Ο καθρέφτης των ψηφοδελτίων Επικρατείας

Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, σύμβουλος επιχειρήσεων – συγγραφέας

Τα ψηφοδέλτια Επικρατείας είναι διαχρονικά το επιστέγασμα των υποψηφιοτήτων. Κάθε κόμμα θέλει με τις επιλογές του να σηματοδοτήσει κάτι διαφορετικό. Άλλο να δείξει την κομματική του ταυτότητα. Αλλο να επισημάνει την κοινωνική διεύρυνση της παράταξης. Άλλο να τονίσει τις αλλαγές που επιχειρεί η νέα ηγεσία.

Κι αυτή τη φορά είδαμε όλα αυτά τα στοιχεία στις κομματικές επιλογές. Σε διαφορετική ποσόστωση το κάθε συστατικό, ανά περίπτωση. Κάποιοι έμειναν στο συνήθη κλασικό τρόπο αντιμετώπισης, κάποιοι προχώρησαν με πιο τολμηρά βήματα και η τόλμη δεν γίνεται πάντοτε εύκολα αποδεκτή.

Δύο σημεία θα ήθελα να ξεχωρίσω. Το ένα αφορά την υποεκροσώπηση του χώρου του Πολιτισμού. Αν αναλογιστούμε τις εξέχουσες προσωπικότητες από τον συγκεκριμένο χώρο που έχουν κοσμίσει κατά καιρούς τα ψηφοδέλτια, σε πιάνει μια θλίψη με την έλλειψη αναλόγου οντότητας πρόσωπα. Εκτός κι αν οι σεναριογράφοι σαπουνόπερων που εσχάτως ξεκατινιάζονται ασύστολα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θεωρούνται ο αφρός της σύγχρονης πολιτιστικής παραγωγής!

Εφόσον όντως θεωρούμε τον Πολιτισμό το βαρύ πυροβολικό μας, όχι με την έννοια μιας στείρας αρχαιολατρείας αλλά με τη γόνιμη ανάδειξη κι εξέλιξη των πολιτισμικών μας χαρακτηριστικών, τότε θα οφείλαμε μια πολύ καλύτερη αντιμετώπιση στους ανθρώπους που τιμούν τις Τέχνες και τα γράμματα. Με αξιοποίηση όχι μόνο όσων έχουν ήδη μεγαλουργήσει και προσφέρει ανεκτίμητες υπηρεσίες και προβολή στη χώρα, αλλά και εκείνων που μέσα σε ένα εξαιρετικά αντίξοο περιβάλλον επιμένουν να δημιουργούν.

Για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω κι ένας πολίτης που θέτει ψηλά στα κριτήρια επιλογής τη σύσταση των ψηφοδελτίων Επικρατείας, όταν τίθενται σαφώς πολύ ισχυρότερα διλήμματα για τις μελλοντικές προτεραιότητες της χώρας. Όμως υπάρχει κάτι που αξίζει να προσεχθεί σε σχέση με το γενικότερο στίγμα και την ιδεολογική μετατόπιση των χώρων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όσο κι αν θεωρητικά δηλώνει ότι επιθυμεί να αποτελέσει μια μεγάλη, πολλυσυλεκτική παράταξη στον χώρο της Κεντροαριστεράς, γεγονός που σημαίνει ότι οι επιλογές του θα πρέπει σαφώς να το καταδεικνύουν, δεν παρέλειψε να διανθίσει το ψηφοδέλτιο του με απομεινάρια του ρητορικά ακραίου χθες.

Από την άλλη, η ΝΔ πάρα το γεγονός ότι δικαιωματικά καταλαμβάνει κυρίαρχο χώρο στο Κέντρο, λόγω του προγραμματικού της λόγου αλλά και της εμφανούς αδυναμίας, του ΣΎΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ να αρθρώσουν συνεπή κυβερνητικό λόγο, δείχνει μια κάπως υπρερβάλλουσα ανάγκη να τονίσει σχεδόν αποκλειστικά αυτή την πλευρά της φυσιογνωμίας της.

Δεν μπορεί, επί παραδείγματι να λείπει από την “βιτρίνα” της ένας εκπρόσωπος του Τομέα της Άμυνας και της Δημόσιας Τάξης, όταν αυτές οι πολιτικές είναι κεντρικό στοιχείο διαφοροποίησης από τον βασικό της αντίπαλο. Όταν μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει δύο τέτοιους υποψήφιους και σχετικός υποψήφιος υπαρχει μέχρι και στο Επικρατείας του ΚΚΕ! Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για την απευθείας εκπροσώπηση των ΑμεΑ, τη στιγμή που το ψηφοδέλτιο βρίθει κινηματικών υποψηφιοτήτων.

Επίσης, ενώ κυριαρχεί η νεανικότητα δίνοντας δυναμισμό και φρεσκάδα στο σχήμα, η έλλειψη ισχυρότερων κομματικών ονομάτων έστω και σε συμβολικό ρόλο όπως αυτός του τοποθετημένου στην τιμητική τελευταία θέση κ. Σγαρδέλη, δίνει την εντύπωση της δημιουργίας απόστασης από τον μέσο διαχρονικό υποστηρικτή της παράταξης και τις αρχές του. Με την ανισομερή προνομιακή προβολή των νεοεισερχόμενων που δεν αποτελούν πάνω από το 20% των ψηφοφόρων της, ορισμένοι μάλιστα με ιδέες που παλαιόθεν ερχόταν σε αντίθεση με τον συνήθη παραταξιακό λόγο, δημιουργείται η εντύπωση τάσης δομικής μετακίνησης του κέντρου βάρους και ιστορικής ασυνέχειας. Κάτι που έρχεται σε αντίθεση με το πρώτο προεκλογικό σποτ που υπενθυμίζει με επίταση τον εθνικό και πατριωτικό της χαρακτήρα.

Υ.Γ. Οι παρατάξεις δεν έχουν να φοβούνται από τον υγιή προβληματισμό των συνεπών αγωνιστών τους της στέρεης βάσης της. Οι τυχοδιώκτες και καιροσκόποι που ψάχνουν πολιτική επιβίωση, περιφερόμενοι δεξιόθεν κι αρκιστερόθεν ως υπερπατριώτες ή “προοδευτικοί” αποτελούν την επικίνδυνη κινούμενη άμμο.