Με κομμένη την ανάσα
Γράφει ο Σπύρος Πολυχρονόπουλος
Μετά την πανδημία βιαστήκαμε να πούμε πως ξεμπλέξαμε και βάλαμε… πλώρη για την επιστροφή στην κανονικότητα. Αλλά μετά ήρθε ο πόλεμος, η ενεργειακή κρίση, ο πληθωρισμός και μία εν γένει μεγάλη αναταραχή στην παγκόσμια οικονομία.
Κανονικότητα πλέον δεν υπάρχει και δεν προβλέπεται τουλάχιστον για τα αμέσως επόμενα χρόνια. Αντίθετα, οι προκλήσεις που φαίνονται στον ορίζοντα είναι τεράστιες.
Στην Ουκρανία, δυστυχώς, δεν υπάρχει προοπτική απεμπλοκής, γεγονός που μας αναγκάζει να είμαστε διαρκώς σε ετοιμότητα για μία νέα ενεργειακή κρίση, αλλά και ένα πυρηνικό ατύχημα. Η Ρωσία από τη μεριά της, άλλωστε, απειλεί ανοιχτά με ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Ο πόλεμος, όπως εκτιμούν οι περισσότεροι διεθνείς αναλυτές, θα διαρκέσει για χρόνια και ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα φτάσει μέχρις εσχάτων, με τον «κολλητό» του Ντμίτρι Μεντβέντεφ να έχει αναλάβει το ρόλο του ανθρώπου που υπενθυμίζει πως όσο η Δύση πιέζει, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος για έναν πυρηνικό πόλεμο.
Ακόμα και αν δεχθούμε πως αυτό είναι απλώς μία απειλή και πως ποτέ δεν θα φτάσουμε εκεί, όσο οι βόμβες πετούν πάνω από τη Ζαπορίζια, κανείς μας δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος. Ένα πυρηνικό ατύχημα είναι πιθανό και δυστυχώς θα ζούμε με το φόβο του για χρόνια.
Παράλληλα, όμως, η ζωή προχωρά και η τεχνολογία φέρνει νέες προκλήσεις προς διαχείριση. Η «επανάσταση» του ChatGPT ήρθε για να αλλάξει τον κόσμο μας και αυτό δεν θα αλλάξει. Αυτό που μπορεί να αλλάξει είναι ο τρόπος με τον οποίο θα διαχειριστούμε την Τεχνητή Νοημοσύνη και τις τεράστιες δυνατότητες που μας προσφέρει.
Μία νέα τεχνολογική επανάσταση μόλις ξεκίνησε και ασφαλώς θα επηρεάσει τον πλανήτη στο σύνολό του, αλλάζοντας ακόμα και καθημερινές μας συνήθειες. Η αγορά εργασίας πρόκειται να αλλάξει δραματικά και αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για τις κυβερνήσεις που ιδιαίτερα σε ένα πρώτο μεταβατικό στάδιο θα κληθούν να αντιμετωπίσουν εξάρσεις ανεργίας και πολλούς πολίτες χωρίς εργασιακό αντικείμενο.
Σε αυτό το δύσκολο πλαίσιο προκλήσεων, είμαστε παράλληλα υποχρεωμένοι να μην χάσουμε άλλες κρίσιμες διορίες για το μέλλον του πλανήτη. Οι απανωτές κρίσεις έχουν βγάλει την κλιματική κρίση από το πρώτο μας πλάνο και αυτό ασφαλώς είναι τεράστιο λάθος.
Οφείλουμε λοιπόν να ανασκουμπωθούμε και να κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να αποδώσουμε ένα βιώσιμο πλανήτη στις επόμενες γενιές.
Η Ελλάδα ασφαλώς βρίσκεται στο επίκεντρο όλων των παραπάνω και δεν μπορεί να μένει αμέτοχη, ελπίζοντας ότι θα κάνουν «οι άλλοι» τη… βρώμικη δουλειά.
Η νέα κυβέρνηση και σύσσωμος ο πολιτικός, αλλά και ο επιχειρηματικός κόσμος θα πρέπει να επεξεργάζεται λύσεις για το πώς θα προσαρμοστούμε στη νέα εποχή που ξεκίνησε.
Πώς θα αντιμετωπίσουμε τη δημογραφική κατάρρευση που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, δημιουργώντας τρομερές ελλείψεις εργαζομένων.
Πώς θα δημιουργήσουμε μία κοινωνία που όλοι οι πολίτες θα έχουν δωρεάν πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας, παιδείας και μεταφορών.
Πώς θα διαχειριστούμε τη μετάβαση στην οικονομία μηδενικών ρύπων. Πως θα φτιάξουμε μία χώρα προετοιμασμένη για την επόμενη πανδημία και ένα πιθανό πυρηνικό ατύχημα στην Ουκρανία. Πώς θα διαχειριστούμε τη νέα ανεργία (έστω και μεσοπρόθεσμη) που φέρνει το AI.
Πώς θα αποκτήσουμε επιτέλους ανεξάρτητους θεσμούς, Δικαιοσύνη, εποπτικές αρχές, αστυνομία και ΜΜΕ.
Και φυσικά πώς θα αλλάξουμε μοντέλο ανάπτυξης, ώστε να μην εξαρτόμαστε αποκλειστικά από τον τουρισμό, τις χρυσές βίζες, την εστίαση και το real estate.
Reporter