Ο «εκτσογλανισμός» κι ο κρυπτόμενος Τσίπρας

Γράφει ο Άγγελος Κωβαίος

Τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες και οι επιβεβαιώσεις του πολιτικού χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ μέσω των δηλώσεων Βερναρδάκη, επαναφέρουν στην επικαιρότητα ένα ζήτημα που είχε θιγεί προ πολλού.

Προφανώς και η τοξικότητα του πολιτικού λόγου είναι επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ και πιθανώς αυτό να αποδειχθεί μία παράμετρος καθοριστική για τις πολιτικές εξελίξεις. Είτε σε ό,τι αφορά την ατμόσφαιρα που θα επικρατήσει εν όψει εκλογών, είτε ακόμη και για τον χρόνο τους – έστω και αν ο ορίζοντας πλέον θεωρείται δεδομένο ότι έχει τεθεί στο 2023.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίστηκε την Τετάρτη στη Βουλή με πρόθεση να εκθέσει τον Αλέξη Τσίπρα για τη σιωπή του μετά τις χυδαιότητες του Βερναρδάκη σε βάρος της Νίκης Κεραμέως. Μόνο που ο Τσίπρας δεν ήταν εκεί…

Έτσι, ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε στον «εκτσογλανισμό» της πολιτικής ζωής. Ο όρος κάτι θύμισε σε πολλούς.

Για πρώτη φορά είχε εισαχθεί στην πολιτική ορολογία το 2013 από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος σε συνεδρίαση της ΚΕ του ΠαΣοΚ είχε αναφέρει:

«Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί το υπόστρωμα του εκχυδαϊσμού και του εκφασισμού της κοινωνίας. Για την ακρίβεια, θα μου επιτρέψετε να πω μια λέξη – και ζητάω συγγνώμη από εσάς και τους ακροατές μας -, του «εκτσογλανισμού» της ελληνικής κοινωνίας».

Τα λόγια αποδεικνύονται επίκαιρα και διαχρονικά και υπό αυτή τη συνθήκη αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και το νέο βιβλίο του πρώην προέδρου του ΠαΣοΚ και αντιπροέδρου της κυβέρνησης, με τίτλο «Εκδοχές Πολέμου 2009-2022», που θα παρουσιαστεί στο Βυζαντινό Μουσείο στις 26 Ιουλίου…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.