Οδός Αναρριχητικών 5

Διήγημα του Δημήτρη Χαδόλια

Η οδός Αναρριχητικών εδώ και κάποια χρόνια φιλοξενούσε όλα τα δυναμικά ανερχόμενα στρώματα πολιτών της Δημοκρατίας της Μπανάνας. Ο δρόμος ήταν πάντα σκουπισμένος, τα παρτέρια περιποιημένα, σύγχρονος λευκός φωτισμός παντού, τα δέντρα κλαδεμένα, η αποκομιδή των απορριμμάτων υποδειγματική.

Ναι, τα τελευταία χρόνια άρχιζε να ξαναθυμίζει την αρχοντική οδό των παλιότερών της κατοίκων, όπως ήταν πριν αποδοθεί στους προλετάριους του κόσμου. Οι άνθρωποι αυτοί έχοντας αφεθεί στη δυστυχία τους, και χωρίς καμία μέριμνα, χωρίς κανέναν σχεδιασμό, είχαν υποκινηθεί να εγκατασταθούν εκεί. Ακολούθησαν πολλά, η αξία των ακινήτων κατρακύλησε και οι παλιοί κάτοικοι της οδού την εγκατέλειψαν. Η κατασκευαστική του κ. Φαγάνα είχε τότε προχωρήσει σε μαζικές εξαγορές ακινήτων, σε ανακαινίσεις, σε έργα υποδομών για τη γειτονιά. Έθεσε μάλιστα επιτακτικά το αίτημα για ασφάλεια , επικαλέστηκε την ανάγκη για αναβίωση της παλιάς ωραιότητας του δρόμου. Οι προλετάριοι του κόσμου κατευθύνθηκαν προς άλλες γειτονιές και η οδός Αναρριχητικών ξανάγινε δρόμος για να ζουν οι καλές οικογένειες, δρόμος για να μεγαλώνουν παιδιά.

Στον αριθμό 5 ζούσε τα τελευταία δύο χρόνια ο μαχητικός πολιτικός κ. Κισσός, στο 11 ο πολιτικός αντίπαλός του κ. Αιθεροβάμων. Αρμόδιος να ξεφουρνίζει καθετί το νέο ο κ. Αιθεροβάμων, καθετί που θα οδηγούσε τους πολίτες της δημοκρατίας της Μπανάνας να ξεχάσουν, να απαρνηθούν τη ζωή τους όπως τη γνώριζαν, να ανοιχτούν σε νέους κόσμους. Ειδικότητά του να προτείνει νέους ακατανόητους αρχικά κανόνες ζωής και νέα ήθη. Απέναντί του ο κ. Κισσός ασπίδα προάσπισης του παλιού τρόπου ζωής , της παράδοσης , κι όλων όσων τόσα χρόνια είχαν κρατήσει όρθια την κοινωνία.

Η μαχητικότητά του αυτή πήγαζε από την εξαιρετική του ικανότητα να αντιλαμβάνεται τα όρια ανοχής των δικών του ψηφοφόρων οι οποίοι του ήταν άλλωστε απαραίτητοι. Σε αυτούς χρωστούσε τη νέα του ζωή στην οδό Αναρριχητικών. Συνεπώς έσπευδε να ξιφουλκεί ενάντια στην κάθε τρέχουσα πρόταση του κ Αιθεροβάμονος κατακεραυνώνοντας τον. Για τις λίγο παλαιότερες όμως….<<Αυτά ισχύουν παντού, Αυτό είναι εντάξει, Τα λύσαμε αυτά ως κοινωνία>> ήταν οι προσφιλείς του εκφράσεις. Αιθεροβάμων και Κισσός λοιπόν προχωρούσαν μπροστά την κοινωνία, ο πρώτος ξεφουρνίζοντας κάθε τι το καινούριο όσο κι αν ενοχλεί, βοηθώντας σε δεύτερο χρόνο στην εμπέδωση του ώστε κάποια στιγμή να αποτελέσει κανονικότητα ο δεύτερος. Κι ερχόταν έτσι μια Νέα Εποχή όλο και πιο κοντά, κι ένας τρόπος ζωής που κατά κάποιο περίεργο τρόπο έδειχνε να εξυπηρετεί κι ανθρώπους σαν τον κ, Φαγάνα.

Το πρωί εκείνης της μέρας ο κ. Κισσός έμπαινε στο σπίτι του γεμάτος κομπασμό κι αυτοπεποίθηση . Η νέα κόντρα του με τον κ. Αιθεροβάμων είχε μονοπωλήσει πάλι. Κάθισε αναπαυτικά στον καναπέ του, έβαλε στο ποτήρι λίγο από το πιο ακριβό του κρασί κι άνοιξε την τηλεόραση. Υπέροχα, είμαι παντού, σκέφθηκε και ξαφνικά: Ντρρρρρρρρρρρρρρρνννννννννννν χτύπησε το σταθερό τηλέφωνο

-Παρακαλώ

-Αναρριχητικών 5 εκεί; Φαγάνας από Γειτονία των Πλουσίων εδώ! Σε θέλω.

Ο κύριος Φαγάνας είχε μια νέα δουλεία για αυτόν, έπρεπε να έρθει κατεπειγόντως μια νέα ρύθμιση διαγραφής των χρεών του ομίλου του με εισηγητή τον ίδιο.

– Μα ναι βέβαια κ. Φαγάνα αλλά πρέπει να γίνει σωστά, βλέπετε πως ανεβαίνω μέρα με τη μέρα, σας παρακαλώ , δώστε μου κάποιο προπέτασμα καπνού, αφήστε μου κάποιους βαθμούς ελευθερίας.

-Ενταααααάξει, εντάξει, θα μηνύσω του Αιθεροβάμονα να πει και αύριο τα δικά του. Θα είσαι εκεί, θα γίνει ντόρος και κάπου στα ψιλά θα περάσετε και τα δικά μου.

– Κ Φαγάνα, σε κάθε περίπτωση θα γίνει το θέλημά σας! Σας παρακαλώ όμως! Η κόντρα μας για την πρότασή του για την υποχρέωση μηνιαίας προσκόμισης τιμολογίων αγοράς μόνο υψηλών στάνταρτς ζωοτροφών από ιδιοκτήτες κατοικιδίων νομίζω έχει πια κουράσει.

– Εντάξει αύριο θα στείλω τα Παλιόπαιδα τα Ατίθασα για ακτιβισμό έξω από το σπίτι σου.

– Λαμπρά! Λαμπρά! Σας είμαι υπόχρεος κ Φαγάνα! Στείλτε και κάμερες! Μια στιγμή! Πείτε τους μόνο το πρωί να έρθουν αφού πρώτα έχω φύγει.

– Καλααααά, καλά, λες και δεν έμαθες ακόμη πως αυτοί μετά τις 11 σηκώνονται. Άιντε πολύ ασχολήθηκα, κάντε ότι θέλετε αλλά αύριο θέλω τη ρύθμισή μου.

Την επόμενη η βουλή της Δημοκρατίας της Μπανάνας έζησε μια νέα φοβερή πολιτική γιγαντομαχία.

Ο Κισσός ήταν ασυγκράτητος.

-Καταδικάστε πια τη βία τι περιμένετε! Σταματήστε να παρέχετε πολιτική ομπρέλα σε αυτές τις συμμορίες!

Κι ο Αιθεροβάμων όμως ήρωας κι αυτός για το δικό του ακροατήριο:

-Θέλετε να γυρίσουμε σε σκοτεινές και ανελεύθερες εποχές! Από πότε τα φυλλάδια και οι φωνές στοιχειοθετούν αδίκημα! Σωπάστε κι ακούστε τους νέους μας!

Και πάλι ο Κισσός έλαβε έξαλλος το λόγο. Είχε ιδέες και μια στάση ζωής να προασπίσει:

-Εντάξει! Δικοί σας άνθρωποι είναι, το ξέρουμε όλοι άλλωστε! Δεν περιμέναμε να έχετε το θάρρος να καταδικάσετε αυτά που σας θρέφουν! Είστε όμως υπόλογοι για ότι γίνει στο μέλλον, κι ο λαός της Μπανάνας σας κατάλαβε και σας τιμώρησε!

Κι ο Αιθεροβάμων ξαναμίλησε. Οι αγωνιστικές του περγαμηνές και η πορεία της ζωής του, του υπαγόρευαν να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.

– Βία; Ποια βία να καταδικάσουμε; Δε θα ποινικοποιήσουμε τη διαμαρτυρία όσο κι αν το θέλετε! Αν πνίξουμε αυτής της μορφή την υγιή αντίδραση τότε ίσως έρθουν χειρότερα! Δεν είπατε κουβέντα όμως για τη βία των πολιτικών σας!

Η κόντρα ήταν οξύτατη και μονοπώλησε την επικαιρότητα της ημέρας. Κάπου στο περιθώριο εγκρίθηκε και μια τροπολογία ρύθμισης χρεών του ομίλου Φαγάνα.

Μετά από μια γεμάτη ημέρα έφτασε πια η ώρα για τον κ. Κισσό να επιστρέψει στο σπίτι του επί της οδού Αναρριχητικών 5. Το υπηρεσιακό αυτοκίνητό του σταμάτησε λίγα μέτρα από την πόρτα του. Κατέβηκε κι έκανε να ανοίξει την εξώπορτα της οικοδομής …

-Κύριε Συνάδελφε! Κύριε συνάδελφε! (Ακούστηκε λίγο πιο πέρα η φωνή του κ. Αιθεροβάμονος οποίος επέστρεφε στο 11 με μια σακούλα ψώνια από το συνοικιακό ντελικατέσεν). Το ότι φάγαμε λίγο τα μουστάκια μας σήμερα, εεε δεν είναι λόγος να μη μιλάμε, γείτονες είμαστε άλλωστε.

-Προς Θεού! Με παρεξηγήσατε! Άλλο οι δημόσιες κόντρες μας. Έχουμε και μια αστική ευγένεια άλλωστε. Αν και πέραν αυτής δε σας κρύβω ότι μου είστε εξαιρετικά συμπαθής. Πέραν των όσων ακόμη μας χωρίζουν δε μπορώ να μη σας αναγνωρίσω μαχητικότητα και ιδεολογική συνέπεια.

-Ω μα κι εσείς κ Κισσέ, από πλευράς σας είστε εξαιρετικός. Δε θα μπορούσαμε άλλωστε να υπάρξουμε ο ένας χωρίς τον άλλον. Δε σας κρύβω πως εύχομαι κάποια στιγμή να συμφωνήσουμε σε ένα ελάχιστο πλαίσιο και να συνεργαστούμε ώστε να πάει μπροστά ο τόπος.

– Δεν έχετε κι άδικο. Ίσως κάποια στιγμή Κισσός κι Αιθεροβάμων θα πρέπει να σηκώσουν από κοινού μανίκια για να περάσουμε ως κοινωνία απέναντι.

Την άλλη μέρα ο κ. Κισσός αποφάσισε να απέχει από το γραφείο του. Να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του, να μείνει στο σπίτι και να απολαύσει τον αντίκτυπο της χθεσινής μεγάλης του στιγμής. Η χθεσινή του κόντρα μονοπωλούσε την επικαιρότητα, ήταν παντού στις τηλεοράσεις. Μα και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων αυτόν φιλοξενούσαν. ΤΙΝΑΞΑΝ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΘΕΡΜΟΜΕΤΡΟ…. Ο ΚΙΣΣΣΟΣ ΖΗΤΑ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΧΩΡΙΣ ΜΙΣΟΛΟΓΑ…. Ο ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ…..ΚΙΣΣΟΣ – ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ ΚΟΝΤΡΕΣ ΥΨΗΛΗΣ ΤΑΣΗΣ…..ΚΙΣΣΟΣ ΥΠΕΡ ΛΟΓΙΚΗΣ….ΑΙΘΕΡΟΒΑΝΩΝ ΚΑΤΑ ΦΙΜΩΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ…ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ…ΚΙΣΣΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ. Αυτή η τελευταία εφημερίδα ήταν που του θύμισε την αυριανή του υποχρέωση την φωτογράφηση, και πρώτη δημόσια παρουσίαση του γιού του με τίτλο, <<Τον αποτρέπω από την πολιτική αλλά το έχει το μικρόβιο…ότι και να αποφασίσει θα τον στηρίξω>>

Ήταν πια ευτυχής, όλα είχαν πάει έξοχα , είχε δοξαστεί. Ο κ Φαγάνας ήταν εντάξει και θα αργούσε να τον χρειαστεί πάλι. Εκείνο το πρωινό ένιωθε γεμάτος. Ήταν από τους ελάχιστους ανθρώπους που ζούσαν τα πιο ωραία πράγματα με τα μάτια ανοιχτά παρά κλειστά, όλα τα καλά ήταν ολοζώντανα μπροστά του. Το μόνο που έμενε ανεκπλήρωτο ήταν ίσως η φυγή του από την οδό Αναρριχητικών και η ένταξή του στη Γειτονιά των Πλουσίων και στην κλειστή κοινωνία της. Έκλεισε για λίγο τα μάτια, ήταν ήδη εκεί, η πολυτελής κατοικία του χωμένη στο πράσινο τον περίμενε ήδη …να και η πόρτα με το κουβούκλιο του φρουρού….να και η επιγραφή στην είσοδο της βαριάς περίφραξης ΟΙΚΙΑ ΚΙΣΣ..

ΝΤΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ

ΝΤΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝΝ

Ο ήχος του τηλεφώνου τον ξύπνησε διακόπτοντας το μοναδικό ανεκπλήρωτο ακόμη όνειρό του. Από την άλλη άκρη της γραμμής ακούστηκε:

-Αναρριχητικών 5 εκεί; Φαγάνας από Γειτονιά των Πλουσίων εδώ! Έχω κάτι νέο για σένα…