Ο ιός και η νέα «Ανθρωπινότητα»
Γράφει η Ελένη Καρασαββίδου
Ένα από τα πιο έντονα αισθήματα που δημιούργησε αυτή η παγκόσμια περιπέτεια της Πανδημίας ήταν της κατάρρευσης της ‘ανθρωπινότητας’, αφού, σωστά, η τελευταία συνδεόταν με το χάδι, την συνύπαρξη, την αλληλόδραση, την έστω και πρόσκαιρη εμπιστοσύνη στην ανάσα του «άλλου».
Αλλά παρά την υπαρκτή τους κατάρρευση, μια νέα «ανθρωπινότητα» λες κι αναδείχθηκε. Αυτή των ανθρώπων που ενώ (κακά τα ψέματα, τα εμβόλια δεν είναι πλήρως ελεγμένα) επέλεξαν να μην δράσουν φοβικά, επέλεξαν να δράσουν υπεύθυνα απέναντι στον εαυτό τους και στο σύνολο.
Στις δύσκολες στιγμές της ανθρωπότητας, όπως και στις μεγάλες, (κι ας είναι γεμάτη σκότος, κι ας μην αξίζει να την βλέπουμε ως το κέντρο του κόσμου μα κομμάτι της ζωής που πρέπει να μάθει να την μοιράζεται με τα πλάσματα όλα) κάποιοι πρωτοπόροι μπαίναν μπροστά. Έτσι εφευρέθηκαν φάρμακα, έτσι μπήκαμε στα καράβια σε μανιασμένες θάλασσες αναζητώντας την απέναντι ακτή, έτσι πατήσαμε στο φεγγάρι, έτσι εξεγερθήκαμε δίχως να ξέρουμε το αύριο, παρά μόνο το δυσβάστακτο τώρα.
Η πανδημία, και οι δυνατότητες της ιατρικής τεχνολογίας της εποχής μας, έδωσαν το δικαίωμα σε αυτήν την «πρωτοπορία» να πάρει το αναμενόμενο ρίσκο και να συλλογικοποιηθεί. Ένα πλήθος ανώνυμων έδωσε το παρόν σηκώνοντας το μανίκι, για να υπερασπιστεί την δική του μα και την συλλογική ζωή. Ό,τι κι αν γίνει η στάση του και της ανθρώπου που κάνει το βήμα είναι ιστορικά πολύτιμη, κι ας την συναντάμε στα πιο διαφορετικά πεδία, κι ας πρέπει να την κρίνουμε με βάση αυτά.
Η εξουσία βέβαια δεν θα ήταν στέρεη δίχως την άγνοια… Κι ενώ όντως οι εξουσίες του οικονομικού ολοκληρωτισμού χειραγωγούν την πανδημία για ένα τσουνάμι μέτρων εναντίον των πολλών, οι πολλοί/ες εγέρθηκαν υπέρ της συλλογικότητας. Το πιο δημοφιλές ίσως βίντεο των συνομωσιολόγων κατά των εμβολιασμών είναι του David Icke. Ακολουθεί κι αυτός τα 3 βασικά βήματα: Εντυπωσιακά λογίδρια λαϊκής ψυχολογίας που τα συλλογικοποιεί για να δομήσει ένα βολικό εμείς εναντίον των άλλων (εμείς καλοί άνθρωποι είμαστε, εμείς εχθρούς έχουμε). Ψήγματα της πραγματικότητας πχ νανοτεχνολογία κλπ ατάκτως ερρημένα και αυθαίρετα συνδεδεμένα. Χρήση ενός ποταπού και βαθιά αντικοινωνικού ναρκισσισμού («εμείς δεν τσιμπάμε!») Το video αυτό που κάνει τέτοιους ανθρώπους να νιώθουν καλά και υπεράνω κι υπερεπαναστάτες είναι πολύ δημοφιλές στην λίστα watch του facebook.
Επειδή όμως δεν πιστεύω στην απαγόρευση της άλλης άποψης (παίρνοντας το τεράστιο- τελικά- ρίσκο πως η κίνηση ιδεών απευθύνεται σε «δευτερογενώς αναλφάβητους», σε ανθρώπους που ξέρουν να διαβάζουν αλλά δεν έχουν μάθει να ψάχνουν κριτικά και ν αναλύουν, ώστε γίνονται τόσο συχνά υποχείρια του ακροδεξιού κυρίως λαϊκισμού) θεωρώ πως αντί να το κάνουμε αναφορά είναι καλύτερα να το απαντήσουμε δημοσιεύοντας το προφίλ του Icke ώστε να γίνουν και οι υπόλοιπες συνδέσεις: Το 1990, ενώ ήταν εκπρόσωπος του Green Party (…), επισκέφθηκε ένα μέντιουμ που ενημέρωσε τον Icke ότι είχε τοποθετηθεί στη γη για κάποιο σκοπό και πως σύντομα θα άρχιζε να λαμβάνει μηνύματα από τον κόσμο των πνευμάτων. Αυτά τα γεγονότα τον οδήγησαν να ανακοινώσει τον επόμενο χρόνο ότι ήταν “Υιός της Θεότητας” (2α Παρουσία) και ότι ο κόσμος σύντομα θα καταστρεφόταν από παλιρροιακά κύματα και σεισμούς, μια πρόβλεψη που μαζί με την Θεϊκή Καταγωγή του επανέλαβε στην εκπομπή του BBC Wogan. Η εμφάνιση του Icke στην εκπομπή οδήγησε σε δημόσια γελοιοποίηση του στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Προώθησε συστηματικά την αντισημιτική πλαστογραφία “Τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών” διαχέοντας Λόγο Μίσους. Από ένα σημείο και μετά ο εκδότης του αρνήθηκε να δημοσιεύει τα βιβλία του, κι αυτός στράφηκε στον πάντα πρόθυμο χώρο φασιστοεκδόσεων. Καθόλου τυχαία το νέο αφήγημα (που δυστυχώς δεν αφορά μόνο ακροδεξιούς όπως πιστεύουν όσοι εξ αριστερών ακκίζονται ως αποκλειστικοί εκπρόσωποι της προόδου) συνδέει τον ιό με την Pfizer, και άρα με τον Εβραίο CEO της. Μου το έχουν στείλει άτομα υπεράνω υποψίας…
Κι όμως, η τεχνολογία mRNA που υπάρχει χρόνια, αλλά επιταχύνθηκε εμβληματικά τους 2 χρόνους της πανδημίας, θα κάνει κάποτε τον καρκίνο εποχική ασθένεια. Ουδέν κακόν αμιγές καλού, και σπορά οι νεκροί, οι τραγικοί, αχρείαστοι σε σημαντικό ποσοστό νεκροί εάν το σύστημα είχε προτεραιότητες άλλες σε σχέση με τα ΕΣΥ του πλανήτη, για να σωθούν ζωές απείρως περισσότερες στο μέλλον.
Οι επιλογές στο τι πιστεύουμε και στο τι πράττουμε (ακόμη δεν γνωρίζουμε την προέλευση του ιού, σημαντικό μα άσχετο με το καθεαυτό αντικείμενο αυτού του άρθρου) αφορούν τον καθένα και την καθεμιά μας. Αλλά επειδή δεν αφορούν αποκλειστικά εμάς δείχνουν περισσότερο από κάθε τι άλλο τι είδους άνθρωποι είμαστε ή, σωστότερα, προσπαθούμε να γίνουμε μέσα από τις δυσκολίες των καιρών…
Ας συνεχίσουμε να εμπιστευόμαστε τους εξαιρετικούς επιστήμονες και τους νοσοκομειακούς γιατρούς (πολλοί δίπλα μας και στα κοινωνικά ιατρεία) με αλληλεγγύη και κοινωνική υπευθυνότητα… σεβόμενοι τους ήρωες της πρώτης γραμμής αλλά και τους ανθρώπους που έφυγαν, όπως κι αυτούς που θα κερδίσουν την μάχη.
Η στάση της συλλογικοποιημένης πρωτοπορίας δεν πρέπει να ξεχαστεί. Παρά τα τραγικά, ελάχιστα, αναμενόμενα θύματα των εμβολίων (κάθε άλλωστε εμβολίων και φαρμάκων, κάθε ταξιδιών ή τροφών όπως οι περιπτώσεις αναφυλαξίας θυμίζουν, μπορεί να είμαι κι εγώ στη 2η δόση, θα φύγω δίχως να μετανιώσω για την στάση μου), παρά τους κινδύνους, έβαλε, απέναντι στους φοβικούς και στις φοβικές, το θεμέλιο για ό,τι πολυτιμότερο: την ελπίδα.
Πίστεψε στο συλλογικό ανθρώπινο δημιούργημα (για να θυμίσω την μαρξιστική, και όχι μόνο) ανάλυση της επιστήμης και συμμετείχε μαζικά, αλλά όμως απόλυτα ατομικά την ίδια ώρα. Θυμίζοντας, ενάντια στις ιδεοληψίες όλων των πλευρών (είτε καταγγέλλουν το άτομο είτε τις συλλογικότητες) πως μόνο όρθια άτομα μπορούν ίσως να αποτελέσουν ουσιαστικές ομάδες. Αντικρούοντας τον φόβο, την μιζέρια και την άγνοια. Κι αυτό, μέσα στο σκότος, αποτελεί ένα φως: Μιας νέας αντίληψης, μπροστά στην γενική ευθύνη, της «Ανθρωπινότητας».
