρτί. Αναφέρομαι στην καθημερινότητα του πολίτη που μετά τη μεταπολίτευση έχει περάσει στην κατοχή της Αριστεράς. Από το πρωί που θα ξυπνήσει και θα δει το antifa σύνθημα γραμμένο στον τοίχο του σπιτιού του μέχρι την ώρα που θα τελειώσει τη δουλειά του αλλά θα έρθει μία ώρα καθυστερημένος σπίτι επειδή οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς έκαναν απεργία σε συμπαράσταση στους εργαζόμενους στα ναυπηγεία και πάει λέγοντας. Για δεκαετίες ο Ελληνας έπρεπε να προσαρμόζει τη ζωή του στην πολιτική ατζέντα της Αριστεράς, είτε αυτή ήταν η στήριξη του αγώνα του λαού της Παλαιστίνης είτε ο αντιιμπεριαλιστικός αγώνας του λαού της Νικαράγουας.
Ο τομέας της καθημερινότητας του πολίτη πήγε πίσω με την απομάκρυνση του Χρυσοχοΐδη από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Απόδειξη οι τελευταίες επιθέσεις με μολότοφ στη Χαριλάου Τρικούπη και το σπάσιμο των μηχανημάτων ακύρωσης εισιτηρίων στο μετρό. Η επάνοδος του Χρυσοχοΐδη στο υπουργείο θα είναι σημαντική κίνηση αφού ένα άλλο χαρακτηριστικό των επιτυχημένων πρωθυπουργών είναι να διορθώνουν τα λάθη τους.
Ελεύθερος Τύπος